Dostum benim de sana anlatmak istediğim şey şu: neden hala tanrıdan kavramları insanla aynı algılayan ya da eylemleri senin bildiğin yaratmak-yok etmekle aynı gerçeklikte eyleme geçiren bi varlıkmış gibi bahsetmekte diretiyorsun. "Tanrı kendisinin bile yok edemeyeceği bir şey yaratabilir mi? sorusu bizim yaşadığımız gerçeklikte sorulabilir. bizim bildiğimiz kavramlar onun katında var olmayabilir.

Dostum bak yineliyorum, tanrı insana özgü olmayan bir şeyi yapabileceği gibi insana özgü olan bir şeyi çok daha kolaylıkla yapabilir. Bu tanrı olmasından kaynaklanan bir durum zaten.

Onun (senin tabirinle) katı olsun bizim katımız olsun yine fark etmez. Tanrı hem kendi katına hem de içinde bulunduğumuz gerçekliğe hakimdir. Sanırım bu konuda bir anlaşmazlık yok? O halde, madem biz haliyle onun katına hakim değiliz, yani onun bulunduğu gerçekliğe, o gerçeklikteki kavramlara yabancıyız, kendi gerçekliğimize yönelik soru sormak neden yanlış olsun ki?

Tanrı sadece insanların anlayamayacağı şeyleri değil onların da anlayabileceği, onların içinde bulunduğu gerçeklik içinde bir mucize yapabilme gücüne sahip olması gerekiyor. insanlar da olabilecek en basit soruları soruyorlar işte. Bu tarz sorular da buna örnektir.

Yineliyorum. Tanrının bizim anlayabileceğimiz yaratmak ve yok etme eylemlerini gerçekleştirme gücü varsa -ki olması gerekiyor çünkü içinde bulunduğumuz gerçekliği de o yarattı- o halde bizim de anlayabileceğimiz şekilde, içinde bulunduğumuz gerçeklik içinde "kendisinin bile yok edemeyeceği bir taş yaratabilir mi?"

sen Allah şunu yok edebilir mi dediğin zaman onu bizim seviyemize indirmiş oluyosun mesela Edison'la aynı ampule baktığını düşün gördüğünüz şeyler tamamen farklı olacaktır. Yok etmek kavramı da böyledir sen baktığında çok basit görüyosun çünkü o kavramı yaratan bulan sen değilsin. Koskoca kainatı yaratan Allah'ın böyle insan üretimi bir paradoksla kudretinde açık bırakacağını düşünmek bile gereksiz.

Dostum öyle bir cevap veriyorsun ki sözlerimi tekrarlamak zorunda kalıyorum. Çünkü eleştirilerin çok yetersiz. Koskoca kainatı yaratan, sınırsız güce sahip olan tanrı insana özgü olmayan şeyleri yapabileceği gibi insana özgü şeyleri haliyle yapacaktır. Farz edelim ki biz insanların "yok etmek" eyleminden anladığımız şey çok basit olsun ve bunun tanrı katında bilmediğimiz daha nice anlamları olsun. Ancak sınırsız güce sahip olan tanrı, onun bildiği anlamda da bizim bildiğimiz anlamda da bir nesneyi "yok etme" gücüne sahip değil mi? Sahip. Aynı zamanda senin tabirinle "bizim seviyemize" inip bize bunu gösterme gücüne sahip değil mi? Sahip. Çünkü sınırsız gücü var, böyle olması gerekiyor. O halde neden böyle bir gücü varken, bizim seviyemize inip bizim anladığımız basit anlamda yok etme eylemini bize gösterebilir mi diye soru sorulması yanlış olsun?

"Tanrı şu an 'ol' diyerek masamın üzerinde bir taş yaratabilir mi?" diye sorsaydım böyle bir eleştiri yapmayacaktın belki de. Ama soru öteki türlü olduğunda ve cevabın bizi paradoksa zütürme ihtimali olduğunda takım tutar gibi, düşünmeden (ki kendin söylüyorsun düşünmek bile gereksiz diyerek) illaki yanlışlamaya yönelik bir şeyler söylüyorsun. Üstelik neredeyse her dinde ortak olan tanrı anlayışıyla ilgili argümanları kullanarak, eleştirini yanlışladığım halde aynı şeyleri söylemeye devam ediyorsun.

Tanrı sınırsız güce sahip. insanların kavrayabileceği ve kavrayamayabileceği şeyleri, ister insanların seviyesine inerek ister inmeyerek gerçekleştirebilir. Dolayısıyla bu sorunun sorulmasında "tanrı seviyesi-insan seviyesi", "insanın anlamlandırabildiği kavram-anlamlandıramadığı kavram" gibi gerekçeler engel değil.

Bak henüz cevabı bile tartışmıyoruz aslında. Böyle sorular sorulur mu sorulmaz mı diye tartışıyoruz.

Aynı cevapları vereceksen eğer tartışmaya gerek yok çünkü farklı şeyler söylemeyeceğim. Yazdıklarımı tekrar okumanı tavsiye ediyorum. Sohbet için teşekkür ederim.

bir şeyin tartışmaya değer mi değmez mi olduğunu sorgulamanın nesi çok yanlış anlamadım ama ben de teşekkür ediyorum sana. ayrıca takım tutar gibi düşündüğüme katılmıyorum "paradoks" dediğin şeyi okudum düşündüm ve bana mantıklı gelmediğine karar verdim ve bu kararımı savunmam seni takım tuttuğum düşüncesine itti bence asıl ön yargılı olan bu