Herkese merhaba. Başımdan geçenleri anlatma gereği duydum. Şuan bazılarınız ygs-lys calışıyor, bazılarınız ev geçindiriyor, bazılarınız eften püften dertleri sorun yapıp efkarlandım diyor. Cok aptalsınız be oğlum, şuanda içinde olduğunuz durumu kurtarabilirsinizde neyse.
Lafı cok uzattım. 1990 doğumlu bir kardeşinizim. Şuan yaşım, 26.
Eğer hazırsanız, size soluksuz bir hayat kesiti sunacağım. Kimi zaman vay be diyeceksiniz, kimi zaman oturup cuğara yakacaksınız. Allah yakmasın be kardeşler..
1990 yılının yaz ayında erzurumda dünyaya gözlerimi açmıştım. Köy hayatı işte, babam hayvancı anam ev hanımı 4 kardeşiz. 3 yaşıma kadar köyde kaldık, ama en sonunda babam dayanamadı, bizim için daha iyi bir gelecek kurabilmemiz için göç etmemize karar verdi.
Para biriktirmişti babam, gidip şehirde yaşayacaktık, ve okullarda okuyacaktık.
Heycanlıydık, coşkuluyduk..
1995 yılının kıs ayında, Gölcüğe geldik. Bir gecekonduydu, iyidi işte.
Mutluyduk be kardeşler, babamda iş bulmuştu.
Taaki hayatımız bozulana kadar, 1999 gölcük depremine gelene kadar. 96 bin 796 konut ve 15 bin 939 işyeri yıkan depreme kadar..

namaz kılıp geliyorum arkadaşlar