Aglattin dostum

biraz sakinleştikten sonra ablam beni kenara çekti ve olanları anlattı.

meğer kadını döverken bu sefer kadın kendinden geçmiş öldü diye korkmuş dışarı çıkmış ve ambulans diye bağırmaya başlamış ve kaçmış... kadıncağız dayanamamış ve ölmüş hastaneye yetiştirilmeden. kadının ailesi kendisini öldürmesin diye üç kadını bir başına bırakıp kaçmış. adamlar gelmiş eve. bağırıp çağırıp rezil etmişler annemi. tabi olayın aslını bilmiyorlar. bilseler öldürürler. annemi kolundan tutup sokağa atmışlar bir huur gibi... annemin çok ağırına gitmiş. kızlarını alıp kolunun altına başı dik şekilde yürürken gidecek yeri olmadığını bildiği için sarkanlar olmuş. yüreğirden seyhana yürüye yürüye gitmişler teyzemin yanına ve ablalarımı teyzeme bırakmış

Su dunyada ne huur cocuklari yasiyo amk boyle insanlari geylerin ceza evine atacan gorecek ebesinin amini nese anlat panpa uyuyana kadar okuyacam rez

kardeşine çocuklarını emanet edip olan biteni bana mektup yazmış önce postaneye gitmiş ve okula mektup yazmış. ve biz yatılı okuduğumuz için gelen mektupları önce müdür yardımcısı okurdu. işte o zaman anladım adamın bana neden öyle davrandığını.

Rez panpa devam

Rez bro

Rezzzzzzzzz anlatbdinliyoruz

Rezzzxxxxxxx

rez. panpa allah yardımcın olsun üzüldüm lan. işte böyle huur çocukları var.

mektubu yolladıktan sonra adana sokaklarında bir kadın... yalnız başına yürüyor. ümidi yok. çaresi yok. ağlayamaz olmuş artık. göğe bakıyor belki. belki allaha sesleniyor. neden ben dediğini duyar gibiyim hıçkırıklar arasında. çaresiz. adana sokaklarında bir kadın... yalnız başına yürüyor. hayatta tek gerçek olan ölümle yüzleşiyor o gün. allahtan cevap gelmiyor. ümidini kesiyor kadın. vazgeçiyor mücadele etmekten. adımlarını sıklaştırıyor sokaklarda. bir eve giriyor. bir şey alıyor evden. kardeşinin verdiği verdiği iki beden büyük ceketin içerisine saklıyor bir şeyi. sote bir yer bulup su ile içiyor. bi kadın yürüyor sokakta. çaresiz ve tek başına. haykırsa dünya yerinden oynayacak sanki. vazgeçiyor belki ölümden. gerçeklikten korkuyor. sokakta yürüyemiyor artık bir kadın. hayatı yükü omzunda gibi diz çöküyor en sonunda. kafasını kaldırıp tekrar bakıyor gökyüzüne. gökyüzü masmavi. allaha sesleniyor. allah cevap vermiyor...

uyuyorum buda ayraç olsun 15/361

REZ

Rezerved üzdün kardeş gece gece :(

mavi ve kırmızı ışıklar arasında siren sesleriyle geliyor sanki azrail. mavi yaşam kırmızı ölüm. ışık bir mavide bir kırmızıda. azrail ile kavga ediyor ümutlar. hastaneye kaldırılıyor. içtiği zehir daha bütün kana karışmamış. şimdilik umutlar kazanıyor. azrail üzülüyor belki alamadı diye canını. kurtaramadı onu diye. hayata dönüyor tekrar kadın. uzaklarda bir yerlerde bir şeyler olup bitiyor insanlar habersiz insanlar mutlu...

bir kaç gün yoğun bakımda yattıktan sonra açıyor gözlerini sonra akrabalar o evi tutuyor. çalışamaz oluyor artık. markete veresiye ile devam ettiriyor hayatını. babamdan şimdilik haber yok. hiç haber olmamasını diliyorlar. derken günler geçiyor annem iyileşmeye çalışıyor ve ben geliyorum sonra

mesaj atanlar oluyor elimden geldiği kadar cevaplamaya çalışıyorum.
dediğim gibi istediğiniz zaman mesaj atabilirsiniz elimden geldiğince cevaplamaya çalışıyorum

beyler dinleyen yok mu

ev berbat bir haldeydi bir kaç parça ekmek bir kaç döşek hepsi bu. borçla harçla geçiniyorlardı. bende yaz tatili olduğu için bir işe girdim ve çalışmaya başladım. anneme ilaç alıyordum. gidip yeşil kart çıkarttırdım sonra. annem günden güne iyileşiyordu. büyük ablamın sınav sonucu açıklanmış ve iyi bir üniversitede istediği bölümü kazanmıştı

ben olan bunca şeye rağmen yinede mutluydum. sevdiğim insanlar yanımdaydı çünkü. bu beni mutlu etmeye yetiyordu. günler böyle akıp giderken bir gün babam çıktı geldi. yine bulmuştu bizi. kafası dumanlıydı. mahallede biriyle kavga ediyordu. onun bir katil olduğunu bildiğim için daha da tiksinmiştim. her gördüğümde daha da çok hırslanıyordum. nefretim çok büyüktü. ama annemi yüzüstü bırakmak istemiyordum

her gün o iğrenç adama katlanmak zorundaydım. her allahın günü...

Baban amuga koyim