tamamen gerçek korku hikayesi

Devam panpa

takipteyiz.

yaz panpa

evden çıktık . efkan dede adlı adamın evi yaşadığım şehre 3 saat uzaklıkta kırsal bi alandaydı . şehirlerarası otobüslerin uğramadığı bir yer olduğu için 3 vasıta değiştirmenin ardından 25 dakikalık bir yürüyüşle , akşam karanlığında vardık o eve . etrafında tek bir yerleşim birimi daha yoktu . yalnız yaşamayı seven bir adamdı besbelli . içeri girdik . dikkatimi ilk çeken şey duvarlarda anlam veremediğim bi çok motif oluşuydu . madalyon tarzı eşyalar , değişik yazıtlar , yüzükler , muskalar ...

kapıyı çaldık .
bir daha...
bir daha...

ve anlatırken bile tüylerim diken diken oluyor şuanda , kapı kendi kendine açıldı birden . efkan dede denilen adam kapının tam karşısında böyle yastıklardan oluşmuş tahtvari birşeyin üzerinde oturuyordu . içeri halil girdi önce . ben tam adım atacakken efkan dede tam arkama doğru dikkatli ve sinirli bir şekilde bağırarak defoool . defol burdan şeytan-ı süzzem bissem ( tam hatırlamıyorum bu tarz şeylerdi ) diyerek üstüme yürüdü. çok korktum ve hemen dışarı attım kendimi . gelip kolumdan tuttu beni içeri çekti . gir içeri be evladım ne çıkıyorsun sana demiyorum onları diyerek kapıyı kapattı . çok şaşırmıştım . efkan dede bizim göremediğimiz şeyleri görebiliyor , onlara emir verebiliyor ve konuşabiliyordu.

- geçin oturun çocuklar ben geliyorum şimdi . dedi .

halille evin bir köşesinde şark köşesi gibi yapılmış olan bölgeye geçip beklemeye başladık . efkan dede geldiğinde elinde mavi bir leğen bir testi su , değişik yazılar motiflerle süslenmiş kağıtlar ve boş kağıtlar vardı . bu adam tıpkı halil gibi bana güven veriyordu .

bu olayları yaşamadan önce bu tarz heriflerin üç kağıtçılar , dolandırıcılar olduğunu düşünürdüm. insanların duygularını süistimal ederek onları kullanan vatandaşlar yani . fakat bazılarının bu işi gönüllü yaptıklarını öğrendim sonradan . bir insan bedavaya neden böyle bi iş yapardı ki ? o sırada önyargının gerçekten yıkıcı bir şey olduğunu anladım... ilk defa güvende hissediyordum. ilk defa kulağımdaki o boğuk seslerden , ensemdeki o sıcak nefesten kurtulmuştum

yaz amın evladı yaz

içeri girdim . gözlerim ağlamaktan kıp kırmızı kesilmişti . evde sadece halil vardı . ne olduğunu anlamış gibi hemen oturttu bir koltuğa beni . yüzüğün nerde ? neden çıkardın ? dedi . yüzüğü çıkardığımı hatırlamıyordum . takıyorum dedim zar zor biçimde . sonra parmağıma baktım fakat yüzük orada değildi .
- ben çıkarmadım halil , şerefsizim ben çıkarmadım . ne oluyor oğlum bana ?

beni sakinleştirdi . halil'in bana güven veren aurası panikten ve korkudan uzaklaşmamı sağlıyordu . olayları baştan sona anlattım . diğer herşey normalmiş gibi sarı akrepten bahsettiğimde yüzü tekrar gerildi . sonra kafasında bir şeyler düşünüp , kendini onlaylar gibi başını salladı . hadi gidiyoruz dedi . senin işin acil . efkan dedeye gidelim . merak etme dostum bulucaz bunun çaresini . sen rahat ol

çağla beni bir yere sürüklüyordu . koşar adımlarla ilerliyorduk . o önde ben arkada , realiteden kopmuş biçimde , korku ve panikle dolu . hayatımın en boş , en çaresiz adımlarını atıyordum kaldırımların üzerinde . bir an toparlanıp kendime geldim . 5 dakikadır filan yürüyorduk . işte oradaydık . çağlanın evinin kapısının önünde . beni sert bir biçimde içeri sokmaya çalışıyordu .
- hadi gel , iyileşiceksin burda gel. içeri girelim sevişelim

koluna sert bi şekilde vurup sıyırdım kendimi . napıyosun sen diye bağırdım . gözyaşlarım akıyordu . sesim titriyordu . perişan bir haldeydim . dizlerimin üzerinde zor duruyordum . sonra çağla şeytani gülümsemesini tekrar takındı .

- içeri gel hububat . içeri gel . babannemin yanına gidelim . sonra ardiyeye gideriz . orda da sevişiriz... çok mutlu olucaz.
sonra kahkahalarla gülmeye başladı . o güldükçe evde duyduğum sesine karışan o sesler tekrar yankılanıyordu . bahçeden gelen leş kokusu başımı döndürürken , o inanılmaz korkutucu sesler kulaklarımdan beynime doğru ilerledikçe , gün ışığının aydınlatamadığı o evin perdesiz pencereleri beni bulunmak istemediğim bir oyunun içersine itiyordu git gide . hemen arkamı dönüp toparlanarak halilin yanına gittim tekrar . işin ilginç minibüse binip indiğim zaman aralığını kesinlikle hatırlamıyordum . ufak tefek zaman kopmaları oluyordu beynimde . bahçenin önünden yürür yürümez bir uykuya dalmışım da , halilin evine geldiğimde uyanmışım gibi.

reserved

ne oldu sana dedim. anlatsam da anlamazsın zaten diye karşılık verdi. aşıktım beyler aşıktım ama ne yapacağımı bilmiyordum sadece onun için üzülüyor harap oluyordum.2 dilim pasta söyledik. sana neyin iyi geleceğini biliyorum dedim. gözleri parladı peki ne diye sordu. garsonu çağırdım garsonla özel olarak konuştum, beraberce hatunun yanına döndük 2 mizde 20 cm lik yannanları çıkarıp masaya vurduk. çağla mutluluktan uçtu hemen aldı ağzına benimkini. sonra garsonunkini. tabi artık mutluyuz garson arada beni de gibiyor ama olsun

alirim bi dal

ne oldu sana ? kim yaptı bunu ? söyle anasını avradını gibicem mermi manyağı yapıcam onu dedim . ve gayet ciddiydim . onun için hayatta tanıdığım herkese meydan okuyabilecek gibi hissediyordum . içim içimi yiyordu , bana isim vermesini bekliyordum . direk yola çıkıp ona bunu yapanı öldüresiye dövecek hatta belki de öldürecektim .

- senin gücün yetmez buna . boşver şimdi gel otur sana anlatmak istediklerim var dedi . sözünü yarıda kestim

- bak çağla , evinde yaşadığım olaylar beni çok korkuttu . hayatım alt üstü oldu 2 günde . neler dönüyor ? koridorda o gördüğüm şey neydi ?

çağla winston lightından bi dal sigara çıkardı ve yaktı . bana da uzattı bi tane aldım yaktım oturdum sandalyeye . hiç bir şey söylemiyordu . yüzüme baktı .

- beni gerçekten seviyor musun hububat ? söylediklerin doğru muydu ? ona saatlerde anlatabilirdim . yaşadıklarımın insanüstü bir duygu olduğunu , hayatımda hiç kimseye bu kadar aniden ve bu kadar güçlü şekilde aşık olmadığımı . fakat bu hislerin bir büyüyle alakalı olabileceğini de söyleyebilirdim . tam plan yapıp konuşacaktımki beni şok edici biçimde ağzımdan şu kelimeler döküldü .

- çocuk ölücek . sende ölüceksin küçük huur . sende ölüceksin.

kaskatı kesildim . tüylerim diken diken oldu . az önce bişeyler söylediğimi biliyordum . dizlerim titremeye başladı . bu büyü benim üzerimde güce sahipti . bana istediğini söylettirebilme gücü . ağzımı kapadım şok olmuş gibiydim . birden dayanılmaz bir mide bulantısı hissettim ve öküz gibi kalın bir sesle öğürerek sandalyenin yan tarafına kustum . ve ister inanın ister inanmayın kusmuğumun içinden küçük sarı bi akrep çıktı . çıldırasıya korkmuştum . ne yapacağımı bilemiyordum . çağla kolumdan tuttu hadi gitmeliyiz çabuk dedi . pastaneden apar topar çıktık . ben zaten ifadesiz bir biçimde yürüyen bir ölü gibi çağlayı takip ediyordum . panik ve korku hislerime hakim olmuştu . ne yapacağımı bilmiyordum , çaresizdim

Boyle kaliteli hikayeler kalmismiydi

halil efkan dede diye birinden bahsetti . adam başına bu şekilde olaylar gelen insanlara yardım edebilecek kapasitede biriymiş . ermiş dedikleri olaylardan işte . birlikte ona gitmemiz gerektiğini söyledi . sonra bana bi yüzük verdi . gümüş hacı yüzüklerine benzeyen ama üzerinde daha değişik semboller olan bir yüzük . bunu çıkarma . şimdi evine git ben efkan dedeyi arayıp durumu anlatayım , yarın çıkar gideriz zaten dedi . vedalaşıp çıktım evden . tam kendi evime yaklaşmıştımki bir mesaj daha geldi .

- hububat ne olur aç telefonu . çok zor durumdayım lütfen aç . ciddiyim.

arayıp yeter artık çağla bu tür mesajlar atma bana diyecektim ki , ağlak ve yorgun sesi içimdeki şefkat duygusunu , büyü diye bahsettiğim olayı tekrar kabarttı . beynim ona yardım etme isteğiyle kaynıyordu . ruhum onu yanında istiyordu . ona öylesine aşık olmuştumki bu hissin beni ölüme kadar zütürebileceği düşüncesi , ve benim ölüme bile meydan okuyabileceğim duygusu oturdu içime . evet , doğal olmayan biçimde birden onun için ölebileceğimi bile anlamıştım . ve bunun için telefonda 5 dakika sesini duymam yetmişti . bu hisler bana çok anormal geliyordu . birden bire gelişip , bali kokusu gibi organlarıma yapışan hisler . hiç kurtulamayacakmışım gibi...

çiçek pastanesindeyim , gelir misin buraya ? konuşmamız lazım . dedi . tamam geliyorum diyip direk yola çıktım . vardığımda hali içler acısıydı . dayak yemişti besbelli . dudağı şişmiş saçı başı harab olmuş , kollarında ve yüzünde yer yer morluklar vardı . babannesi o kadar yaşlıydki yerinden bile zor kalkabiliyordu . bunu o yapmış olamazdı . o halde çağlayı kim dövmüştü ?

rezervetullah

Hah devam et panpa

kapıyı çaldım halilin annesi açtı . uzun süredir görüşmediğimiz için büyük bi mutlulukla karşıladı beni . halil nerde diye sordum markete sigara almaya çıktı 5 dakikaya gelir dedi . bana çay ikram etti biraz sohbet ettik ardından halil çıka geldi . beni görünce kısa bir süre şaşkınlık yerini sevince bıraktı . kucaklaştık ve selma teyzeden izin isteyip halille beraber odasına geçtik . dolaptan birer bira kaptı geldi hemen. oğlum hayırdır sen çok takılmazdın böyle şeylere diyince sorma dostum uzun hikaye sonra anlatırım diyip geçiştirdi . fakat halil konuşmalarımdaki tedirginliği anlamıştı . ağzından şu kelimeler döküldü birden

- buraya neden geldiğini az buçuk tahmin edebiliyorum . zaten kapıdan girer girmez söyledi bana .

- kim söyledi , selma teyze mi ?

- hayır . sen tanımazsın boşver . anlat bakıyım ne senin derdin .

halile olan biteni baştan sona anlattım . ben detaylara indikçe gözlerinden şaşkınlık ve korku duygusunu hissedebiliyordum . özellikle gördüğüm varlığın tarifini verince yüzü sarardı . kalkıp kapıyı kapattı . ve anlatmaya başladı .

- onlara artık inanıyor musun hububat ?
- bilmiyorum dostum... kafam çok karışık . ama gördüklerim halisünasyon değildi . gerçekliğin üzerinde birşeylerdi.
- seni korkutmak istemiyorum . açık konuşucam . başın büyük belada . benim uğraşamayacağım bir bela . ama sana yardım edebilcek birini tanıyorum. çok uğraşmamız gerekicek. seni de , o kızıda bu durumdan kurtarırız evellalah dedi .

bu sözlerden sonra 2 gündür ilk defa huzur u bulmuştum . artık güvenebileceğim biri vardı . beni bu durumdan kurtarabilecek biri.

eve vardığımda kapıyı annem açtı . yüzümdeki ifade nasıl bir hal almışsa direk ne oldu hububat iyi misin ? diye sordu tedirgin bi şekilde . hiç cevap vermeden salona geçtim açtım bilgisayarımı ve hayatımda ilk defa büyü ve ruhani dünya hakkında araştırmalar yapmaya başladım. yeterli gelmediğinin farkına vardım . bu arada çağladan çok ilginç mesajlar geliyordu .

- hububat kusura bakma bu gün yaşadıkların için . benim bir suçum yok
yarım saat sonra
- gelsene bi daha bize sevişelim * . babannemde seni çok beğenmiş.
10 dakika sonra
- çok kötü bişey oldu lütfen gel.
arıyor...
arıyor...
açmıyorum.

o kadar korkmuş durumdayım ki , yaşadığım şeylere mantıklı açıklamalar bulabilmek için beynimde 40 tilki döndürüyorum . abim'e durumu anlattığım taktirde benimle dalga geçeceğini bildiğim için evden kimseye bir şey söylemeden soluğu halil'in yanında aldım . size biraz halil'den bahsedeyim.

bu çocukla ilkokul 8.sınıftan beri beraberiz . başlarda mahalleden arkadaştık fakat bunun babası cinnet geçirip evi yakınca annesi ile beraber farklı bir semte taşındılar . daha çocuk yaştan beri din ve dinden çok büyü , cin gibi konularla içli dışlı olan halil'in çok garip hareketlerini yakalardım . hatta benden başka arkadaşı yoktu . bir keresinde bize yatıya geldiğinde koridorda 1,5 saat ayakta karanlığa boş boş bakarken yakalamıştım . konuyla alakalı bilgi alabileceğim tek kişi oydu .

hikayeye kaldığımız yerden devam ediyoruz beyler.

Saatin 2-3 olmasını mı bekliyosun pekekent anlat bitsin işte

anlatsana oc