türk kızını 2 metrelik zenci sikiyor

çakmak, -ğı
(I) a. 1. Taşa vurulup kıvılcım çıkarılan çelik parçası: “Nasıl oldu bilmem, eğilip yakarken çakaralmaz çakmak kıvılcım çıkardı.” -B. Felek. 2. Çelik, taş, cam, plastik vb. maddeden yapılmış gaz veya benzinle dolu tutuşturma aleti. 3. esk. Tabanca veya tüfeklerde bulunan tetik düzeni.

Güncel Türkçe Sözlük
çakmak, -ğı
(II) a. tıp Kuruduğunda kalın kabuk bağlayan kabarcıklarla beliren ve genellikle yüzde çıkan bir deri hastalığı.

Güncel Türkçe Sözlük
çakmak, -ar
(III) (-i, -e) 1. Vurarak sokup yerleştirmek: Çiviyi tahtaya çakmak. 2. Çivi ile tutturmak: “isa'nın ruhu eğer bugün içinden çıkmış olduğu yere inerek bu sahneyi görseydi, kim bilir patriklerini hangi oduna çakardı.” -F. R. Atay. 3. Kazık çakıp hayvan bağlamak: Atı çayıra çakmak. 4. Bir şeyi başka bir şeye sürtmek, vurmak veya çarpmak. 5. (nsz) Parıldamak, ışık vermek: “Bütün gözler çakar şimşekler gibi parlıyordu.” -A. Ş. Hisar. 6. mec. Saplamak: “Bir tanesi altısına yeterken, ben altı kurşunu bir tanesine çakıverdim.” -A. Gündüz. 7. tkz. Sezinlemek, anlamak, farkına varmak: “Vallahi çaktı mı çakmadı mı anlayamadım. Parasını aldı, tüydü.” -S. F. Abasıyanık. 8. (nsz) argo içki içmek. 9. (-den) argo Anlamak, bilmek: “Ay, bu kadın ingilizceden de çakıyor mu?” -N. Araz. 10. (-i) argo Vurmak. 11. (nsz) argo Sınavda başarısız olmak. 12. argo Kabul etmeyeceği bir şeyi kurnazlıkla kabul etmesini sağlamak: Kalp parayı birisine çakmak.

Güncel Türkçe Sözlük
çakmak
Şimşek.

Türkiye Türkçesi Ağızları Sözlüğü
çakmak
Deri hastalığı, yara, çıban.

Türkiye Türkçesi Ağızları Sözlüğü
çakmak
Dokumada bir motif çeşiti.

Türkiye Türkçesi Ağızları Sözlüğü
çakmak
iskambil oyunlarında koz kırmak.

Türkiye Türkçesi Ağızları Sözlüğü
çakmak
Kötülük etmek.

Türkiye Türkçesi Ağızları Sözlüğü
çakmak
1. Tüfek, tabanca. 2. Çocukların kuş avlamak için yaptıkları yay.

Türkiye Türkçesi Ağızları Sözlüğü
çakmak
Gösterişli, alımlı.

Türkiye Türkçesi Ağızları Sözlüğü
çakmak
Silahla ateş etmek, vurmak

Türkiye Türkçesi Ağızları Sözlüğü
çakmak
1. Çekmek, çıkarmak. 2. Geri almak

Türkiye Türkçesi Ağızları Sözlüğü
çakmak ing. cigarette lighter
Çevrime sokulduğunda kızarak bir direnç oluşturan, sigara yakıcı.

BSTS / Otomobilcilik ve Motor Bilgisi Terimleri 1980
çakmak (I), (çahmak)
1. iyice anlatmak, bildirmek, tanıtmak, ifşa etmek. 2. Kovlamak, gamzetmek, jurnal etmek

Tarama Sözlüğü 1965
çakmak (II)
Aksettirmek

Tarama Sözlüğü 1965
çâkmak
Çekmek

Türkiye Türkçesi Ağızları Sözlüğü
Çakmak Köken: T.
Cinsiyet: Erkek
1. Taşa vurulup kıvılcım çıkaran çelik parçası. 2. Tutuşturma aygıtı.

Kişi Adları Sözlüğü
Çakmak
Antalya ili, Gazipaşa ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.


Çakmak
Balıkesir ili, Altınova bucağına bağlı bir yerleşim birimi.


Çakmak
Balıkesir ili, Korucu bucağına bağlı bir yerleşim birimi.


Çakmak
Balıkesir ili, Tütüncü bucağına bağlı bir yerleşim birimi.


Çakmak
Bursa ili, Harmancık ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.


Çakmak
Çankırı ili, Çerkeş ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.


Çakmak
Diyarbakır ili, merkez ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.


Çakmak
Erzurum ili, Hınıs ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.


Çakmak
Eskişehir ili, Günyüzü ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.


Çakmak
Gaziantep ili, Sakçagöz bucağına bağlı bir yerleşim birimi.


Çakmak
Konya ili, Çakmak bucağına bağlı bir yerleşim birimi.


Çakmak
Kütahya ili, Çavdarhisar ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.


Çakmak
Muğla ili, merkez ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.


Çakmak
Ordu ili, Ünye ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.


Çakmak
Sivas ili, Hafik ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.


Çakmak
Şanlıurfa ili, Akziyaret bucağına bağlı bir yerleşim birimi.


Çakmak
Şanlıurfa ili, Ovacık bucağına bağlı bir yerleşim birimi.


Çakmak
Tokat ili, Reşadiye ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.


Çakmak
Van ili, Muradiye ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.


Çakmak
Yozgat ili, Boğazlıyan ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.