Kardeşim sen onu terk ettgini dusunerek direk kolaya kacmissin. Pes etmişsin ona imanin varmis ama sen O herşeye gucu yeteni arkana alacagina karsina almışsın bu nekadar mantikli tartışılır. Ve dindarlik konusundada ateistlik cok sacma bi tanri var bundan emin ol madem muslumansin ve iciyosun ikisinden birini birakacaktin sen muslumaigi birakmissin. Ve gencligini heba etmezsin muslumanligin en cezbeli anlaridir en tatli anlaridir genclik boyle abazaligin tavan yaptiginda sen kendine hakim olursun. Asil olmazsan heba edersin 2 dakikalik bir zevk icin ahiretini veryorsun genclikde obur taraf icin kazandigimiz cok sey var sen bunlari kazanmayarak gencligini heba edersin asil

Umarım Tanrı vardır. Soracağım çok soru var

Sus ve dudaklarıma yapış

Tanrının da gibindeydi

Bekle okuyucam

bunu kendim için yaptığımı düşünüyordum. Ama gerçek böyle değil.

Düşündüğüm zaman, içki içiyordum ama müslümanım ben diyordum. Küfür ediyordum ama müslümanım diyordum. Sevişiyordum ama müslümanım ben diyordum. Namaz kılmıyordum. Oruç tutmuyor, dua etmiyor, tövbe etmiyor, dünya zevklerini düşünüyordum hep. Ama müslümanım diyordum.

Söylesenize, kim aptal? Ben mi? Tanrı mı? Emrettiği hiçbirşeyi yapmıyordum. Yasakladığı şeyleri ise zevkle yapıyordum. Daha sonra da çıkıp ben müslümanım diyordum. Kimi kandırıyordum ben? Kendimi mi kandırıyordum yoksa Tanrıyı mı?

Işte bu soruydu benim dönüm noktam. Benim için manevi değeri ölçülemez derecede olan birini neden kandırıyordum? Bu ona büyük bir haksızlık. Onun iyiliği için onu terkettim işte.

Bazen de kendi iyiliğim için olduğunu düşündüğüm doğrudur. Onun emir ve yasaklarına uysaydım gençliğim heba olacaktı. Dindar olduğumu hayal ediyorum, ve bu korkunç bişey. Gerçekten. Çok iyi bir Müslüman olsaydım ve eğer ki Tanrı orada bi yerlerde değilse ne olacaktı? Hepsi boşuna. Bencilim sanırım bu konuda. Tıpkı Tanrı gibi. Ama o herkesten daha bencil.

Belki de o benim iyiliğim için onu terketmemi sağlamıştır. kim bilir...