Bu nasıl son amk gibtir git bizi oyaladı o kadar

Hiç birşey sormuyorlar.

Ben baktım onlara. Sol kolumun altında dua kitapları, sağ kolumun yumruğunu sıktım, V harfi şeklinde tutup kolumla onlara doğru bir hamle yaparak davudi ve şuh bir sesle (Cin dişi özellikliydi ya güya!) çığırdım:

“CiNiN AMINI PATLATTIM!”

Arkadaşların hepsi deliler gibi gülmeye başladı. Ümit bile. Ama nasıl gülüyorlar. Kimisi duvara tutunuyor düşmemek için, kimisi sandalyeden yere yuvarlanmış yerde debelenerek gülüyor. Ben de kopmuştum tabi. 3-4 dakika durmadan gülmüştük. Kendimize geldiğimizde gözlerimizden yaş akıyordu, zoraki nefes alıp veriyorduk, gülmekten havasız kalmıştık.

Bu olaydan sonra arkadaşlar bana bir lakap daha takmışlardı :

“TAŞŞAKLI iMAM... ”

rezerve

kardeş yavaş çarpılacan amk

Ve ona bakmadan, gülmemek için hemen kapıdan çıktım. Onlar mutfakta oturacaktı ve ben de işimi yapacaktım. Hiç unutmuyorum, her odaya girdim çıktım, böyle elimde bir kitap, büyük ve erdemli bir adammışım gibi, çok saygın bir iş yapıyormuşum gibi tavırlarla duaları okuyorum. içimden de gülüyorum, neydi ne oldu diye...

Okuma işim, abartmıyorum tam 50 dakika sürdü.

Mutfağa doğru yürüdüm. Kapı kapalıydı, hafif aralık vardı. Ben gözlüğümü saçıma tokalık gibi çektim, erdemli ve karizma bir tavır takındım ve kapıyı tekmeledim. Arkadaşlarım konuşmalarını kestiler. Bir suskunluk anı oldu (yabancı bir kovboyun bara giriş repliğini hayal edin) ve bakışları bana döndü.

Ne diyeceğimi bekliyorlar.
Bundan sonra son part suku atin hiraz

Ulan dedim aldık başa belayı. Sırf Ümit kendisini iyi hissetsin diye işe koyulmaya karar verdim. Ver şu kitabı dedim. Yetmedi birkaç uzun dua da okunacaktı. işim Allahlıktı yani.

Aldım kitabı ama ben içten içten nasıl gülüyorum. Adamın pgibolojisi gitmiş! Tam mutfak kapısından çıkacağım sırada Ümit’e döndüm. Oğlum dedim, insan bari bir cüppe falan verirdi, böylesi makbul mudur len, caiz midir, bari şu cannibal corpse tişörtümü çıkarayım da daha sevap olsun, yeşil takke olsa ne güzel olurdu dedim.

Banyodan sonra Ümit bir namaz kıldı sormayın. Bitmek bilmedi. Biz de o sırada mutfaktayız ve oturuyoruz. Ümit geldi ve biz de “ooooooo, Allah kabul etsin” dedik. Baktık o da ne? Elinde kitaplar var. Dua kitapları. Nedir bu ya dedik. Burada cin süresi var dedi. Her bir odaya okunması gerekiyormuş. Ama duayı görseniz nasıl bir şey. Böyle karınca yazısıyla yazılmış koskoca sayfa. Bir kere okumak dakikaları alırdı. Ama bir sorun vardı. Kim okuyacaktı!

Kuzenim Allahsız gibi bir adamdı. O asla okumazdı. Ümit zaten korkudan yamulmuştu. Ve bana kafayı takmıştı. illa ben okuyacaktım. Olay resmen filmlerdeki gibi tam bir cin kovma, exorcist muhabbetine dönmüştü.

Panpa ne zaman devam edicen

vay aqqq

Yalanciyi da gibtiniz mi banyoda?

reserved

Lan bin kurusu zaten copy pasteymis hızlı hızlı kopyala at şunları

Yaz bro

O olaydan bir gün sonra Ümit’e bir haller olmuştu. Namaz kılmayan herif, cin korkusundan, onun uzaklaşması için namaz kılacaktı. Güsl alacaktı ama korkuyordu banyoya girmeye. Çünkü cinler banyoda çok olurmuş. Herif resmen banyoya giremiyordu. Ümit banyo olacağı sırada hepimiz banyonun kapısının önüne sandalyelerimizi çektik ve banyo kapısını hafif aralık bıraktık. Kendini böyle güvende hissetmişti Ümit. Ve kim bilir hayatının en mükemmel güsl abdestini almıştı. (Dötü de fena değildi hani, ama Van Damme kıçı gibi değildi, Van Damme’ınki süper! )

Beyler hikaye alıntıdır

Oha amk 2000 de ben 5 yaşındaydım adam çin çağırıyor

Ümit uyurken uykusu kaçar gibi olmuş ve sağa sola dönmeye başlamış. Ve yüzünü duvar tarafına doğru çevirmiş. Duvarda bir şey dikkatini çekmiş. Bir silüet belirmiş duvar üzerinde. Sonra bu silüet duvar üzerinde kabarmaya başlamış. Bir yüz sureti oluşmuş, böyle tombul bir surat, bayağı çirkin, sonra gözler ortaya çıkmış ve kırmızı bir hal almış gözler. Sonra duvardaki bu kabartı bir anda duvar dışına sıçramış, birden boy atmış ve Ümit’in üzerine gelmiş. O esnada da zaten o çığlıkları duymuştuk. Ve o çığlığı anlatamam. Nasıl bir çığlıktı o öyle, hem de sabaha doğru 5’te. Öyle bir sesi hayatım boyunca duymadım, resmen tam bir korku akıyordu o seste. Derin uykudayken, o saatte öyle bir çığlığı duymuş olmak bizi şoke etmeye yetmişti.

Bizim felaket huzurumuz kaçmıştı, tırsma durumu da buna eklenmişti. En büyük odaya herkes yatağının süngerlerini attı ve birkaç zaman böyle yapışık kardeşler gibi aynı odada uyuduk. Biraz

Bu hikaye abuzerbey e ait amk hırsızı gidin bakın

Yalanciyi gibseler kucaktan inmezssin neyse Rezz

Rezerve