tarih 17 ağustos 1999 saat 03 02

buz pistine serilen cesetleri hatırladım, ecevit in " müteahitlerimiz malzemeden çalmıştır " açıklamasını duyar gibi oldum.

kanal d spikerinin ağlayarak canlı yayını sunmasını, " abi elinizde bir şey varsa vurun beni " diyen adamı hatırladım.

çocuktum amk, çocuk aklıyla mahallemize yakın bir yerde yıkılan apartmanı görmeye gitmiştik ikide bir. otoparkta yatmıştık bir kaç gün. hatta o sıcakta öğle vakti bir incir ağacının altında battaniyeye sarılıp yatmıştım.

cep telefonu yaygın değildi o zaman. herkes bir haber bekliyordu bir yerlerden.

çok zor günlerdi amk. hatırladıkça içim burkuluyor. olayın üstünden günler geçti, herkes evlerine girmeye başladı biz babamla televizyon karşısında kaç kere ağladık hatırlamıyorum lan.

daha da babamı ağlarken görmedim.ama televizyon karşısında hıçkırmadan çok ağladı bu millet.

birbirinize sahip çıkın huur çocukları, destekleyin birbirinizi. kürt çerkez ayırmayın. çünkü ölüm ayrı gayrı tanımıyor.

adam olun biraz.

deprem olmadan önce marmara denizinde h.a.a.r.p gemisi varmış. bi kaç kişi denizden ateş topu falan yükseldi göğe doğru demiş.

arkadaşlar amacım sizi üzmek değil. ben her içtiğimde aklıma bu gelir. bu acımı da sizinle paylaşmak istedim. kötü bişey yaptıysam bağışlayın

o zamanlar 11 yaşındayım memlekette istanbul dayim bilenler bilir millet geç saatlerde girer yazlık yerlerde evlerine yine o saatlere kadar oturmayı planlıyorduk kaldırımlarda lakin cem adımda bir arkadaş içime bir şey oluyo başka bir yere oturalım içim çok kötü acıyor bu taraftara oturunca dedi bizde kırmamak için başka bir yere geçtik boş bir arsa gibi arkamızı duvara verdik konuşuyoruz o anda öyle bir şey oldu ki şu anda yazarken ellerim ve yanaklarım titriyor arkamızdaki duvar resmen tuz oldu 1 saniyede gökyüzünü gördük çok uzun sürdü beyler 1 ömür kadar bitmiyor o olay bitmiyor yerler resmen kalkıp kalkıp oturuyor taş parçaları filan o an yaptığım tek şey o olayın bitmesini beklememdi bekledim bekledim olay bitti yanımdaki o bahsettiğim cemin kafasına oturduğumuz duvarın 2 tane kiremit gibi parçası düşmüstü zaten kızlar kanları görünce kaçıştılar 2 kişi onları sakinleştirmeye çalışıyor bende yavaşça betonları kaldırıyorum ağır değiller ama o sarsıntıyla tonlarca gibi geliyor insana kaldırdım 2 tane sağ taraf kan içindeydi asıl olay şimdi başlıyordu etrafıma bir baktım sağlam bina yı bırak ayakta herhangi bir beton bile kalmamıştı hemen eve gittim evde 3 4 çatlaktan başka bir şey yoktu içeri filan girdim kimse yoktu korktum önce sonra annemler beni aramaya başlamışlar bile hemen evden çıkıp sonra onlar mahallede beklediler sabaha kadar ben arkadaşlarım ve annemlerle bekledim cemi hastaneye zütürdük ama diğer entylerde var resmen giriş ölü kokuyo dünyanın en kötü kokusudur bence o kokuyu duyunca kafam yamuldu sonra anladım hastanede benimde bacağım yaranlamış ama pek mühim değil zaten hastanede dakikada 100 kişi geliyor kan içinde birisinin ayağına araba devrilmiş adamcağızın ayağı tuzla buz olmuştu resmen arkadaşı bıraktım o korkuyla tekrar mahalleye koşarak geliyorum 2 gün sonra girdik eve benim odamda sadece 2-3 sehpa devrilmişti her şeyi babam sabitlemişti duvara o korkuyu bilmiyorsanız kimse yorum yapmasın bişey olmazdı bana diye bildiğiniz ayaklarınızın altındaki yer kayboluyor. okuyanlara teşekkür ederim şuku filan istemiyorum sadece içimdeki duyguları aktarmak istedim.

not:cem şu anda sağlıklı sadece gözünün altında 5 cm'lik bir cizik var koyu bir şekilde

panpalar izmitte yaşıyorum bir deprem daha olursa aynı acılar yaşanacak evlerin çoğu çürük amk giberim böyle devleti

@24 geçmiş olsun panpa. o dehşet verici görüntüleri kim unutur ki eskişehirde sadece bi kaç bina yıkıldı ama televizyonlardan izledik yani kimse üzülmedim demesin

Duygulandırdın bin :,|

Başın sağolsun panpa...

yiğenin kız mıydı?

@29 hayır panpa erkek

14 yıl geçti. dile kolay amk 14 yıl...

depremin benim üzerimde de baya etkisi var. yalova daydım bende...

@32 oralarda çok kötü olmuş depremden sonra

geçmiş olsun bilader

üzüldüm panpa.

duygulandım la başın sağolsun dostum

okudum panpa

ben o depremde kocaeli tütünçiftlikteydim. enkazda kalıp kendi çabamızla kurtulmuştuk. çok küçüktüm lan. o cesetleri hala görürüm gözümün önünde. Allah yaşatmasın bi daha o günleri..

@38 gölcük sular altına mı girdi panpa

:/