Salona geçtiğimizde pek de iç açıcı haberler ile geldiğini söyleyemem. Yüzündeki moral bozukluğunu nerede görsem bilirdim. Ama sorunun kendisi ile ilgili olmadığı gözlerindeki umursamaz tavırdan da anlamamak mümkün değildi. Ne olduğunu bu sefer daha tok bir sesle sorduğumda Esra dedi. Esra evleniyormuş.

Ben acısını daha yeni yeni atlatmaya çalışırken ardından bunu duymuş olmak tüm hayatımı yok edecek kadar etkiliydi. O anda kendime bir zarar vermenin daha az acı vereceğini düşündüm ama kim için yada ne içindi. Bunları düşünürken bana tatile gidip gidemeyeceğimi sordu. Bende gidebileceğimi gayet normal bir şey olduğunu söyleyebildim sadece. Kendim bile inanmadım aslında. Neyse tatil gününe kadar tüm hazırlıklarımı tamamladım. Tatil gününden bir önceki gün Ahmet'i arayıp bize gelmesini , yarın sabah bizden gideceğimizi söyledim. Ahmet bir kaç dakika sonra geldi ancak bir kaç ufak tefek işinden dolayı gelemeyeceğini söyledi. Bilet yada otel umrumda değildi. Sadece son dakikada böyle bir şey çıkması canımı sıkmıştı o kadar. Her neyse diyerek geçiştirdim tamam dedim yolcu ettim ve yattım.

Sabah erkenden kalktım ve bir taksi çağırdım. Bir ufak valiz bir de gitarım vardı yanımda.

Başlık açardım.

Omuz atardım.

Bune lan yine hikaye