tamamen gerçek korku hikayesi

hiç unutmuyorum gece 3:38 de inanılmaz bir susuzluk hissi ile kalktım yataktan . ev çok büyüktü ve heryer çok karanlıktı . su içebileceğim mutfağın nerede olduğu hakkında hiç bir bilgim yoktu . kaldığımız salona bağlanan 3 oda vardı ve hiçbirinde kapı yoktu . dönüp uyumak istedim fakat bu susuzluk hissi adeta ele geçirmişti beni . dayanılmazdı . su içmem gerekliydi . evin efkan dedeye ait olduğu düşüncesiyle güvenimi toplayıp ayağa kalktım ve rastgele bir odaya daldım . efkan dede ? diye seslendim sessizce . evet burda uyumuyordu . elimle duvarı yoklayıp bir ışık düğmesi aramaya başladım zifiri karanlığın içinde . bulamadım. cebimden telefonu çıkarıp flaşını yaktım . tam isabet ! burası mutfaktı . kapı girşinin hemen karşısında inanılmaz büyük bir pencere vardı . perdeler kenara doğru toplanmıştı . manzarayı şöyle tarif edeyim . efkan dedenin bahçesindeki ağaçların ardından 80-100 metre ilerde çıplak bir kayalık yer alıyor . tepe diyebileceğimiz bir yüksekliğe sahip . onun dışında çıplak arazi . ve gece öyle çökmüş ki ay ışığının vurduğu kayalık haricinde bir şey görmek neredeyse imkansız . suyumu doldurup kana kana içtikten sonra dışarıyı seyretmeye başladım . korkuyordum . dışarıda görebileceğim şeylerden korkuyordum . ama bir aptal gibi bu korkunun üzerine gitmeliyim diye düşündüm . gözümü hiç ayırmadan seyrediyordum dışarıyı . birden kayalıklardan yükseğe doğru tırmanan bir karartı hissettim . çokta uzak bir mesafe olmadığı için rahatlıkla görebiliyordum . evet , bu banyoda gördüğüm varlıktı , hemen arkamda gördüğüm o varlık . bana korkuyu iliklerime kadar hissettiren o varlık...
çığlık atmamak için elimi ağzıma bastırdım . kendimden geçmiş bir haldeydim , dehşete düşmüştüm . bu onu görüşümün 3.seferi olsada alışamamıştım . o iri ve siyah gözlerin ta o mesafeden benim gözlerimin ta içine içine baktığını hissedebiliyordum. çok net , ta o mesafeden gözlerimin içine bakıyordu . ama bu sefer tek kolu değil 2 kolunuda arkasında saklıyordu . birden sakladıklarını gösterdi . biri benim , diğeri ise çağlanın kellesiydi . çağlanın kellesini alıp kayalıklardan aşşağı attı . çılgına dönmüştüm , delirmiştim . bağırmaya küfürler etmeye başladım . ona karşı hissettiğim korku yerini öfkeye ve kin'e bıraktı . bunu nasıl yapardı . dede ve halil mutfağa geldi hışımla . tutamıyorlardı beni . kendime hakim olamıyordum . çağlaya zarar vermesinin korkusuyla deliye dönmüştüm. artık ondan korkmuyordum sanırım . artık ondan nefret ediyordum . yok etmeliydim. ne pahasına olursa olsun , çağlayı kurtarmalıydım