tam bir ruh hastasıyım 3

dün öğle vakti güneş tepemde... zaten sıcak havalar yetmiyomuş gibi bide it gibi kokan insanlarla tıkış tıkış 500t denen cehennem kayığına biniyorum. normalde yer bulmak zor olan bu otobüs hattı sanırım istanbulun en uzun mesafe giden hattı olmalı. yol açıksa trafik yoksa eğer, yolculuğum 1 saat ile 40 dk arası değişiyo. 4. leventten bindim yine eve dönüyorum. itüde okuyorum lanet olası ekonomi dersinden çıkmışım tek kelime anlamadan. kafam makro ekonomi olmuş, serbest piyasa analizi olmuş bütün olumsuzluklarla eve dönüyorum. son derece atak davranıp milletin önüne geçerek akbilimi bastım ve gittim en arkaya oturdum. bu durağa bu lanet otobüs nadiren boş gelir. ben de boş gördüğümde dilek tutarım genelde de dileğim gerçekleşir. okadar nadir boş geliyorki kuyruklu yıldız görme olasılığınız bile daha fazladır. bu hattın bir diğer yaygın görünen özelliği de yolcularının 90% ının it gibi kokmasıdır az önce belirttiğim gibi. ben niye katlanıyorum bu işkenceye? çünkü diğer bütün yollardan çok daha hızlı. şoför, bütün tem otoyolu boyu güvenlik şeridini ihlal ederek gittiği için epey hızlıyız. neyse, ben bindim akbili bastım geçtim gözüme kestirdiğim en arka en köşe koltuğa geçtim. boş yer bulmanın verdiği mutlulukla güneşi hesaba katamadım. yetmiyomuş gibi 20 li yaşlarının sonunda olan bi eleman geldi yanıma oturdu. normlade bu benim gibi agresif bi ruh hastasını bile bozmaz. niye bozsun la adam boş yer bulmuş oturuyo sonuçta. hayır lan oturmuyo. adamın sağında oturuyorum. adam sola 45 derece döndü sırtını bana yasladı bi süre böyle gittik. ve bu elemanın it gibi koktuğunu düşünün. afedersiniz kadın olsa atlamazsınız. böyle bi koku yok. bende biraz ruh hastası olduğum için işi inada bindirdim diğer 2 partta olduğu gibi. adamın üstüne yüklendim bende. o bana sırtını vermiş ben onu omuzluyorum yani. bi süre böyle gittik. kavacık a geldiğimizde adam doğruldu rahatsız olmuştu sevinmiştim çünkü bunu istiyodum. ve tam yıldı ben kazandım dediğim anda sağ kolunu benim sırtımı yasladığım koltuğun üstüne attı. adamın koltuk altını kokluyodum resmen. ama bende yılmadım. boyu benden kısa olduğu için belimi dikleştirdim böylece boy avantajımdan yararlanarak kolunun kısa sürede uyuşmasını sağladım 5 dk sonra pis herif kendiliğinden indirdi kolunu. şimdi defansımı sağlamlaştırmıştım işte. atak sırası bendeydi. ben kolumu atmayı düşündüm ama böyle yaparsam ondan bi farkım kalmıcaktı. zaten ben çektiğim işkenceyi bildiğim için en az 2 günde bir yıkanırım. yani bu tür tiplere karşı kullanacağım bi koku silahım yok. ama vücut sıcaklığım 37.5 un altına düşmedi hiç bi zaman. bu yüzden küçüklüğümden beri sürekli mikrop kaptığımı, enfeksiyonumun olduğunu düşünmüştü doktorlar. bende kokuya rağmen adamla olan yüzey alanı temasımı iyicene arttırdım. hem sol bacağımın yan tarafı hemde sol kolumun yanı komple adama değiyordu. azmettim 10 dk sonra pişti herif. iyicene kaçtı benden. atağım nihayet meyvelerini getiriyodu. tam başak bi atağa kalkacaktımki benim ineceğim durak geldi. ve büyük bi zafer sevinciyle indim. sevgiler...