tanımadığınız kızlarla iletişim kurmak

rezervuar

YA BEN BENi gibiYiM 50 KiLO VERDiM ÖZÜMDE ÇiRKiNMiŞiM BEN (: KiMSE TEKLiF ETMEDi (:

kısa mı uzun mu ona göre okuyacam

devam et panpa bursanın neresindensin

Rezerved lan

Ahahhabb

dayı zaten sinirli bi karakterdi. her halinden belliydi yani. gözlerini kısmış, kıpkırmızı suratı buruş buruş olmuş, televizyonun içinde bişeyleri görmeye falan çalışıyor böyle. belli tamirde edemiyor, bunalmış adam. eehh yeter be! başka zaman gelen olmaz. iyi ki meşgulüz dedi sinirli sinirli. hemen atladım tabi, tamam dayı, sen bak işine ben ilgilensem olur mu ? ben öyle diyince adam göz ucuyla beni bir süzdü böyle bi kaç saniye. ben elimde poşetle, adamın başında bekliyorum öylece. sinirli bir şekilde gülerek, tamam dedi ilgilen bakalım.

poşeti oraya bir yere bırakarak, merdivenlerden aşağı, buyrun, hoş geldiniz diyerek indim. karşımda iki tane dünyalar güzeli kız duruyordu. şimdi size kısaca anlatayım. biri kumral saçlı, bembeyaz tenli bir kızdı. öylesine beyaz bir ten ki, elf gibi parlıyor kız. gözleri de açık kahve rengi böyle, müthiş bir kızdı. altına tayt giymiş, üzerinde de uzun elbise gibi duran kahverengi beyaz karışımı bir penye vardı. diğeri ise esmer, küt saçlı, kocaman siyah gözlere sahip, dizlerinde biten, uzun mavi bir elbiseyle benim merdivenlerden inişimi izliyordu.

bunları ilk görüşümde, size başlarda da bahsettim o ruhumu ezen duygu geldi. o an özgüvenim uçup gitti beyler. hani bi şarkı var ya harbiden utanır insan böyle güzel olunmaz aga. kendimi toparlamaya çalıştım. evet buyrun ne bakmıştınız dedim. kızlar anlatmaya başladı. ortak bir erkek arkadaşlarının doğum günü için iki ayrı gömlek alacaklarmış. biraz kaliteli ve biri siyah, diğeri de mavi olacakmış. bende hiç bi gib bilmiyorum tabi dıbına koyim. kızlar klimanın altında takılırken, raflara bakarak gömlek arıyormuş gibi yapıyorum güya. olum mavi renk nr dıbına koyim ? kafa mı kaldı bende?

o esnada bizim dayı indi aşağı.

reserved batirmazsan okunur

--spoiler--

--spoiler--

teyzemin bana hediye olarak çarşıdaki ufak bir dükkandan aldığı l beden gömleği, bir alt bedeni ile değiştirmek için güzelcene katlayıp, poşete koyarak, çarşının yoluna koyuldum. çarşı dediğim, bursa'nın bildiğimiz kapalı çarşısı işte. daha kuyumcular çarşısına girmeden, hemen oralarda bir yerlerde ufacık bir gömlekçi dükkanı.

havada nasıl sıcaktı dıbına koyim. yazın ortalarındayız. güneş tepede ebemi giberken, gözlerim kısık bir şekilde elimdeki kartvizite bakarak, gömlekçiyi arıyorum. bu arada ortam cıvıl cıvıldı. bilen bilir, bursa'nın kızları fenadır. sonunda bizim gömlekçiyi bulup, daldım içeri... sağolsun dayı paraya kıymış, züt kadar dükkanına klima almış. içeri girer girmez müthiş bir serinlik geldi suratıma. içeride kimse yoktu. belki biri gelir diye bekledim ama ne gelen vardı ne giden. klimanın karşına tabure çekip, öyle beklemeye başladım.

züt kadar dükkanın birde üst katı vardı. müthiş bir mimari yani beyler. üst kattaki birininde duyacağı bir şiddette, selamın aleyküm, yok mu kimsee ? diye bağırdığım için çıkıp da ayriyetten bakmadım oraya. ama bekle bekle ne gelen var ne giden dıbına koyim. züt kadar verdiveni, aman düşmeyeyim korkusuyla çıkarak, üst kata bakındım. burası alt kattan daha genişti. aslında ne alaka dimi beyler ? bence de saçma, neyse... yukarıda da ceketler falan vardı. baktım bizim dayı 33 ekran ufak bir televizyonun içini açmış, bişeyler kurcalıyor, tamir falan etmeye çalışıyor. dayı dedim. böyle böyle, ben bu gömleği değiştirmeye geldim, diye anlattım adama meramımı. tamam dedi, hallederiz ama bekle az işim kaldı. tabi dayı dedim, bak işine sen bekliyorum.

tam o sırada alt kattan bir kız sesi geldi, kimse yok mu ?

YAZ PANPA SEN

anlat panpa anlat dinlemedeyim

ya da anlatayım dıbına koyim. zaten canım sıkılıyor ve yapacak başka işim yok. en azından bu da bir iş sayılır. kimse okumasa bile içimi dökerim.

hadi bismillah...

rezerved

bu saatte kimse okumuyor, akşam vakti gelir anlatırım.

reserved.

http://www.capsverpanpa.c...nlat-panpa-dinliyoruz.jpg

bu kadar uzun yazmayın amk ya!

ya yeter be.