ulan böyle bir mesaj var mı dünya üzerinde ? Bu hangi anlama geliyor diye düşünüyorum bende avanak gibi. Ne demek istedi acaba diye amk. Basımdan aşağı kaynar sular döküldü ama aşk yuzunden herhalde. Aşık olmuştum artık kendimden bile saklayamiyordum. Saçma sapan gülmeye başlamıştım. Ağzım kulaklarımdaydi. Yol boyunca mesajlaşmaya devam ettik böyle. Şimdi attığımız mesajlari yazcam çok edebi olacak sıkılacaksiniz diye onları yazmıyorum

Yol boyunca mesajlastik boyle. Aralarda inip sigara içtik beraber. Yolculuk bitmeden son dinlenme yerine gelince inmistik gene. Bir ağacın altındaki bankta oturmuş sigara içiyorduk. artık cesaretim hepten gelmişti amk bacaklarım titremeyi bırakmıştı. Mesajlarda okula dönmeden önceki zamanda nasıl buluşuruz filan diye konuşmaya başlamıştık hatta. Hepten asmistim kendimi. Sigara içerken birden dönüp dikti gözlerini yine gözlerime. Böyle yapınca hep ciddi oluyor bu kız korkuyorum

- bak dedi ben seni Mocha diye biliyorum sen beni Beyza diye biliyorsun. Bir de numaralarımiz var birbirimizde o kadar. Başka hiçbir şey bilmiyoruz. Biz hiç tanismayacagiz tamam mı ? Hiç bir tanışma cümlesi kurmayacagiz. Sen beni tanıyacaksin ben seni. Tanıyınca daha çok sever insan çünkü tanışınca değil.

bu kız ne zaman gözlerini dikse üzerime hep ciddi konuşuyor dedim ya. Anladınız değil mi şimdi. Kız konuştuktan sonra ben iki dakika ne demek istedi diye düşünüyorum. Ama ne derse desin aksini söyleyecek bir cümlem olmuyor benim. Kalkıp o gözlerine baka baka yalan söylemiş olsa bile sen bana yalan söyledin de diyemem ki amk

Neredeyse yol bitmişti. Okula döneceğimiz güne kadar olan süre içinde görüşmek için biraz plan yapmıştık yol boyunca. Otobüsten indikten sonra amcası ve kuzeni yanında olduğu için resmi bir vedalaşma oldu bizimki. Babam anladı ama bakışlarımdan. Bu adam benim her halimi biliyor zaten bunu da bilsin istiyorum belki annem yok diye iyi davranıyor diye geliyor aklıma bazen.

Beyza giderken ardından durup baktım bir süre. Yürürken o da dönüp baktı üç beş kez. Yanındaki kuzenini hiç sevmedim onunla beraber o da dönüp dönüp bakıyordu. Anlamıştı herhalde bir şeylerin olduğunu ki böyle anlamli anlamli bakıyordu. Hiç aldırış etmiyordum ama.

Babam hadi gidelim der gibi koluma dokundu. Ufak bir çanta vardı elimde servislerin kalktığı yere doğru yürümeye başladık. Bir mesaj geldi telefonuma actim baktım

-Aman sula papatyaları , solmasın.

uzerimde dikip baktığı bakışlarıni hissettim o an. içim bi hos oldu

eve geldik babamla baya yol çekiyor zaten otogardan evimiz. Hala yorgun olduğu gözlerinden belliydi. Eve girer girmez hemen duş al uyu dedim tamam oğlum dedi sanki ben babasiydim o benim oğlumdu. Eve girer girmez dediğim gibi yaptı zaten duş aldı uykuya daldı sonra biraz açtır diye düşündüm o uyurken birşeyler hazırlayayım dedim bende sonra uyandırırim beraber yeriz.

Yemeklerimizi kendimiz yapıyorduk evde ben çok beceremiyordum ama babam iyi asciydi. binbir çeşit yemek yapar hepsi de ayrı bir lezzetli olurdu. Annemden öğrenmiştir herhalde diye düşünürdüm hep yoksa nerden bilecek bu kadar yemek yapmasini. Hemde hepsi bu kadar güzel oluyorken. ..

Annemden sonra hic evlilik lafi geçmedi bizim evde. Başka bir kadına bakmadı bile babam. Hala ağlıyor bazen odasında biliyorum. Annemden kalma menekşeler var evde onları suluyor bazen bazen orda da ağlıyor bazen konuşuyor onlarla duyuyorum neler hissediyor o an merak ediyorum

kayıttan döndüğümüzün ikinci veya üçüncü gününde anca buluşma şansımız oldu Beyza ile ve ben onu çok özlemiştim. Tanışmadigim pardon onun deyimiyle tanımadigim bir kadını niye bu kadar özlerim ki ? Saçlarıyla konusmayi mı özledim acaba eline dokunmayı mı oysa tek bir kere dokundum eline..

Bana bir yer tarif etti oraya gittim bende. Bir cafe ama bahçesi de vardı. Bahçede bekliyordu beni yanına gittiğimde arkası bana dönük otuuryordu o kapkara saçları omuzlarinin uzerinden sırtına dökülüyordu. Görünce bir kez daha anladım nasıl özlediğimi aslinda nasıl yandığımı kac gündür...

arkasından gelip birden karşısına dikildim. kullukte Camel sigarası hala yanıyordu beni karşısında görünce gulumsedi biraz. Ayağa kalktı ama şimdi ne yapacağımı bilmiyordum ben. diyorum ya amk nasil davranılır nasıl tokalasilir onuda bilmiyorum ben.

-Gel buraya dedi kendine çekip sarıldı bana öyle bir sarıldı ki annemin kokusunu duydum boynunda..

-eşek şey ben sarılmasam sarilmayacak misin bana dedi biraz kızarak biraz kaslarını catarak utandim bende birsey diyemedim oturdum karsisina. O kadar özlemiştim ki sadece gözlerine bakıyordum sadece gözlerine..

-Avucunu getir dedi bana. Küçük bir çocuk gibi hiç ses çıkarmadan söylediği şeyi yaptım. itiraz edecek hakkı bulamıyordum kendimde keza. Avucunu uzattım ona doğru. Parmak uçlarıyla dokundu avucuma. -papatyasiz kalmasın avucun dedi. Sustum yine ne diyebilirim ki amk

üç dört saat oturduk orda. Saniyeyi bile düşünemedim o an o kadar saat nasıl geçti nasıl oldu da ben hiç sıkılmadan orda kalabildim bilmiyorum ki. Biraz ben konuştum o dinledi biraz o konuştu ben dinledim. Ama hiç tanışma cümlesi kurmadik hiç bir cümle tanışma icermiyordu. Hala Beyza diye biliyordum onu o da beni Mocha diye başka hiçbir şey sormamistik birbirimize. Ben sormak istedimsede korkumdan soramadım amk

Ama şöyle bir şey farkettim kalktıktan sonra. Tanışmamistik ama şeker kullanmadığını öğrendim orda. Etli yemekleri daha çok sevdiğini öğrendim yemeğe ilave tuz atmadığını öğrendim. Galiba tanımak derken bundan bahsediyordu

ordan kalktıktan sonra biraz yürüyelim mi dedi bende dünden razıyım zaten böyle bir şeye. Seni bir yere zütürmek istiyorum deyince çok merak ettim tamam dedim hemen. Yürüdük yürüdük baya yürüdük. Mezarlığa vardı yolumuz korktum acaba ne olacak diye açıkçası ama yürümeye devam ettik mezarlığa girdik.

Mezarlığın içinde iki mezar vardı yanyana durduk onlarin önünde.

-Annem ve babam dedi. Ağlamaya başladı sonra başını omzuma koyup. Bir kadın nasıl teselli edilir bilmiyorum ki ben televizyonda izlediğim filmleri düşünüyorum bir yandan , saçlarını oksamaya basladim sonra. Annesi ve babasının mezarları yanyanaydi koyun koyuna yatıyorlardır diye düşündüm. Nasıl öldüklerini sormadım çünkü tanışma cümlesi olabileceğini düşünerek sustum. Başı omzumda ağlaması dindi biraz. Birkaç damla gözyaşı hissettim boynumda ellerimi saçlarından hiç cekmedim..

işin açığı beni mezarlığa getireceği hiç gelmezdi aklıma. Mezarlığa yaklaştıkça belki olabilir mi diye düşünmüş olsam bile yine de yanında başka bir yerdir diye düşünüyordum. Benim annemde aynı mezarlıkta.

Diz çöktüğü yerden kaldırdim Beyzayi koluna girip uzaklaştırdım. -gel bende seni bir yere zütüreyim dedim o nereye demeye kalmadan gozumden döküldü yaşlar. Annemin mezarının başına zütürdüm. Biraz ağlamaklı dönüp baktım bir şey sormadı , bir şey söylemedim bende o da ağlıyordu sarıldım ona anneme sarılır gibi sarıldım.

işe gitcem sabah bende beyler. iş dönüşü başlar yine bu saatlere kadar yazarım bir aksilik olmazsa yarın biter zaten. Kendinize dikkat edin

Beyler bir aciklama yapmak için geldim. Bu 'ben nicksiz kaldım ' nickli o.ç. na itibar etmeyin. Başka bir hesabım yok işteyim hala çıkınca devam edeceğiz. Kendinize dikkat edin.

Bir süre daha kaldık mezarlıkta ama inanın ki çıkmak istiyordum bir an önce. Beyza ağlasın istemiyordum neden bilmiyorum ama yüreğime dokunuyordu o ağladıkça , kendimden bir parça eksiliyordu sanki her seferinde. Mezarlıktan çıkmak için yürümeye başladık tekrar. Ellerim buz gibi olur duygusala bağladığım zamanlar nedenini bilmem hiç. Aklıma ne zaman annem gelse buz kesilirim amk.

Ellerimde bir sıcaklık hissettim baktım elimi tutmaya çalışıyor utangaç bir tavırla. Sonra döndü bana durdurdu yolun ortasında gözlerini dikti bana anladım ki ciddi bir şey söyleyecek gene , tüylerim diken diken oldu yeminle. Gözlerimi hiç ayırmadim gözlerinden eliyle mezarlığı gösteriyordu ama gözlerini almadı uzeredimden yine de

-Bak dedi ikimizin de kendinden parçaları yatıyor bu mezarlıkta ikimizde eksigiz biraz. Elimdeki sıcaklık daha çok büyüyordu amk tüm bedenime yayılıyordu sanki. Devam etti konuşmaya - benden başkasına ait olmasın herhangi bir yanin dedi sessizce

sarıldım.. beyler nasıl oldu nasıl başardım bilmiyorum ama sarıldım o an. Boyle şeyler yapamam ben kalbim yetmez bir kere ama sarıldim. Bu onunla ikinci sarilmamiz. Teninin kokusu geliyordu burnuma, anne kokuyor diye geçirdim içimden. Daha sıkı sarıldım bu sefer hiç bırakmak istemiyor gibi , kulagima fısıldadı hafiften

- hayatta en güzel şey nedir biliyor musun dedi çocukça bir sesle. Sustum bende amk ne bileyim ne olduğunu ama bende fisildadim kulağına - hayatta en güzel şey neymiş ? dedim yarım kekeleyerek

-Sarilmak. dedi

o yol bitene kadar hiç bırakmadım elini o da küçük bir kız çocuğu gibi usluca yürüyordu yanımda. Rüzgar siyah saçlarına vuruyordu arkaya doğru savruluyordu saçları. keşke daha uzun sarilsaydim diye geçti içimden keşke başı omzumda ağlarken daha uzun oksasaydim saçlarını , daha uzun sevseydim. Sonra iki kelimeye kilitlendi içim ve hiç dinmedi o iki kelime , bugün hala dağ gibi içimde yankılanıyor o iki kelime 'sen benimsin , sen benimsin , sen benimsin , sen benimsin '

çarşıya geldik ve meydandaki otobüs durağına yürüdük beraber bulunduğumuz yere göre benim evim yakindi onun evine de iki vesaitle gidiliyordu. Ben kendim giderim dedi otobüs beklerken , hayır diyemedim amk hayir ben seni bırakırım diyemedim. Hala biraz da olsun çekingenlik damarim vardı herhalde. Otobüs gelmeye yakın içimden kendime Söve Söve hayır demeye zorladım kendimi. Sen benimsin dediğim kızı evine bırakmayacaktim. münasip olmaz diye e düşünüyordum içten içe sonunda geldi otobüs o henüz binmeden döndüm tam karşısına geçtim

- hayatta en güzel ikinci şey nedir biliyor musun dedim hafif siritarak. O da güldü sonra neymiş dedi

-Kokusunu bilmek.

o gittikten sonra bende ayrıldım duraktan. Hiç ayrılmak istemiyor gibi kaldım bir süre zaten sanki hala o kapkara gözleriyle karsimdaydi. sanki hala kokusunu bilmek dememden sonraki gülüşü asilip kalmıştı karşımda. otobüs hareket ettikten sonra bir süre dönüp baktı bana keşke sende gelseydin der gibi baktı keşke bende gelseydim der gibi baktım

Eve dönerken bugünün her ani tekrar tekrar geçti gözümün önünden. Boynumda hala gözyaşlarınin nemi duruyordu sanki sanki elinin sıcaklığı hala elimdeydi. Sanki hala -sarılmak diye fısıldıyordu kulağıma..

içeri girdikten sonra babamı aradı gözlerim bulamadım evin içinde kesin balkondadir biliyordum balkona gittim menekselerini suluyordu annemin.

Annem öldüğünde çocuktum ben daha ama hatırlıyorum tabi az da olsa. Babam da daha genç denecek yastaydi çok güzel bir aşkları vardı. Kanser rahatsızlığından öldü annem. Çiçekleri çok severdi bir onu hatırlarım birde çok güzel yemek yapardi. Kapkara saçları ve kapkara gözleri vardı çok güzel bir kapindi babam ona göre biraz daha kumral ve ben daha çok babama benziyorum.

Bu kadın evimizden gittikten sonra biz o hala evdeymis gibi yaşamaya devam ettik. Yemeklerimizi hep dört kisiymisiz gibi yedik. Çay hala onun sevdiği gibi demleniyor evimizde onun sevdiği türküler çalıyor sık sık. Onun sevdiği kokular yayiyoruz evin her tarafına ben hala kapıyı bana o acacakmis gibi gidiyorum ekmek almaya. Ama açmıyor amk annem kapıyi hiç açmıyor eskisi gibi

içeri geçtik babamla beraber. Yemek hazırlamış ama hiç yememis zaten yediği zaman bile doğru düzgün yemez birkaç kaşık yer yemez sonra. annemin yokluğu abimin olmayışı derbeder ediyor onu. kursagindan yemek geçmiyor adamakıllı. Sofrayı kurdum ben her zaman olduğu gibi dört kişilik karnım çok aç değildi babam zaten dokunmuyordu bile yemeğe. Boş tabaklara bakıp durduk yemek boyu yemek soğudu önümüzde ama dokunmadık , içimize dokunanlari söküp atsaydik dokunabilirdik anca yemeğe. Ama sökülüp atılmıyor bazı şeyler yürekten , bazı şeyler alıp zütürüyor ciğerinizi de ruhunuz dahi duymuyor.