PART18
Artık herkes tedirgindi herkesin yüzünden anlaşılıyordu defineci bile bi kenara geçip hayretle imamı izliyordu. Ve sonunda imam konuşmasını bitirdi gözlerini kapatıp birkaç şey fısıldadıktan sonra gözlerini açtı derin bir oh çekip "arkadaşlar cin ile konuştum yaklaşık 80-90 yıldır buraya hapsedilmiş sahibi varmış dediğine göre onla anlaşma yapmış fakat sahibi büyücü olacakki cini kandırmış ve buraya tutsak etmiş birinci Dünya savaşından sonra göç eden ermenilermiş galiba bu tünel bu yolların nereye gittiğini bilmiyormuş. Bildiği tek şey değerli bir şey için buraya mahkum edilip koruyuculuk yapmasıymış. Eğer bu büyüyü bulup bozmasaydık girişteki o yılanları daha da fazlası bize zarar vermek için ileride karşımıza çıkabilirlermiş. Şimdi yapmamız gereken son bir şey kaldı bir tutam saç ile büyü kağıdını yakmak" saç işini halettikten sonra imam saçı alıp büyü kağıdına sardı ve iki cümle okuduktan sonra bir anda eli yanmış olacakki kağıdı yere fırlattı kağıt kızardıkça kızardı ve en sonunda mavi bir alev çıkıp yok oldu. işte o zaman yanındakilerde bende imam bile şaşkındı ve hayatımda en çok o zaman korkmuştum diyebilirdim. Kağıt yandıktan sonra dehlize girip devam edecektik derken sanki bozuk bir hoparlörden gelen titrek bir ses bağırarak uzaklaştı ne:
"Ne olduğunu bilmiyorsunuz insanoğlu,
Müslüman, sen bilge birisin çabuk uzaklaşın burdan sonunuz olabilir"...
Yutkunmuştum. Ses sanki kaçan birinin bağırtısydı sanki bir insan değilde bilmediğim hiç görmediğim bir yaratığın sesiydi. Mustafa Aslan ve Mesut bir adam geride çantalarını tutamaçlarına sıkıca sarılmış ve yüzlerinde o korkunç ifade herşeyi özetlemeye yeterdi. Defineci korkudan olacakki feneriyle bir önüne bir arkasına ışık tutuyor bir yandan da duyulacak yükseklikte nas ve Felak okuyordu. imam sakindi birtek, birşeyler anlamaya çalışıyor gibiydi ben ise korkudan ellerimin titremesiyle olaya hakim olmaya çalışıyor ama kimse olmasa ağlayacak durumda olduğumu galşba yüzümden belli ediyordum. Çıkardım mataramı bi yudum su aldım boğazımdan geçmedi. Gittim imama:
"Ne yaptık şimdi neydi bu susmaya devam etmeyeceksin umarım millete bak korkudan dizleri çöktü anlat artıkta bizde öğrenelim ne olduğunu" diye çıkmıştım. imam sakin bir sesle"evladım bu daha yeni kurtulan cindi galiba ya bizi korkutmak için bize seslendi ya da gerçekten haklıdır bunu devam edersek göreceğiz ben bir şey yapmıyorum sadece yapmam gerekeni yapıp susuyorum. Şimdide siz ne dersiniz ona varım dedi".