tüm aşklarımı anlatıyorum gelin panpalar

ilk aşkım ilk okuldaydı normal olarak. her türk genci gibi ben de o yaşlarda aşık oldum.

adı özlemdi. yan sınıftaydı. onların sınıfı boyanırken tüm örenciler bizim sınıfa gelmiş 1 gün boyunca iki sınıf dolusu velet tek bir sınıfa tepiştirmişlerdi bizi. 50 kişilik sınıfta 100 tane velet doluşmuştuk.

öğretmen dolapları olurdu o zamanlar şimdi de vardır belki bilmiyorum. işte bizim öğretmenin o dolabının arkasında öpmüştü bu kız beni. * ilk darbeyi o zaman yemişim meğerse * hala unutamadığıma göre, iyi ve esaslı bir etki bırakmış bende.

sonrası yok tabiki de. öyle kaldı adını hatırlıyorum sadece. bir de o öpücüğünü hatırlıyorum. ilk öpücük işte oydu benim. tadı hala yanağımda ama, unutamadım. sonra o kızla ne oldu ne bitti hiç hatırlamıyorum. bir daha gördüm mü görmedim mi bilmiyorum. yaş 6 zaten kesin aklım başka şeylere gitmiştir. öpücükten ne anlasın o yaşlardaki çocuk. çizgi film izlemek, top oynamak varken. ya da benmi gibi arkadaşının hayat bilgisi kitabını sobada yakmak gibi binlikler yapmak varken.

ilk aşkım buydu işte
sadece bir öpücük. ama masum ve unutulmaz bir öpücük

ilk okul yıllarında hatırladığım başka aşkım olmadı, olmadı herhalde. olsaydı hatırlardım. kadınlara dair ilk okulda hatırladım tek şey bu ilk öpücükten sonra yani, 5. sınıfta nevra diye bı kız vardı. onu köşeye çekip "nevra ben seni, fatoşu, sezeni, özgeyi, yasemini ve haticeyi çok seviyorum. başkada bir kızı sevmiyorum" dememdi. salaklık işte. bu nasıl bir cümle bu nasıl gereksiz bir itiraf ki. neyse zaten nevrada hiç bişey demeden gitmişti. o konuda oyle kapanmıştı.

ilk okul bitene kadar fazla ilişkim olmadı işte kadınlarla. bu sayede de çok başarılı bir ilk okul hayatı geçirdim. anadolu lisesini kazandım. işte ondan sonra başladı herşey. yavaş yavaş hayatıma girmeye ve bana eziyet etmeye başladı hayatımdaki tüm kadınlar. ama hepsininde yeri ve hatırası ayrı tabiki de.

özledim lan hepsinizi, bana eziyet etseniz de, aldatsanız da, çok sevip terk etseniz de...

anadolu lisesi hazırlık sınıfına başladık. herkes birbiriyle yeni tanışıyor. bir sürü çocuk işte, kimisi çok zengin kimisi fakir ama zeki, kimisi de benim gibi orta. ne zengin ne de çok zeki ve fakir. derya diye bi kız var sınıfta. ben platonik aşığım kıza. hoşlanıyorum, beğeniyorum. kız güzel sarı saçlı uzun boylu. benden kısa ama tabiki de. yavaş yavaş arkadaşlarıma da söylüyorum. "deryayı seviyorum ben" diye. önce sınıftaki tüm erkekler, sonra tüm kızlar ve son olarak da derya öğreniyor onu sevdiğimi. herkes biliyor yani. ama ben deryaya seni seviyorum diyebilmiş değilim. sınıfta sesi güzel az önce bahsettiğim zeki ve fakir olanlardan bi yanık oğlan var. ona rica ediyorum günde bir iki kere ibonun "dertler derya olmuş ben de bir sandal" şarkısını söylettiriyorum.

oooh herkese eğlence anasını satayım. kız da biliyor, ben de bildiğini biliyorum. hocalar bile duydu ama ne bende kıza açılacak cesaret ne de kızda ben ona aşkımı söylesem de kabul edecek yüz var.

o seneni sonunda kadar böyle devam etti hayatımın ilk ciddi aşkıyla olan ilişkim. sene sonuna doğru mayısdır herhalde hava güzeldi çünkü. okulun bahçesinde tüm sınıf elemanları doşalırken arkadaşlarında gazıyla ben yeterli cesareti kendimde bulup deryanın yanına gittim. Cesaret ama ne cesaret. bacaklarım titriyor yürürken heyecandan ve korkudan. neyse yanına gittim ve deryanın etrafındaki salak kızların rağmen deryaya "derya seni seviyorum" dedim. salak niye çağırmıyorsun yanına, çeksene kızı bi kenara öyle söyle. tabi deryanın zütü kalktı, zaten zütü kalkmasa da hayır derdi ya.

verdiği cevap hayır olmadı ama.

okuyan var mı gençler?

hahhhaha amk malı giblenmemiş okadar hala anlatıyo xd

@11 ben anlatayım da elbet okuyan olur.

deryanın verdiği cevap ne oldu söyleyeyim ben size.

"biliyorum"

vay anasını gibeyim bu nasıl cevaptır. bu nasıl bir özgüvendir, aşağılamadır.

"ben de seni" de. tamam bu çok iyimser oldu kabul ama ne bileyim "biliyorum" diye bir cevap beklemiyordum.

önce dondum sonra döndüm zütümü gittim. 3-5 metre gittikten sonra dizlerimin üzerine çöküp olduğum yere kapaklanıp ağlamaya başladım. ama hüngür hüngür ağlıyorum. benim şerefsiz arkadaşlarım etrafımda gülüyorlar tak varmış gibi. kız ve kızın arkadaşları da uzaktan keh keh gülüyorlar.

bir kız için rezil olduğum ilk andır bu...

bir sonraki aşkımı daha sonra anlatırım panpalar.