tamamen gerçek ve acılı hayatımı anlatıyorum

evet beyler reserve alın önceki hikayemde vardı ama giblenmemişti yani çalıntı değil (bkz: her zaman iyi bir insan olmaya çalıştım ama)

alın reserveları ve ara sıra ses verin

evet başlıyorum ara sıra ses verirseniz iyi olur...

o zamanlar lise 2 den devam ediyorum yeni bir il yepyeni bir çevre yepyeni bir hayat...

ilk gün çok heyecanlıydım zaten tüm arkadaşlarımı çevremi bırakıp buraya yerleşmiştim...

az kendimden bahsedeyim.. kavgacı biriydim. hep iyi bir çevrem olmuştur. zamanlarda basketbol takımında olmam sayesinde bayağı popilerdim.

çok ta saf biriydimç herşeye çabuk inanırdım. orta durumlu bir ailem vardı zengin sayılmazdık

hiç aşık olmadım aşık olsam bile hep kullanıldım ama hayatımın aşkıyla tanışacağımdan haberim yoktu

okulun ilk günüydü. bu sefer kendimi daha zeki ve gizemli biri olarak tanıtacaktım. çünkü benden iyi kavga ettiğim için korkanlar vardı fakat hemen herşeye kanardım. bu sefer öyle olmak istemiyordum

ilk sabahtan kalktım pazar günü duş aldığım için saçlar kalkmıştı saçlarımı düzeltttim jöleledim yüzümü yıkadım. kahvaltımı ettim ve yola koyuldum

okula yürürken klagib lise hayalleri işte... aşırı popüler olayım. kız arkadaşlarım olsun iyi kankalarım olsun falan. bunları düşünürken gittim okula
iki kız dikkatimi çekti iyi kankalar gibilerdi gidip muhhabete direk başlasam biraz saçma mı olurdu acaba? yok yok neden olsun ki deyip yanlarına gittim.

ee tabi saf olduğum için lafa naber kızlaar diyerek başladım

kızlar duraksadı 1-2 saniye bakıştık

aha yarra yedim diye düşünürken iyidir senden dediler

sıcak kanlılardı herhalde yanlarına oturdum

herzamanki muhabetler işte kısa kescem orayı adın ne hangi okuldansın falan ilk gün törenini yaptık ve sınıflara yürüdük. henüz kızlardan hoşlanmamıştım ama güzel kızlardı. amaç ortam bini olmaktı

sınıfta herzamanki gibi en arka sıra candır diyerek çantayı oraya koydum. sonra koridorda dolaşmaya başladım... kerem diye biriyle tanıştım, iyi çocuktu. ders başlamaya yakın tam sırama oturcakken bir tane muallak gördüm kabadayı kılıklı çantamı yere koymuş paşa gibi oturuyordu bin
sonra ise ilk günden iyi gözükmek için ses tonumla yerimden kalkmasını rica ettim.
kalkmam napacaksın la zibidi dedi kolundan tuttuğum gibi masadan çektim ve yumruğu vuracekken eğilip tekmeyı bastım ve yere devirdim bini e tabi millet ayırdı falan o sırada müdür sınıfları dolaşıyordu ilk gün yai ne yapıyorsunuz siz diyerek bizi odasına çağırdı

içimden dedim ümit daha ilk günden kavga çıkardın şimdi hocalarda kendin üzerinde kötü bir izlenim bırakcaksın

adam 15 dakka konuştu.. işte yok ilk gün falan anladığım kadarıyla müdür sert adamdı. ben de böyle bişi vardı beyler müfür karşısında konuşamazdım adam gibi. ama neyse adamı dövüp hıncımı almıştım bendende kalıplı ve güçlü adamdı sonra bizi sınıfa yolladı sınıfa yürürken hiç konuşmadık sadece gibecenn belanı gibilerden baktı

sonra sınıfa girdik özür dilerim hocam dedim ve yerime oturdum

ders böyle geçti ve tenefüs oldu
tenefüste birkaç kişi yanıma geldi ve konuştuk tanıştık. o çocuğu tanıyanlar varmış onun için çok bela biri dediler giblemedim. o gün bunlar dışında pek olay olmadı

okuldan çıkarken bi arkadaşla eve yürüdük beraber eve gittiğimde iseolanları düşündüm ve değerlendirdim. az pc de takıldım ve uyudum