tamamen gerçek korku hikayesi

2 günümüz aşırı sorunsuz sıkıntısız geçmişti . evine hiç gitmedi 2 gün bende kaldı . ona bağlanmıştım , onsuz bir hayat düşünemiyordum artık . sonunda halilide alıp dedenin evine gitme vakti gelmişti . üç kişi çıktık yola ve yine akşam saatlerinde vardık dedenin evine . çağla bana anlatmadıklarını dedeye anlatmaya başladı . babaannesinin bi büyücü olduğunu , çağlaya büyü yaptığını . başına o illeti musallat ettiğinden filan bahsetti . sonra o illet çağlaya aşık olup bir büyü daha yapmış . bu sefer işler babaannesininde kontrolünden çıkmış . günleri kabus gibi geçiyormuş kızın . dede yine bir çeşit dini mataryaller çıkarıp ritüel düzenlemeye başladı . yüksek sesle dualar okuyordu . değişik motiflerle bezenmiş bir çember çizdi çağla ve ben'i ortasına soktu . halil'e odadan çıkması gerektiğini söyledi . odada dede çağla ve ben vardık . dede kaynayan bir kazan getirdi bu sefer . en az 20 kiloluk içinde cayır cayır kaynayan su vardı . çıplak eliyle tutuyordu . çok şaşırmıştım . koydu önümüze . muskamı istedi . verdim . çağlada verdi . sonra bizim çemberin hemen karşısına bir çember daha çizdi . kazanı tam ortaya koydu . bir kitaptan değişik dualar okumaya devam etti . arapça olmadığına eminim . birden odanın ışığı titremeye başladı . içeride hiç bir hava akımı olmamasına rağmen rüzgar etsiğini hissediyordum . evet filmlerde gördüğümüz o sahnelerden birini gerçek anlamda yaşıyorduk . bir ara rüzgar şiddetini öyle arttırdı ki saçlarımız uçuşmaya başladı . dede duayı okurken sesinin şiddetini git gide arttırıyordu . son hali inanılmaz yüksek sesli idi . sonra odanın ampulü tamamen patladı . korkmayın dedi dede . karanlıkta direk karşıya baktım . o varlık tam karşımızdaki cemberde yer alıyordu . oraya hapsolmuş gibiydi . hareket edemiyor gibi . fakat yüzünü göremiyordum bu sefer . sadece silüeti ordaydı . çağla ağlamaya başladı . ben artık korkmadığım için ona sarılarak cesaret verdim . ben ona sarıldıkça varlık tıslamaya ve çıldırmaya başladı . dede muskalarımızı eline aldı ikisini de ateşe vererek kaynayan kazana attı . varlık gözümüzün önünde bir anda cayır cayır yanmaya başladı . yanarken aşırı korkunç sesler çıkarıyordu . ve size ciddi söylüyorum ateş i gerçekten karanlık odayı gündüz gibi yapmıştı . sonunda gitmişti . dede onu canlı canlı yakmıştı . allah'ın emirlerine uymayıp büyü yaptığı için yakılmanın ona müstahak olduğunu söyledi . artık özgürsünüz dedi . artık kurtulmuştuk . mutluluktan ucuyordum . dedeye teşekkür ettim . benim için kurban kes dedi . aynı günün akşamı fotoğraf makinası almak için biriktirdiğim parayla gidip bi koyun aldım ve kasaba kestirttim . etini sağa sola dağıttırdım . ailemle konuşup çağlayı bizim eve aldım . artık beraber yaşıyorduk . babannesi de 1 ay sonra filan öldü zaten . yaşadığım en korkunç şeylerdi . hala üzerimden atmış değilim . yani size demem odur ki , bilim bazı şeyleri açıklayamaz . ne kadar mantıklı ve zeki olursanız olun , beyninizin erişemediği noktalar vardır .

hiç unutmuyorum gece 3:38 de inanılmaz bir susuzluk hissi ile kalktım yataktan . ev çok büyüktü ve heryer çok karanlıktı . su içebileceğim mutfağın nerede olduğu hakkında hiç bir bilgim yoktu . kaldığımız salona bağlanan 3 oda vardı ve hiçbirinde kapı yoktu . dönüp uyumak istedim fakat bu susuzluk hissi adeta ele geçirmişti beni . dayanılmazdı . su içmem gerekliydi . evin efkan dedeye ait olduğu düşüncesiyle güvenimi toplayıp ayağa kalktım ve rastgele bir odaya daldım . efkan dede ? diye seslendim sessizce . evet burda uyumuyordu . elimle duvarı yoklayıp bir ışık düğmesi aramaya başladım zifiri karanlığın içinde . bulamadım. cebimden telefonu çıkarıp flaşını yaktım . tam isabet ! burası mutfaktı . kapı girşinin hemen karşısında inanılmaz büyük bir pencere vardı . perdeler kenara doğru toplanmıştı . manzarayı şöyle tarif edeyim . efkan dedenin bahçesindeki ağaçların ardından 80-100 metre ilerde çıplak bir kayalık yer alıyor . tepe diyebileceğimiz bir yüksekliğe sahip . onun dışında çıplak arazi . ve gece öyle çökmüş ki ay ışığının vurduğu kayalık haricinde bir şey görmek neredeyse imkansız . suyumu doldurup kana kana içtikten sonra dışarıyı seyretmeye başladım . korkuyordum . dışarıda görebileceğim şeylerden korkuyordum . ama bir aptal gibi bu korkunun üzerine gitmeliyim diye düşündüm . gözümü hiç ayırmadan seyrediyordum dışarıyı . birden kayalıklardan yükseğe doğru tırmanan bir karartı hissettim . çokta uzak bir mesafe olmadığı için rahatlıkla görebiliyordum . evet , bu banyoda gördüğüm varlıktı , hemen arkamda gördüğüm o varlık . bana korkuyu iliklerime kadar hissettiren o varlık...
çığlık atmamak için elimi ağzıma bastırdım . kendimden geçmiş bir haldeydim , dehşete düşmüştüm . bu onu görüşümün 3.seferi olsada alışamamıştım . o iri ve siyah gözlerin ta o mesafeden benim gözlerimin ta içine içine baktığını hissedebiliyordum. çok net , ta o mesafeden gözlerimin içine bakıyordu . ama bu sefer tek kolu değil 2 kolunuda arkasında saklıyordu . birden sakladıklarını gösterdi . biri benim , diğeri ise çağlanın kellesiydi . çağlanın kellesini alıp kayalıklardan aşşağı attı . çılgına dönmüştüm , delirmiştim . bağırmaya küfürler etmeye başladım . ona karşı hissettiğim korku yerini öfkeye ve kin'e bıraktı . bunu nasıl yapardı . dede ve halil mutfağa geldi hışımla . tutamıyorlardı beni . kendime hakim olamıyordum . çağlaya zarar vermesinin korkusuyla deliye dönmüştüm. artık ondan korkmuyordum sanırım . artık ondan nefret ediyordum . yok etmeliydim. ne pahasına olursa olsun , çağlayı kurtarmalıydım