Karnımızı doyurup yola çıktık . Hava yorgunluğumu arttıracak bir tonda griydi . Uyumak istiyorum fakat düşünmekten uyku tutmuyor . Sanki birisi zorla gözlerimi kapatmaya çalışıyor . Dışarıyı izle izle izle yol sonsuza kadar devam ediyordu .

Evde kahvaltıyı rahat kafayla ettim . Son zamanlarda çok rahat olduğumu fark ettim . Galiba okulların kapalı olduğundan böyleyim . Bilgisayarı açtığımda sosyal medyadan Bana mesaj gelmişti . Mesajın sahibi Eylüldü ve Ben gittim artık rahatmısınız yazmıştı . Hala neyin duygu sömürüsünü yaptığını anlamıyordum .

Okuyoruz Dimi ?

Öğlen arasında dışarı Atakanı bulmaya çıktım . Eylülülün Evinin olduğu Apartmanın ışığı yanıp sönüyordu . Kapının açık olduğunu görünce apartmana girmeye karar verdim . Apartmanın kapısını yavaşça açtım ve karşımda ki ışık bir kez daha açıldı bu sefer gördüklerim

Lan sen buraya geleli 3 hafta oldu yardım edelim dedik sıçtın ağzımıza dedi . Ben yardımı züt vererek mi ediyorsun kaltak dedim . Eylül istediğime veririm istediğimden alırım yaklaşma bir daha yanıma dedi ve gitti . Artık Eylül umurumda değildi

Kanlı bıçağı atakana verdim ve evin yolunu tuttum . Arkamdan Eylül gelerek bu sefer de o sokağa girme ben karışmam dedi Gülerek arka sokağa girdik Eylülün evi arka sokağın başındaydı o ayrıldı orada . Bende kapının zilini çaldım ve bekledim . O anda karşı sokakta yine 12 yaşındaki çocuğu 2 kişi sıkıştırdığını Gördüm

Şerefsizler nasıl yaptıysa beni oku diye not vardı içinde kurulum yazıyordu ama kurulcak program yoktu . Cdyi çıkardım ve diğerini taktım . Oyun yüklenirken yatağa attım kendimi ve tavana bakarken uyumuşum . 2 Saat geçti babam beni bilgisayar açık uyunurmu kalk kapat dedi

Bu büyükler nasıl her zaman konuşacak bir şey buluyor anlamış değilim . Konuştukça konuşuyorlar Abimle yaşıt olan Kız kuzenim ise diğer odada dizi izliyorlardı . 1 Ay nasıl vakit geçireceğimi çözemedim ve sanki buraları hiç tanımıyormuş gibiydim . Haftalar böyle geçti ...

Yanıma oturan ortadaki sokağın reisiymiş . Bana sen gelmeden kavga eylül için başladı dedi . O Ve Atakanın Eylül için kavga etmesiyle tüm mahalle kavgaya dahil olmuş ve şimdiki haline gelmişti . Ben bu olayların hepsine nasıl karıştığımı düşünmeye başladım . Yanımdaki çocuk ben bir şey demeyince kalktı ve daha kimse kimsenin kılına dokunmayacak dedi . Eyvallah dedim o sokağına ben eve çıktım

TAŞINMAKLA DEĞiŞEN HAYATIM FiNAL PART 2/2

Abim klişe sözlerle , rahat olmassan aklındaki her şeyi unutursun gibi tavsiyeler veriyordu . Üniversite sınavı için uyandım . O haberlerde gördüğüm Liseliler gibi geç kalmamak için erkenden gittim .

Bahçede ki herkes çok heyecanlıydı . Kimse yerinde duramıyor . Sınav vakti kalem silgi su her şeyi verdiklerinden sonra girdim ve sınava başladım . Sözel derslere öncelik vermiştim çözüyordum . 160 Dakika süren sınavdan sonra kalemleri bırakmıştık , herkesin kıçından ter akıyordu bir soru daha yapmak için ama artık bitmişti .

Sınav sonuçları
Eylül : Kazandı
Duygu : Öldü
Atakan : Öldü
Simensz : Sakarya'da bir üniversite kazanmıştım .
Ve üniversite için kalacağım yurda giden otobüse bindim . Yolda giderken sadece 3 Yılda bu olayların nasıl olduğunu düşünüyordum . Bir kere bile kavga etmemişken neler yapmıştım . istanbul beni değiştirmişti fakat çok şey de kazandırdı . Öylece yola devam ettik .

Edit : Panpalar hikaye böylece bitti her partı o an aklıma gelenlerle yazdım çeşitli hatalarım olmuştur . Hikayede emek olduğunu herkes fark etmiştir sığdırabildiğim kadar içerik sığdırmaya çalıştım . Artık Kuzen , yenge hala ÜVEY TEYZE Gipme hikayeleri görmek istemiyoruz . Film gibi bir hikaye oldu okuyan herkese teşekkür ederim . Yakında aynı kalitede Başka bir hikaye yazacağım . Takipte kalın .

Edit 2 : Korku ve ya daha değişik bir hikaye geliyor

Abim üniversite için Sakarya'ya gidecek ve yurtta kalacaktı . Ben ise Eylülü rezil etmemle sınıfta ve okulda tanınmış , sevilmeyede başlamıştım . Yaz tatilinde eski evimizin olduğu şehire akrabalarımızla görüşmeye gidecektik .

Bağırarak Çocuğu bırakın lan gücünüz ona mı yetiyor gavatlar dedim . Birini kavgada görmüştüm diğerini ise ilk defa görüyordum . Kavgada gördüğüm parmağıyla beni göstererek bir şeyler dedi . Arkamdan Atakan gelip o parmağı zütünüze sokarım bırakın lan çocuğu dedi

1 Ay boyunca Yengemlerin evde kalacaktık . ( Korkmayın kuzenimi gipmeyeceğim ) Arabadan inince gelmemizi bekleyenlerle görüştük Yengem ayak üstümü konuşacağız gelin içeri demesiyle de eve girdik .

Ortadaki sokaktan biri bana doğru yürümeye başladı . Yüzü çok tanıdık geliyordu gelip bana Eylülden uzak dur dedi ve yanıma oturdu . Ben artık öyle kaltakların yanına yaklaşmıyorum dedim . Ve bana anlatmaya başladı . O da eylülü seviyormuş ve benim onları bıçakladığım gün Eylülle Atakanı sevişirken görmüş . Eylül onu aldatmış benim ise hayallerimi yıkmıştı . Ama artık o kızı hayatından sil dedim . Onun peşinden koştukça kendini daha değerli hisseder kendini bir şey sanmaya devam eder dedim

Devam Ediyorum ( işim çıktığından geç kaldım )

Parkta bizim grup ve ortadaki sokaktakiler Sohbet ediyordu . Atakan durdu ve bana Eyvallah yardım için dedi . Tamam yardımcı olmuştum ama muallaklikte yapmıştım . Namus meselesiydi yaptığım muallaklik affedilebilir . Bu sefer cidden bıkmıştık çünkü Eylül parka gelip orta sokaktaki çocuklarla konuşmaya çalıştı . Hem kaltak hem yüzsüz

Eylül giysilerini alıp evine doğru koştu . Atakan ise baygın bir şekilde orada yatıyordu . Atakanın azgınlıkla köşeye attığı giysileri kan çıkan yerleri sarmak için kullandım . Ardından binadan çıkıp okul önündeki parka gittim .

Kızı ilk defa görüyordum . Kızı görür görmez donup kaldım . Bu kadar güzel bir kız neden bu sokağa taşınır ki ? Bana Ben de bu Lisede okuyacağım , görmüşsündür yeni taşındık dedi . Evet ben simensz dedim . ( Kızın adını yorumlara yazın seçeceğim )

Atakan Evine yol almıştı . Kavga da bitmişti . Parka gidince kiminin dudağı patlamış , Burnu kırılmış gözü şişmişti . Parktan dağılmaya başlamıştı hepsi ben de eve gittim . Günlerden Pazardı . Sokakta binanın merdivenlerinde oturmuştum . Eylül hızla yürüyerek Merdivenlerin önüne geldi ve Sen kendini ne sanıyorsun diye bağırdı .

Saat akşam 10 olmuştu . Sokaktan çıt çıkmıyordu . O sessizliği bozan şey ise Ambulans oldu . Ambulans sirenlerle sokağa geldi , Duyguların oturduğu apartmanın önünde durdu ve Duyguyu hastaneye kaldırdılar . Babası olanları öğrenince sinir krizi geçirmiş kızını hastanelik etmişti