tecavüze uğradım bundan 2 sene önce

detayı bırak can alıcı noktaya varalım

"tut şunu, sakın kaçmasına izin verme!" diye bağırdı arkadaki. aniden kolumu biri tuttu. demir gibi elleriyle kolumu sıkıyordu. elinden kurtulmak mümkün değildi. ağzında bi sigara vardı. elinde de viski şişesi. tam bir huur çocuğu kılıklıydı. hiç ses etmeden beni yolun ortasına doğru itti. yine yere düştüm. bu sefer düştüğüm yerde cam kırıkları vardı. sol elim kesildi.

bağırsaydın ya lan.

hayalarına tekme attığım adam geldi. elimden tutup ayağa kaldırmak istedi beni. o sırada gözlerinin içindeki korkuyu gördüm. beni bıraktı. yanındaki adamı da alıp hızla oradan uzaklaştı. ben hiç bi gib anlamadan ayağa kalktım ve ana yola gitmek üzere çantamı aramaya başladım.

adam ipne ? :S

@1 şifozfen beyler, dinlemeyin şunu amk

(bkz: #25643976)

ılık zütlü müsün nesin anlamadım ki

dayanamıcam artık anlatmam lazım

o zamanlar beyoğlunda sokaklarda yaşıyordum. arkadaşlarımla tiner almaya gitmiştik. 4 5 saat takıldık. saat 1 e yaklaşıyordu. evim o zamanlar taksim gezi parkıydı. en son deniz taşıtı ne amk. tinerin artan etkisiyle dünyadan 12.30 gibi ayrıldık

arkadaşlarım zengin bini oldukları için hepsinin kendi poşetleri ve ekstra balileri vardı amna koyım. ama onlar yıldız parkında kalıyorlardı. bunlar bana "gellsenala dıbınagodurtma giberiz seni lan" falan dediler ama fakir ve gururlu olduğum için kabul etmedim. ve onlardan ayrıldım, parka gitmek üzere.

neyse işte beyler. ben milletten ayrıldım ve beyoğlunun arka sokaklarından geçmeye başladım, birkaç insana laf attım başıma geleceklerden habersiz.

vapura yetişmek için acele etmesi gereken ve bunun içinde bildiği en kestirme yolu kullanan birini bulsam da bu kafayla dıbını yüzünü gibsem diyordum. demez olaydım. yaklaşık 50 metre kadar uzunluğunda bi yannan...

çantamı buldum. sırtıma geçirecekken bileğimin oluk oluk kanadığını gördüm. az önceki adamlar bu yüzden kaçmışlardı demek ki. ana yola ulaşamadan yere yığıldım. gerisini tam hatırlamıyorum. gözlerimi açtığımda bir evin içerisindeydim. etrafımda 4 kişi vardı. uyandığımda hepsinin gözleri bana çevrildi. ev sanki ev değil de başka bişeydi. normal bir eve hiç benzemiyordu. öğrenci evi olduğunu düşündüm ilk önce. ama yanılmışım..

bi kahve falan iç de kendine gel hacut, beynin ambele olmuş dün gece yediğin yannanın etkisiyle, bilinçaltın saçmalamış

@30 o son birayı içmiycektin panpa

biri su getirdi. diğerleri ateşime baktı. sol bileğimde gazlı bezler sarılıydı. ulan nasıl oldu da ölmedim acaba orada. etrafımdaki kişiler tuhaf bir telaşın içerisindeydiler. yoksa durumum daha mı kötüye gidiyordu lan ya? olduğum yerden kalkmak istedim ama istirahat etmem gerektiğini söylediler. siz de kimsiniz ulan! burada ne işim var diye sorular sormaya başladım. galiba sinirden bayılmışım tekrar. kan kaybettiğimi söylüyorlardı. bünye zayıfladı tabi.

amlı mı muallak mi?

@34 transexüel.

kaç ordan kaçç

biri su getirdi. diğerleri ateşime baktı. sol bileğimde gazlı bezler sarılıydı. donumda bi ıslaklıl hissediyordum

seekem all'ın suçu ne

sonra öğrendim ki bunlar da benim gibi öğrenciymiş. beni sokak da öyle baygın yatarken görünce hemen eve getirmişler. iyileştim sabaha. bunlara teşekkür ettim ve üsküdar'a geçtim.

bunu bize anlatacağına terapi görsen daha yararlı olmaz mı senin için

ertesi gün telefonum çaldı "hacı biz geçen gün seni misafir eden adamlarız. burada mızıkanı unutmuşsun. onu haber vermek için aradık" teşekkür ettim. akşam uğrayacağımı söyledim ve telefonu kapattım. o gün sınavım vardı. sınavdan çıktıktan sonra onlara gittim. gittim ama evlerinin nerde olduğunu tam hatırlamıyordum. en son arayan numaralara baktım. aradım. "hacı sizin ev nerdeydi" dedim. "sen şurada bekle bizim arkadaş seni alır oradan" dedi. tamam dedim ve dediği yerde beklemeye başladım.