her şeyi eleştirmekten bıkmıyorum. eskisi gibi değilim belki, bunları dile getirmiyor sadece içimde tutuyorum ve zaman zaman kendimi güldürmek için kullanıyorum. demek istediğim, kız arkadaşım bazen bir şey yapıyor veya yapmıyor ya da onun bedeninde bir şey dikkatimi çekiyor; bunları görmezden gelemiyorum, yani o benim sevdiğim kadın diye kusurlarını örtemiyorum. gerçekten seviyorum onu ama benliğim daha ağır basıyor. onunla dalga geçmek, onun hakkında yazmak isteğimi bastıramıyorum. bazen bir dostumla konuşuyorum örneğin, başkasından söz ediyormuş gibi kız arkadaşımdan söz ediyorum, onu mizahıma alet ediyorum ve binbir türlü aşağılama arzumu dindirmek için kullanıyorum. genel olarak mizah malzemesi olarak kullanıyorum onu ve diğer insanları. fakat genel olarak hayatımda pek insan olmadığından onu örnek vermek istedim. bu belki sözlüğün bana eklediği ve silinmeyen bir özelliktir ya da zaten karakterimde olan ancak yalnız bu sözlük aracılığıyla keşfedebildiğim halihazırda bende mevcut olan bir huyumdur, bilmiyorum. her neyse, bundan kurtulamıyorum. doğrusu kurtulmak istediğimden de değil. sadece paylaşmak istedim. umarım eskisi denli olabilirim. bu özelliğimi aşırı hale getirmeye çalışacağım yeniden. kahretsin bu hayata ve bu insanlara başka nasıl katlanabilirim ki? onları yerden yere vurmadan tahammül edemem onlara... evet, böyle devam etmeli, eskisi gibi hasta bir insan olmalı..