/i/Dertleşme

Derdini anlatmayan derman bulamaz..
  1. 12.
    0
    kardeşim bırakın bunları hayallerle yaşayanı gerçekler giber atar devir internet devri bakın enes batura çocuk daha portakalda vitamin ama çocukta camaro ss var ben sağlık alanında okuyorum ve mezun olunca max 3 bine çalışıcam atanırsam atanamazsam 1.700 lira ve bu paralarla gibtin sene öyle bir araba alacagıma inanmıyorum gelin yıkıklar olarak bi platform açalım yeni bir oluşum yapalım bakın aog a ilk üyelerindendim ilk yıldan durduk yere banlandım 4 senedir giremedim gruba ama adamlar parayı kaldırıyor toplanıp bu tarzda değişik bir sektör üretmeliyiz beyler
    ···
  2. 11.
    0
    Liseye geri dönmek isterdim
    ···
  3. 10.
    0
    Bu konumdayım şuan
    ···
  4. 9.
    0
    Ne pozisyondasın bilmiyorum ama asla geç değil pampa
    ···
  5. 8.
    0
    Üzülme dostum üzme kendini
    ···
  6. 7.
    0
    Al bende de o kadar be panpa bide kendi şehrimde okuyorum milette gezip tozarken ben hiç bir yere gidemeden üniversite hayatını hiç yaşamadım hep hayal hep hayal ama gerçekler hayat bi yakamı bırakmadı
    ···
  7. 6.
    0
    sen eşittir ben be panpa
    ···
  8. 5.
    0
    Rezzz okudum
    ···
  9. 4.
    0
    Hayallerle yaşayanı gerçeklerle giberler
    ···
  10. 3.
    0
    Liseli miymiş?
    ···
  11. 2.
    0
    Hiçbir şey için geç değil dostum. Kendine güven. Yaparsın sen.
    ···
  12. 1.
    +7
    yaşım 22 olmuş okulun bitmesine 3 ay kaldı ve ben hala kulağımda kulaklık hayal kuruyorum. Lisedeyken kendime söz verdiğim o hayallerimi düşünüyorum ve bulunduğum konumla o hayallerden ne kadar uzakta olduğumu fark ediyorum

    göz açıp kapayıncaya kadar geçmiş yıllar beyler hiç fark edemedim. koca 4 yıl sanki dün gibi aklım. şimdi sırada iş sahibi olmak var ama istemediğim bir bölümden mezun olup istemediğim bir iş için çalışıcam

    Oysa lisedeyken ne güzeldi. Her gün geleceğimi tasarlar, hep o günü hayal ederdim. Sanki gerçekleşeceğinden eminmiş gibi heyecanlanır rüyalarımda bile hayallerimi görürdüm.

    Yaş biraz ilerleyip gerçekleri gördüğümde edilen hayallerin imkansıza yakın olduğunu fark ettim. Ve şunuda fark ettim. Ben korkağın tekiymişim. Uğrunda canımı vereceğim hayallerim olduğunu kendime söylediğim halde bu umutsuzluk içinde boğulup gidiyorum. Ama bir taraftanda gerçekler kendini gösterdiğinde mantıklı olanın bu olduğunu düşünüyorum

    Bilemiyorum beyler. insan hayallerini kaybettiğinde yaşama arzusunu da kaybediyor. Sanırım 5 sene sonrada aynısını yaşayacağım. 30 una merdiven dayamış biri olarak kulağında kulaklıkla aptalca hayaller kurmaya devam edeceğim. Gerçekleşmeyeceğini bilmenin acısını hissederek.

    Size tavsiyem aileyi değil kendi vijdanınızı dinleyerek üniye gidin. Ailenizden kopun ve özerkliğinizi ilan edin. Özgür bir birey olduğunuzu fark ederek yaşayın. Çalışın ve hayal edin.
    ···