Önce bu videoyu izleyin ama anlamak için kasmanız gerekecek çünkü cidden zeka ve kapasite gerektiriyor.

Kainat sizin sandığınız kadar basit ve düşük boyutlu düşük olasılıklı bir ortam değil. Kainat ve hatta kainatlar sonsuza uzayan ve 11 boyuttan oluşan sistemler.

Günümüz bilimi artık quantum fiziğinden dahi ileri ve 11 boyutta sonsuz ortam oluştuğu biliniyor.

Olasılıkta ise şu bilinir eğer ortam sonsuz ise, en düşük ihtimaller bile kendiliğinden gerçekleşecektir. Yani sonsuz olan bir ortamda trilyonda bir olan bir ihtimal bile mutlaka gerçekleşecektir. insanın kendiliğinden var olma ihtimali 10 üzeri - 45 dahi sonsuz bir ortamda gerçekleşir.

Hala içinde buludnuğun boyuttan bakıyorsun olaya. Zaman snein için akan bir şey ama aslında zaman da durağan bir şey. 5ç boyutta o durağın şeyin üzerinde yürüyorsun. yani ilk son fark etmiyor senin için her yerine gidebiliyorsun. 6. boyutta ise artık ilk zamanla son zamanın yerini değiştirebiliyorsun durvardaki resim gibi. Birini alıp diğerinin yerine koyabiliyorsun.7 boyuta geldiğinde zaten tüm zamanlar senin için bir tek bir an nokta gibi. Zaman sadece bir vektör ama biz 3. boyutta oluğumuz için onu sürekli akan bir şeymiş gibi görüyoruz. Yani kainatta ilk son başlangıç bitiş diye bir şey yok, bize 3 boyutta varmış gibi gözüküyor.

7. boyutta mümkün. ama 11. boyut zaten tüm varoluşu yani diğer kainatları da kapsıyor. ama yedince boyutta dediğin gibi iki veya evren çarpışmış, kesişmiş iç içe geçmiş olabilir. Ya da tamamen bağımsızda oluşmuş olabilir. Çünkü dediğim gibi zaman akan bir şey değil aslında biz zaman denen yerde yuvarlanan varlıklarız. Belki de ters tarafa yuvarlanıyoruz yani aslında belki de big bang sondu ve bize göre zaman tersten akıyor vb vb. Zaman kavrdıbını yer, sonsuz bir alan olarak düşünürsen bu başlangıç bitiş vb kısımları anldıbını kaybediyor, misalen güneşin tüm yüzeyini kaplayabilecek genişlikte küre olarak serilmiş bir çarşaf düşün ve bunun üzerindeki alan zamanmış gibi düşün. özünde hiçbir şey bir başlangıç ve hiçbir şey bir bitiş değil. biz bulunduğumuz yerden öyle algılıyoruz.

Bu pek mümkün değil gibi, çünkü 11. boyut zaten tüm varoluşun nokta haline geldiği, ve dışında hiç bir hareket edilebilecek boyut veya nokta bırakmayan bir yer. Noktasal bir hapis gibi düşün, tüm boyutları gözlemliyebiliyrosun ama artık onlara dahi müdahele edemiyorsun çünkü hareket edebileceğin hiçbir yer yok bir noktadasın ve tüm varoluş içinde. 10. boyut dahi 11. boyuta göre çok daha aktif bir boyut. Zamanı bir doğru gibi düşün 3. boyuttan ya da 5. boyuttan farklı değil. Zaman kavramı sen 3 tesin ve 4 de bakıyorsun diye sana karışık geliyor oysaki zaman genişlik yükseklik kalınlık gibi bir boyut. Her boyut aslında böyle. ta ki 11 e kadar. 11 artık bir nokta ve her şey içinde dışında hiçbir şey yok. Gidebileceğin 2. bir nokta olmadığı için çizebileceğin yeni bir vektör, doğru vb. yok.

işte boyutlar bizi sınırlandırabiliyor. 5 boyuta gidersek zaten kendimizin içinde bulunduğu tüm olasılıkları kapsayan paralellere geçebiliyoruz. 6. boyuta çıkabilirsek bizim içinde bulunmadığımız paralel olasılıklara da geçiş yapabiliyoruz. 7 de tüm olasılıklar önümüze seriliyor o evren için geçerli olan. 8 de bizim evrenimizin var olma olasılığı denk düşen oluşmuş başka evrenlere geçiş yapabiliyoruz. 9 da içinde bizim evrenimiz bulunan veya bulunmayan tüm olası evrenlere geçiş yapabiliyoruz 10 da tüm evrenleri değiştirip hepsini birbirinin üzerine dahi katlayabiliyoruz. 11 de hiçbir şey yapamıyoruz sadece her şey içimizde oluyor.