yok kardeş k.bakma

benide alsana yanına amk abd dedi ne güzel

Part II

Amerikaya ilk gelecegim belli oldugunda olustu butun paronayakligim aslinda. Senden ayrilma korkum. Elimden hic bisi gelmedi.Ne buyuk adamlari ne de emir veren kadinlari durdurabildim. Sadece denileni yaptim ve gram yas dusurmeden gozumden ayrildim senden herkesten herseyden.. Beni ben yapan herseyden.. Gozumden yas dusurmedim ki desinler buyuk adam oldu. Artik onu da dinleyelim. Dusurmedim ki gozumden tek bi yas bile zamani geldiginde kimse soz sahibi olamasin sana donusumden.. Sana gelecegim gun kimse durmasin diye onumde..
Ucaktan inip yeni bi hayata baslarken bile sana dondugum gunun beni gordugun ilk anin hayalini kurmaya basladim.. Bazen sasirdin cocuk seneryomda bazen istemedin beni.. Cogu zaman hep guldun beni gorunce o ilk gundeki gibi..2 yil boyunca hergun dusundum o ilk ani. Yaninda ki kelleyi tekmeleyisimi falan. Cocuk seneryom sevgilin olamayacaginda da karar kildi bi sure sonra. Gunden gune daha paronayak bi hal aldi.Her caldigim sarkida her soyledigim sozde sen vardin. Gunun her saatinde kapattigim gozlerim sadece senin icindi. Uykuya dalislarimla seninleydi yada cift kisilik yatagimda tek kisi yatmam. Sana sakladigim yatagin diger tarafina hic yatmaman sanki her gece benimleymissin gibi. Buralarda yasayamamam senin icindi sanki. Sirf sana donucem diyeydi bu kadar zorluk , ben o yuzden sovmezdim hayata. Sanki sana sovuyormus gibi olmamak icin..