Cinli hikâyede geldi beyler
Yol verin

2. el eşya satan bir yerden eşyaları aldık. üç yatak birkaç kanepe, mutfak eşyaları falan. nakliyeyi de halledince eve taşımaya başladık. eşyaları eve taşırken kapıda sakallı bir amca belirdi. babam yaşında adam.
-selamun aleykum gençler, evi tutanlar sizler misiniz? dedi.
bizim ilker gevşek çocuk biraz. atladı hemen.
-aleykumselam hacı amca biziz. dedi.
-dün gece amma da ses yaptınız. böyle giderse işimiz var sizle, dedi adam.
bismillah, dakika bir gol bir. hiçbir şey anlamamıştık. ilker de öylece kalakaldı. adam tövbe çeke çeke gitti.
-ne diyor lan ilke bu adam, dün biz burda bile değildik, dediğimde,
-gibtir et, öğrenci düşmanı muallakler, dedi.
olayı tam idrak edememiştik ama komşuların öğrenci sevmedikleri her halinden belliydi.
kış iyice bastırmıştı. hacı dayının ses diye neyden bahsettiğini sonradan anlayacaktık.

ev zemin katta, kot farkı zaten taktan, kar evin penceresine kadar dayanmıştı. üniversitede dersleri falan sallamış bazen derse gidiyoruz çoğu zaman sallıyorduk. yine en dirayetlimiz murattı. evdekiler halen beni yurtta biliyor ben de durumu çaktırmadan idare ediyordum.eve taşındığımızın üzerinden 1 ay geçmişti, 1 ay diyorum çünkü kirayı ödemeye gitmiştim ev sahibine oradan hatırlıyorum. dönüşte içicek birşeyler alıp eve geldim. birşeyler atıştırıp tv karşısında uyuklarken içerden su sesi geldiğini farkettim. ya üst kattan geliyor ya da bizimkilerden biri açık unutmuş diye düşündüm.
-lan ilker git şu su sesine bir bak, dedim. ilker mızmızlandı biraz ama sonra giberim yapacağınız işi deyip kalkıp içeri gitti. gitmesiyle dönmesi bir oldu. suratı bembeyazdı.

Okumuyorum ama up up

-ne oldu lan ilker, diyorum ses yok.
-lan bi ses ver diyor, murat, ona da bir şey diyemedi. iki üç dakika sonra güç bela ağzından,
-içeride, banyoda, diye kelimeler döküldü ağzından.

muratla birlikte banyoya doğru ilerledik. içeriden su sesi geliyordu. yavaşça kapıyı araladım. o anda tükürük adeta boğazıma yapıştı. sakallı takkeli bir amca lavaboda abdest alıyor. adamın teni teneke peynir gibi beyaz. adam hiç bize aldırış etmeden abdesti bitince aramızdan sıyrılıp salona geçti. tek bir kelime, bir hareket bile yapamadık. zorla arkamı dönüp murat'a baktım. çocuk gözlerini sımsıkı kapayıp duvara yaslanmış. ulan şimdi düşünüyorum, gözünü kapayınca geçti mi adam, yok mu oluyor. bedenim titriyor ama dönüp murat'ı sarstım.
-lan murat,
-abi kaçalım evden dedi.
dedi de, kış etraf gece, tanıdık yok bi tak yok. nere kaçacan. beyne azıcık kan gitmeye başlayınca mantık da yerine geliyordu.
-gel lan kimdir nedir adama bakalım dedim.
murat titreye titreye kafasını salladı. tamam bakalım dedi. ilker içeride öldü mü kaldı mı onu da bilmiyoruz. çok kişi iyidir diyerek ilker'i de yanımıza almaya karar verdik. belki de bize birşey olacaksa ona da olsun diye mi düşündük bilmiyorum. ark arkaya sıralanıp salona doğru ilerledik.

rez panpa devam et

rez rezzezezez

sardı rezz

rez panpa

We wish you a merry rezistmas, we you a merry rezistmas, we wish you a merry rezistmas in a this holiday

salonun kapısını açtığımızda, sakallı amca halının (halı dediysem eski püskü birşey) ortasında namaza durmuştu. tırstık. içeri mi girsek kaçsak mı diye düşünürken dayı ortadan kayboldu. O gece sabaha kadar ne uyuyabildik ne de konuşabildik. aileye veya başkasına da anlatamazdım zaten eve çıktığımı da bilmiyorlardı.

olayın üstünden bir hafta geçmişti. amca her ne ise bir daha gözükmemişti. biraz rahatlamıştık. cinden tut ruh bilmem ne herşey aklımıza geldi. hatta murat "ulan adam acaba binada oturan biri miydi?" diye bile sordu. ama kimse adamın ortadan nasıl kaybolduğu konusunda net bir şey söylemiyordu. çok sonra ilker bir şeyi farketti. namaza niyaza çok düşkün değildik. salonun ortasında durup en yakın camiye göre kendinden bir hesap yaptı. sonra bize gelip adamla ilgili birşey dedi.
-abi bu herif namazı kıbleye dönüp kılmamış.

muratla birbirimize bakıp durduk.
-eee dedi murat. buradan ne çıkarmamız gerekiyor.
-lan adam ... yönüne göre namazı kılmış. (yön ismini vermiyorum, olaya hakim olmayanlar farklı yorumlamaması için)
biz o zamanlar tam anlamadık durumu ama sonra karşılaştığımız olaylarda ve araştırmalarımızda adamın neden oraya yönelip kıldığını anlayacaktık.

bigün hava iyice bastırdı. bir iki kitap kalem alıp kampüsün yolunu tuttum. kapıda taşınırken bizi kalaylayan adamla karşılaştık. herif dövecek gibi bakıyordu bize. ders çıkışı kampüste arkadaşlarla takıldım. akşam 10 gibi eve vardım. o gün murat ve ilker'in dersi ya yoktu ya da okulu asmışlardı. eve girdiğimde ikisinin de suratı bembeyazdı.
-ne oldu lan? dedim.
-gel gel anlatacaklarımız var, dedi ilker. işin taku çıkmıştı.

rez rez hikaye güzel başladı sıçratma abdest suyunu etrafa

murat anlatmaya başladı.
"sen okula gidince biz biraz safsakladık. zaten gece geç yatmıştık. sabah dedik bir kahvaltı yapalım. hazırladık çayı falan. yere sofrayı kurduk. ben çayı getirmeye gittim. ilker içerde. geldim ilkerin yanında bir adam. bizim sakallı dayı. peynir zeytin yiyor. çaydanlığı devirecektim neredeyse. güç bela yere koydum. adam bize bakıyor biz adama. herif umarsamıyor bile. tıkınıyor. bir ara durdu, dedi gençler yesenize sizin için sofra kurdum"

-ulan sofrayı siz kurmadınız mı dedim.
-biz kurduk ama herif sanki kendi kurmuş da bizi davet etmiş gibiydi. ben de öyle dedim. dayı burası bizim evimiz sofra bizim. sen kime ne bağışlıyorsun. adam ne dese beğenirsin?
-ne dedi, diye sordum.
-burası benim evim, siz benim misafirimsiniz, istediğiniz kadar kalın. ama vaktiniz geldiğinde gidin.
-eee?
-eeesi adam abdest alacağım öğlen vakti geliyor dedi banyoya gitti su sesi var. ses bitmez. on dakika yarım saat ses hala var. tırstık amk banyoya da giremedik. neyse sonunda açtım kapıyı baktım lavabo şarıl şarıl akıyor. ne dayı var ne kimse.

safları sıklaştıralım beyler .