tanrı egoist midir?
tanrı sadist midir?
tanrıya karşı isyan hakkı var mıdır?
bunların bir önemi var mıdır?

kendimce yorumlayayım.

tanrının varlığını misal alalım.

acziyet:

acziyet bir varlığın diğer bir varlık karşısında zayıf olma hali. insan, hayvan, bitki ya da tanrı ne olduğu farketmez. güçsüz her zaman güçlüye biat etmek zorundadır eğer hayatta kalmak istiyorsa. bilinene göre en üstün varlık tanrıdır. tanrıdan güçlü bir güç olamaz mı? bu şu soruya da gidiyor; tanrıyı kim yarattı? tanrı zaten yaratılmazsa, ondan üst bir güç olmazsa tanrıdır. ondan bir üst güç olsaydı ona tanrı diyemezdik.

bir köpeği öldürme iradeniz vardır, aynı şekilde bir karıncayı da. köpeği öldürdüğünüzde büyük bir suçluluk hissederken karıncayı öldürdüğünüzde köpeğe oranla daha az suçluluk hissedersiniz. bu sizin o işi yapamayacağınız gerçeğini değiştirmez. sonrasında duyduğunuz hissiyatlar önemli değil önemli olan bir varlığın diğer bir varlıktan daha güçlü olması. tabii tasdik edilebilir mi? hayır.

tanrı>insan>hayvan>bitki>mikrop diye irade farkı gittikçe küçülüyor. irade küçülüyor fakat isyan hakkı sabit kalıyor.

güçlünün güçsüze karşı her zaman üstünlüğü var.
diyelim ki tanrı sadist. yarattıklarına acı çektirmek hoşuna gidiyor.
sen alt bir varlık olduğun sürece buna isyan haricinde ne tepki gösterebilirsin?
burada mantık da devre dışı kalıyor. sadece yapıp yapmama hakkı öne çıkıyor.

yani anlatmaya anlatmaya çalıştığım şey şu; mantık ve vicdan herkeste farklı çalışan şeyler. senin ya da benim fikirlerimin bir önemi yok. önemli olan tek şey güç.