'Sabaha kadar annemi dövmesini dinlerdim. Sonra da içip içip zorla ilişkiye girmesini' : s

kanım dondu resmen.

89 yılında adanada doğdum. Ne kadar sıcak olsada çok soğuk bir şehirdir adana. Yabancıdır insanlara. Sanki kimseyi istemez de onun için yanar kavrulur. Yüksek gelirli bir ailenin çocuğuydum. Babam fabrikada yönetici ve sendikacıydı. 3 kardeştik. Ben en ufaklarıydım

benim almadığım anlaşıldı. bende fakir ama gururlu genç edasıyla gittim hocanın karşısına adam utanmadı bile. amaan nolacak fare bunu almadıysan başkasını alırsın dedi ağlayamamıştım bile. daha sonra okula gitmedim 1 hafta kadar. gitmemek daha kötüydü o pislikle kalmak daha kötüydü ama gururuma yediremedim. sonra müdür ve bir kaç öüretmen bizim eve geldi ben okula gitmeyince. babam müdüre o kadar iyi konuştu ki... canım oğlum falan diyor. adamlar çıkarken bana kapıda 20 milyon verdi acıyıpta. al anenne ver dediler. bu bizi görmüş onlar gittikten sonra döve döve elimden alıp evden gitti. ve tahmin edildiği gibi yine kubar almış ve altılı oynamıştı. anneciğimin haberi yoktu söyleyememiştim. çok utanmıştım ama okula gitmem lazımdı... okula geri döndüm istemeye istemeye

çok şey gördüm hiç kimseye bir şey demedim. liseye kadar kekeliyordum. hayatımda iki öğretmen sevdim demiştim işte birisi lise edebiyat öğretmenimdi hem benim normal konuşmamı sağladı hemde adana ağzını düzeltti diksiyonumu düzeltti. hakkı büyüktür onunda. kaç yıl önce mezun olsam da hala arada görüşürüz. gerçi işten güçten son zamanlar pek fırsat bulamadım ama.. aklıma gelmişken yarın arayayım kendisini

beyler affınıza sığınıp biraz daha içiyorum. bu kadeh sizler için

Daha 4 gun once -simdi daha iyi anliyorum- cok sacma bi sebepten dolayi babama cephe aldim. Kac kere konusmaya calissada suratina bakmadan kalkip gittim baska odaya.

Yaslanicak bi duvar, omzunda aglanacak, bize kol kanat geren bi baba o. Anneme, kardeslerime bana bunca yildir agzini acip elini kaldirmamis bir adam. Calisip cabalayip bizi ele gune muhtac etmemis yedigimizi onumuzde yemedigimizi arkamizda birakmis bir baba. Bense 4 gundur gibimsonik bi nedenden dolayi yuzune bile bakmiyorum o babanin.

Aglaya aglaya okudum basindan beri. O kucuk beyinli kafami gibmek istiyorum. Aynaya bakamicak kadar utaniyorum simdi kendimden. Eve gelince babamin dizinin dibine oturup ozur dilicem belki ama bu yaptigim aptalligi omrum boyunca unutmicam Tipki senin hikayeni kafamdan hic cikarmicagim gibi. Bana cok sey kattin. Allah senden razi olsun. Ve cok uzuldum keske yasamasaydin butun bunlari. Ama ne yazik ki bura adaletsiz bi yer. Bi o kadar da nankor.

Allah bundan sonra yar ve yardimcin olsun. Hersey gonlunce olsun buyuk adam. Bana kattigin seyler icin sonsuz tesekkurler.

biz evde 3 kadın ve ben... birbirimize kenetlenmişken babam yeni bir şey keşfediyor : kumar... artık içkisinin yanında birde kumarı var. eve geç gelip annemi ve bizleri dövüyor bir kaç parça ekmeğe muhtaç ediyor bizi. kendisi hayatını yaşıyor gününü gün ediyor dışarda. biz ise evde hayallerimize sarılıyoruz. ne hayaller kurardım lan düşünüyorumda...

ortanca kardeşim yani ablam hemşirelik okuyordu kısa yoldan meslek edinmek için büyük ablam anadolu lisesindeydi ben daha farklı bir şey istiyordum uzun yıllar okumak istiyordum

beyler sigaram bitti benzinliğe gidip alıp geleceğim. isterseniz geldikten sonra biraz daha devam edip öyle yatarım

yazdığım yazılar ilgi görüyordu üslubum beğeniliyordu yazar olmak istemiştim bir ara. ama daha sonra edebiyatımızın ne kadar çürümüş olduğunun farkına vardım. popüler toplumun bir parçası olmak istemedim

adaletsiz dünya kardeşim ateist değilim bazen Allah'ı sorguladığım oluyor bu kadar iyi insan bunları çekerken bu kötü insanlar nasıl refah içinde keyifli yaşamlar sürüyor. Sınavmış ya böyle sınavın dıbına koyayim

kafamın dağılması için tatilimi sonlandırdım ve işe başlayacağım yarın. işten 9 gibi geliyorum. yemek duş derken 11 i bulur. bir anlaşma yapalım. her gün 11 de başlayayım iki saat anlatayım. uygun mu sizin için beyler?

beyler gerçekten pek iyi değilim uyumaya çalışıyorum uyuyamıyorum. daha önceden de dediğim gibi kendimi toparlar toparlamaz seri bir şekilde anlatmaya devam edeceğim. kusura bakmayın

böyle uğraşlar içerisinde bir ay geçti. kompozisyon birinciliğinden kazandığım parayla adanaya tren bileti aldım gece 4 gibi adanada olacaktım. yurda gidip eşyalarımı toparladım ve eve gitmek üzere yola koyuldum. okul müdür yardımcısı beni arabasıyla gara bıraktı. çok değerli bir öğrenci olduğumu bir şey olursa hemen aramamı ve buraya geri dönmemi söyledi. kendi evinde kalmamı önerdi. şaşırmıştım. müdür yardımcısı neden böyle demişti? acaba evde bir şeyler mi vardı? ne kadar sorsam da söylememekte ısrar etti. zorla cebime harçlık koyup elime telefon ve evinin adresi yazılı bir kağıt vererek beni trene bindirdi yolcu etti. hayatımda ilk kez birisi bana el sallıyordu. gözleri yaşlıydı anlam verememiştim. elimde bir kitap biraz onu okuyarak birazda düşünceler içerisinde pekte rahat olmayan bir yolculuk geçirip adana garına inmiştim

dinleyen var mı beyler? kimler burda?

Ulan şu sözlükte okuyup halime şükrediyorum
Abi bu arada içki içme be Deden gibi Baban gibi olma

beyler dinleyen yok mu

kimler burada

o saatte halk otobüsü olmadığı ve taksiye de verecek param olmadığı için gardan teyzemin evine doğru yürümeye başladım. zaten genelde ucuz olduğu için trenle gelip gece teyzeme giderdim ve sabah beni eniştem eve bırakırdı. evlerine gittim ellerimde valizlerle çaldım kapıyı. teyzem yeni uyanmış sarıldı bana. teyzemi çok severdim. eşiyle anlaşamazdık birbirimizden hoşlanmazdık. o benim oraya gelmemden rahatsız oluyordu bende bu durumdan mutlu değildim ama bu saatte başka yapabileceğim bir şey yoktu el mecbur gidiyordum

ben olan bunca şeye rağmen yinede mutluydum. sevdiğim insanlar yanımdaydı çünkü. bu beni mutlu etmeye yetiyordu. günler böyle akıp giderken bir gün babam çıktı geldi. yine bulmuştu bizi. kafası dumanlıydı. mahallede biriyle kavga ediyordu. onun bir katil olduğunu bildiğim için daha da tiksinmiştim. her gördüğümde daha da çok hırslanıyordum. nefretim çok büyüktü. ama annemi yüzüstü bırakmak istemiyordum