Vay amq fakedir de neyse rez

1. sene bitmeye yakındı. eve geçtim. ilker de markete uğrayıp gelecekti. murat evde namaza durmuştu. hava yeni kararmıştı. üstümüzü değiştirip hatunların eve geçecektik. banonun tuvaletine girdim. alafrangaya oturup bir sigara yaktım. eski evlerde banyo kapısının camı buzlu dörtgendir. bilenler vardır muhakkak. tam tuvaletimin ortasında camın önünde bir karaltı belirdi.

rez panpa

Reserved

her yere girip çıkabilen elit bir nesne pampa erkeklerde bulunur halk dilinde kibarca yannantır

buda tutmassa ebenizi zikim .

hikayeyi yarım bırakırsan cübbelinin kamşullahını ensende hissedeceksin bin

panpa hikayeyi böyle bırakırsan evini bulup ddıbına konarım

Rezz hadi amk

bu hikaye tutar

rez rez hikaye güzel başladı sıçratma abdest suyunu etrafa

murat namazdaydı. gelen ilker diye düşündüm.
-az sonra çıkarım kanka diye seslendim ama karaltı orada öylece duruyordu. ilkerin boyu da uzun sayılırdı ama bu gölge sanki daha heybetli geldi gözüme.
-ilker sen misin dedim, ses yok. kapıya baktım anahtar üzerinde ama kilitlememiştim. aklıma garip düşünceler dolmaya başladı. bedenim buz kesti bir anda.

ulan etrafımızda da arapça bilen kimse yoktu. cami hocasına da bunlarla gidilmezdi. eş dostu aradım yok. yazılar zaten silik falan. en azından çivileri akşam eve sokmamayı kafaya koydum. akşam arkadaşlarla tekrar barda buluştuk. birşeyler içtikten sonra olayı dostlarıma anlatmaya karar verdim.

-lan valla diyorum oğlum kafayı yiyeceğim.
o ara bekir dönüp baktı bana.
-arap sen içme lan valla takunu çıkarıyorsun dedi.
-gibecem arapını da şarabını da deyip masadan kalkacakken can tuttu kolumdan.
-otur lan otur dedi.
bekir de destek oldu oturttular sandalyeme yeniden.
bekir,
-yanında mı lan çiviler dedi.
-yanımda dedim.
-çıkar.
çıkarıp masaya koydum. bekir çivileri alıp bana baktı.
-harbi lan arapça bunlar.
-valla mı lan, ben fransızca sanıyordum oysa dedim. dalga geçtiğimi gören bekir güldü.
-dur oğlum sakin ol. arapça ama harf harf yazmışlar.
-yani, dedim.
-oğlum arapça harf harf yazılmaz türkçe gibi dedi. bunları biri özellikle yazmış. iyide sığdırmış hem de.
-sen nereden biliyorsun dedim.
-sen benim soy ismimim biliyor musun?
-evet ... dedim.
-sana m.vekillerinden kimi hatırlatıyor birdüşün dedi.
ulan aklımda direk bir isim belirdi. söyledim.
-hah işte o benim amcam olur. bakma içki içtiğime arapça ben de sular seller gibi hacııımm! dedi.

bu ruh, cin ne taksa murat dışında kimseye görünmemişti. e, görecek olsak bir yılda muhakkak gelirdi. şimdi neden beni takip etmişti. aklıma çiviler geldi. valizi alıp önündeki küçük fermuarlı cebi açtım. çakılırken eğilip bükülmüş üç çivi oradaydı. şimdi bana arapça bilen birisi lazımdı. evden dışarı kendimi attım.

annem banyonun lavabosu derken arkasında devasal bir gölge belirdi. annem farketmedi ama bu o adamdı. Arkasında öylece duruyordu. Sonra dönüp koridorun karanlığında kayboldu. bir anlık refleksle,
-anne sen geç. ben kapatırım, dedim.
gece evin içini aradım taradım ama kimse yoktu. sarhoşluğun etkisiyle hayal mi görüyordum. emin değildim. sabah olunca uyandığımda (sabah dediğim öğleden sonra) olanları düşünmeye başladım.

" şimdi dostum, bizim bi tanıdık anlattı. erzurum'da başına gelmiş. karayazı mı ne dedi. orada komşularında olmuş bu olay. çivi mi dedi iğne mi o da tam bilmiyor. galiba iğneymiş.
-iğnenin neresine yazı sıkıştırmışlar amk? dedim.
dur lan bi dinle, diye araya girdi bekir. konuya devam etti.

Kamşullah ne yannan bahahsjahd

rez rez rez rez panpa

bekir, can, can'ın kız arkadaşı yanılmıyorsam ismi nur muydu, ayşenur muydu, neyse o ben laflıyoruz. cesareti toplayıp konuyu açtım. bir bir en başından anlattım. hepsi pür dikkat dinledi. sonunda çivilerden de bahsettim. can bira şişesini elinden bırakıp masaya eğildi.
-lan ciddi misin?
-dedim allah belamı versin.
-vermiş zaten pekekent, dedi. başladı gülmeye.