sıçsam mı sıçmasam mı anlatıyorum

eve gelmiştik artık, annemin beni bütün yol boyunca dövdüğü yetmemişti sanırım, geldiğimde banyoya geçtik ve acı dolu dakikalar başlamıştı, önce soydu beni, üçgen beyaz külodumdaki taku görünce bir tane daha vurdu orda bana, sonra beni tamamen soydu, o zamanlar daha tek başıma banyo yapma zamanlarıma gelmemiştim, annem beni banyo yaptırıp temizleyecekti, suyu açtı ve leğenin içine suyun dollmasını bekledik, tasla yıkıyordu genelde beni, daha küçükken ben üşümiim diye odunlu sobanın yanında büyük leğenin içine su doldurup onun içinde yıkardı beni, neyse bekliyorduk ama bir yandan annem bana bağırıyodur gerizekalı, salak! diye, ben ağlamayı kesmiştim susmuştum vurmak için bahanesi kalmamıştı, ama kış ayları olduğuyndan beklerken tir tir titroyordum..

artık zamanı gelmişti, normalden sıcak bir suydu bu defa, benim biraz canımı acıtmak sitiyordu belliki, oturttu beni banyodaki köşke ve ilk tas suyu döktü başımdan aşağı, çok canım acımıştı suyun sıcaklığıyla beraber haykırdım aaaaaaaaahhhh diye, bağırınca sus gerizekalı diyip annem bir tane daha tokat attı, ıslakta olunca tokatı daha çok acıtmıştı, ama o tokatı attığında bir şey fark etmiştim, bir acı hissettiğinde daha büyük bir acı verildiğinde önceki acıyı unutuyorsun, tokat o kadar canımı yakmıştı ki suyun sıcaklığından yanan tenimin acısını unutmuştum, tabi bu 1-2 sn sürdü, tokattan sonra annem kombo yaparcasına hemen ikinci tas suyu döktü ve ben az öncekine göre biraz daha kendimi tutarak yine bağırdım ahhh diye, kendimi tuttuğumdan olması gerek, ağlamaya başlamıştım tekrar..

annem benim ağlamama ve bağırmama sinirlenmiş olacak bu defa elindeki tasla vurdu kafama, bir altıma sıçtım diye bu çektiğim eziyet neydi, böyle terbiye şekli mi olur? hayatımı gibildi bu davranışlar yüzünden, karakterimi bunlar şekillendirdi, neyse dayaklar eşliğinde saçımı sabunladı ve suyu döktü, o kadar acı yetmezmiş gibi gözüme sabunda kaçmıştı, gözüm yanmaya başlamıştı, bu çok daha katlanılmaz bir acıydı o yaştaki çocuk için, o acılar içinde banyo safhasını atlatmıştık, çoğu banyomuz böyle oluyordu 3 banyodan 2 sinde kesin dayak yiyordum, neyse kuruluyodu beni annem aynanın karşısında, gözümü zar zor açıyordum, aynaya baktığımda gözümün kıpkırmızı olduğunu gördüm, bir anne evledına nasıl böyle davranabiliyordu ki? perişan haldeydim..

ama sadece benim anneme özgü bir davranış değildi bu, mahalledeki yaşıt arkadaşlarımın neredeyse hepsini annesinden dayak yerken görmüştüm, kim öğretmişti bu dayakla terbiyeyi anneme? onu bigün bulursam gibicem, neyse banyodan çıkmıştık annem temiz bir beyaz üçgen külod, altıma bir eşofman altı, üstede kendi ördüğü boynuma iplikleri batan kazağımı giydirdi, akşamüstü olmuştu artık, ben anneme beni dövdüğü için küsmüştüm, annem yüzü asık bi şekilde oturuyordu salondai babamın gelme saati yaklaşmıştı artık, odunlu sobayı yaktı salonun kapılarını kapattı ve tv karşısında örgü örmeye devam etti, onla aynı ortamda bulunmak istemiyordum, bizim evde iyi poli kötü polis ilişkisi vardı, kötü polis annem iyi polis babamdı, balkona çıktım ve üşüyerek babamı beklemeye başladım, evimiz iki katlı müstakildi, halâda öyle..

okuyan varsa arada yazsın lan?

babam geldiğinde bütünd ayaklar eziyetler son bulacaktı, babama sığınacaktım, o beni koruyacaktı, bazen babam dövdüğünde de anneme sığınırdım annemde döverdi, yani bu taktik sadece babamda işlerdi, babam ne zaman dayak atsa anneme sığındığımda ben bilmem beyim bilir edasıyla o da döverdi beni, neyse yolun sonunda babamın 4 vitesli açık mavi renosunu görmüştüm, geliyordu kurtarıcım, artık bu gece huzurla geçecekti, babam evin önüne arabayı park etti, arabadan iner inmez ben balkonun demirlerinden tutunarak yükseğe zıplayarak, babaaaa annem beni dövdüüüü, diye bağırdım, bunu derken gariptir ağladım, birinden yardım isteme pgibolojisinden olması gerek ağlamıştım..

babam hiç bir şey demeden eve girdi bende koşarak içeri girdim merdivenlerin başına kadar gittim babamı beklemeye, babam karşımdaydı ben üzgün bir vaziyette babama bakıyordum, nooldu oğlum dedi babam, ben annemin karşısında şikayet edemeyeceğimden hiç bir şey demeden ağlyarak babama sarıldım, kucağına aldı beni, içeri girdi, girerken anneme kaş göz yaparak nooldu? diye sordu, annem oğluna sor dedi ve biz salona annem mutfağa gitti..

biz babamla sedire oturduk, sedirin ne olduğunu biliyosunuzdur herhalde, annem içerden sofrayı getirdi serdi, sonra içinde yemeklerin olduğu büyük tepsiyi getirdi, yer sofrasını kurdu, bizde oturduk ben babamın yanına oturdum dizinin dibindeydim, o bağdaş kurmuş oturmuştu bende bir dizim yatık bir dizim yukarı bakar dirseğimde babamın bacağında olacak şekilde oturdum, yemeğe başladık..

içimden hiç yemek gelmiyordu, daha çok bugünkü olanları konuşmak annemin dayaklarının acısını çıkarmak istiyordum, sanki babam annemi beni dövdüğü için dövecektide.. hiç dövmedi tabi, dövmesinde.. ben konu açılmayınca baba bu karın beni dövdü bugün dedim ve sonra annem oğlun bugün okulda altına sıçmış dedi, babam önce güldü, sonra bana baktı öyle mi yaptın oğlum dedi, bende utanarak yüzümde suçluluk ifadesiyle sessiz kaldım ve sonra bilmeyerek oldu, dedim, babam oovv bidaha dövme benim aslan oğlumu dedi ve sarıldı bana, o an yine gözümden bir iki damla yaş aktı, bu şevkatin gözyaşlarıydı galiba, sabahtan beri annemde görmediğim şevkatin..

artık huzura ermiş gibi hissediyordum kendimi ve yemeklere baktım pırasa pilav vardı yanında da yeşil soğan, bir çok kişinin aksine ben pırasayı severdim limon sıktım üzerine ve ne kadar acıktığımı farkettim yumuldum yemeklere..

yemek bitmişti biz babamla sedire oturmaya geçmiştik annem sofrayı topluyordu, sonra bana bu kadar aksiyonlu geçen günden sonra uyku bastırmıştı, bizim odunlu sobanın hemen yanında bir yer minderi vardı, babam her akşam orda 1-2 saat uyurdu, çok güzel bir yerdi, ben oraya yorgunlukla biraz uyumak için geçtim uzandım, biraz uyuduktan sonra üzerimin örtüldüğünü hissettim, gözümü yarım yamalak açtığımda annemin örttüğünü gördüm ve uykuma devam ettim..

bir daha gözümü açtığımda sabah olmuştu, yatağımda uyandım, babam her zaman yaptığı gibi ben uykuya dalınca beni kucağına alıp yatağıma zütürmüştü belliki, sabah uyandığımda yine başımdan kaynarsular döküldü, annem kahvaltımı hazırlamıştı bir sonrasında da her zamanki gibi kırmızı önlüğümü giydirip beni okula yollayacaktı, dün olanlar aklıma geldi, o okula bir daha gidemezdim ama anneme itiraz edebilme gibi bir ihtimalim yoktu, dünkü olanları hatırlayınca korkuyordum..

nasıl gidecektim herkes benle dalga geçecekti, ama ne olursa olsun gidip o liseli kızın yüzünü görmek istiyordum, her şeye göğüs gerecektim, o an umrumda olan tek şey gidip onu görebilmekti, kahvaltımı yaptım, annem pembe beslenme çantamı elime verdi ve beni sokağa bıraktı, erkek olmama rağmen pembe almışlar beslenme çantamı amk, bunu sonradan farkettim, başta renkleri falan bilmediğimiz için, neyse çıktım kadirin evinin önünde onu beklemey başladım, her zaman bekletirdi böyle, hep ben beklerdim, zile bastım kadir geldi sonunda ve yola çıktık..

her zaman okula gittiğimiz yol standarttı, giderken bir ofisin(buğday mısır vs alan büyük ambar gibi düşünün) yanından geçerdik hep, geçerken bizim bir oyunumuz vardı, oranın alarmı vardı yolda şaplak çaldığında cik cik ses çıkardı ofisten, bunu her okula giderken ve dönerken yapardık, neyse bunları yaparak, karşıdan karşıya dikkatli geçerek okula ulaştık..

okulun bahçesine geldik, sıra zili çaldı ve kadirle ayrıldık, o an arkadaşlarımın yanına gideceğim ve dünkü olaylar için dalga geçecekleri aklıma geldi ama yapacak bir şey yoktu artık, gittim sıraya beni gören bir kaç arkadaşım başta armağan olmak üzere aha taklu geldi tarzı cümlereler kurup biraz güldüler, kızlarda bıyık altından sinsi sinsi güldüler, ben çokta giblemedim bunların olacağını biliyodum zaten, sonrasında andımızı okuduk, türküm, doğruyum, çalışkanım... , içeriye sınıflara sıralı bir şekilde girdik..

sınıfa girince tüm herkesle başbaşa kaldığımızdan artık dalga gçemenin boyutu arttı erkekler bana bakarak ahahaha takluu diyerek dalga geçiyorlar, kızlarda ıyyy diyerek bazıları gülüyor bazılarıda yüzünü ekşitiyordu, benim pekte umrumda değildi oturmuştum sandalyeye, beslenme çantamı masaya koymuş o liseli kızı arıyordum gözlerimle, diğer 3 liseli kız vardı ama o yoktu, sonra kapıdan girdi, ben o kadar mutlu oldum ki, koşup gidip direk sarılmak istedim ama sonra utandım gitmedim, tüm sınıf oyunlar oynamaya başladı ben bir sandalyeye oturmuş kafamı masaya ellerimin üzerine koymuş o liseli kızı seyrediyordum, kızdan habersiz..

alayların dozu artmıştı artık, erkeklerin gelip kıç tarafımı koklamaları, artık elleriyle şaka yapmaları baş göstermişti, sezercik gibi olmuştum adeta, dayanacak gücüm kalmamıştı, benim kızdan yardım istemeyi düşündüm ve koşarak yanına gittim, benle dalga geçiyolar diyerek ağlayarak gömleğinden tutundum, bacaklarına sarıldım, ama bunu sadece babama yaptığım gibi sığınma amaçlı yapmıştım..

benle dalga geçenlerin başında armağan geliyordu, o günden sonra aramızdaki rekabet düşmanlığa dönmüştü, neyse benim kıza sarılınca oyy kıyamam sana diyerek yanaklarımdan tuttu ve tekrar yanağımdan öptü, yine zaman yavaşlamıştı benim için, yüzümde filmlerdeki gibi aptal bir gülümseme olmuştu, elimi tam öptüğü yanağıma koydum, çok sıcaktı yanağım, heyecandan ve utangaçlıktan kızarmıştım galiba, ardından beni yanıma alıp sınıfa konuşma yaptı..

bidaha arkadaşınızla dalga geçen olursa döverim onu dedi, işarer parmağıyla uyarı işareti yaparak, o an gruurlanmıştım aslında, gözlerima rmağanı aradı, gördüm ve gözgöze geldik, tüm sınıf benim kız konuşurken onun gözlerine bakıyordu ama armağan benim gözümün içine bakıp pis pis sırıtıyordu, bu yaşta nasıl bir düşmanlıktı beslediği?, sonra konuşma bitti, oyunlar oynamaya başladık tekrar, ben kırgın olduğum için diğer arkadaşlarla pek muhattap olmadan oynamaya çalışıyordum, öğlen oldu ve öğle yemeğimizi yedik..

okuyan var mı la?