sıçsam mı sıçmasam mı anlatıyorum

doğum günüm yaz ayına denk geldiği için o ateşin başında doğum günümü kutlamıştı, organizasyon annemindi, tabi o ilkel şartlarda annem biküvilerle falan bi şekilde pasta yapmıştı, üstünede mum olmadığından çıra dikmişti, o pastaylada fotoğrafım var..

fıskiye gibi ahahahah

devdıbını yaz amk

ama her şeye rağmen o zamanlar bu zamanlardan daha eğlenceliydi, iki tane birinci sınıf vardı yanyanaydık, iki sınıf arasında teneffüslerde sınıflar arası kavga yapardık, bazen biz onların sınıfını basardık bazen onlar bizim, adamların süper bi savunma mekanizmaları vardı ama, salih diye bir öğrencisi vardı 1-b sınıfının, onu kapının önüne geçirirlerdi, biz giremeyelim diye o sürekli kapıdan sınıfa yaklaşan bizlere tükürürdü, fıskiye gibi adamdı kendisi, iğrendiğim ama taktir ettiğim bir insandı, ruhu şaad olsun..

anaokulu harbiden olgunlaştırmıştı beni, bir insanın anaokulunda saçları dökülür mü, benim nerdeyse dökülecekti amk, neyse birinci sınıfım güzel geçti sayılır, çalışkan değildim ama zekiydim o yüzden karnem hep 5 olurdu, 1.sınıfta hoca beni konuşuyorum diye tahtaya tek ayak duruşa kaldırmıştı, bir insan konuşuyo diye cezalandırılır mı ya? türkiyede cezalandırılıyoduk işte, daha 1.sınıfta öğretiyolardı bunu, teneffüslerde başkanların görevi tahtaya konuşanları yazmak olan bir eğitim sisteminin olduğu ülkedeyiz..

okul bahçesini falan biliyordum, diğerlerinin çoğunu anasınıfına gitmediği için çekingendiler, ben yanıma ana sınıfındaki en iyi arkadaşım olan aliyide alıp teneffüslerde bahçeyi gezmeye çıkardım, babam o zamanlar bana günlük 5 binlira para verirdi, eski parayla yani, her gün okulda o paraya iki tane simit alır yerdim, ilk gün aliyle bahçeyi dolaşmaya çıktığımızda yan binanın önüne gitmiştim, yani anasınıfını okuduğum binanın önüne, hüzünlü hüzünlü bakmıştım, oraya bakarken sanki böyle etraftaki her şey yavaşlamıştı, tam orada sanki sevgilim ölmüştü benim..

gelir gelmez bizimkiler beni okula kaydettirmek için çalışmalara başladıi ben okula gitmicem diye tutturmuştum, okumayacaktım kendi kafamda, annem yalvarıyordu bana resmen, nasıl oldu bilmiyorum zar zor ikna olmuştum okula gitmeye, birincisi sınıfa amcamın oğluyla beraber yazılacaktım, o köyde oturur biz ilçede, ilk gün annem beni zütürdü okula, orta sıranın en önüne oturttu, sanki oraya oturunca tüm eğitim hayatımız iyi geçecek hıdıbına, amcamın oğlu arka sıralarda bir yere oturdu, sülalesi raaddı adamın, bunlar köyde oturmalarına rağmen o zamanlar çok çok zenginlerdi, bizi 3e 4e katlarlardı yani, amcamın oto galerisi vardı iyide kazanırdı, neyse böylelikle okula başlamış olduk, ha bu arada ana sınıfını okuduğum bizim eve en yakın olan yine aynı okulda başladım 1.sınıfada..

rezerved

neyse yaz aylarım bu şekilde geçti, dediğim gibi hayatımın en güzel günleriydi, eylül ayında tekrar kamyona eşyaları yüklemiş çadırları sökmüş, yola çıkmıştık, eve gelip girdiğimizde o negatif havayı direk ciğerlerimde hissettim, aniden yüzüm düştü biraz mutsuz olmuştum eve geldiğime, çünkü en son hiç iyi şeyler yaşamamıştım bu evde..

neyse gittik yanyana çadırlarımızı kurduk, o küçük kulubede de yaşayan 4 çocuklu bir aile vardı, onlarla da tanıştık, etrafta bizden başka kimse yoktu yalnızca bu 4 aile, elektrik yok su yok, su şöyle var oraya bi kuyu gibi bişi açılmış ordanda su çıkmış, aileler su ihtiyaçlarını orada gideriyor, çadırların yanına duş almak için plajdaki kabinler gibi yer yapmışlardı babamlar, daha uzağa ise 1 tane tuvalet yapılmıştı, ilkel biçimde, hemen dağın dibinde olduğumuz için, dağ tarafına büyük bir ağaca salıncaklar kuruştuk kendirlerle, büyük salıncaklardı, en az 10 metre gidip geliyorduk, çok eğlenceliydi..

her şey ailemin beni ana sınıfına kayıt ettirmesiyle başladı, okula gitmek istemiyordum, ama beni çocuk tacizcileri gibi zorlayarak ana sınıfına yazdırdılar, ilk başlarda zorla zütürüyorlardı ben hüngür hüngür ağlıyordum, sonraları ise alışmaya başladım, başımızda liseli ablalar vardı onlardan birine aşık bile olmuştum sanırım bunun etkisiydi..

çok canım yanmıştı, sanki bir sokak köpeğine vurur gibi vurmuştu sevdiğim kızın gözleri önünde, bu bir terbiye etme yöntemimiydi? yoksa o anki kızgınlıkla yaptığı bir şey miydi? ne olursa olsun yaptığı hiç iyi bir şey değildi, tokatı yer yemez acıyı düşünmeden arkama son bir defa baktım, kızın yüzü ekşimişti annem bana vurduğu için, ben yine gözlerimi kızdan yani arkamdan ayırmadan yürümeye devame ttik ve okul kapısından çıktık, kız görünmez bir hâl alınca önüme döndüm ve annemle olan hesabıma döndüm, ağlamaya başladım, kızı göremeyince acıyı daha fazla hissetmeye başladım ve hüngür hüngür ağlamaya devam ettim..

sonra eve gittim annemle takumu kızarttık yedik

ama sadece benim anneme özgü bir davranış değildi bu, mahalledeki yaşıt arkadaşlarımın neredeyse hepsini annesinden dayak yerken görmüştüm, kim öğretmişti bu dayakla terbiyeyi anneme? onu bigün bulursam gibicem, neyse banyodan çıkmıştık annem temiz bir beyaz üçgen külod, altıma bir eşofman altı, üstede kendi ördüğü boynuma iplikleri batan kazağımı giydirdi, akşamüstü olmuştu artık, ben anneme beni dövdüğü için küsmüştüm, annem yüzü asık bi şekilde oturuyordu salondai babamın gelme saati yaklaşmıştı artık, odunlu sobayı yaktı salonun kapılarını kapattı ve tv karşısında örgü örmeye devam etti, onla aynı ortamda bulunmak istemiyordum, bizim evde iyi poli kötü polis ilişkisi vardı, kötü polis annem iyi polis babamdı, balkona çıktım ve üşüyerek babamı beklemeye başladım, evimiz iki katlı müstakildi, halâda öyle..

okuyan varsa arada yazsın lan?

ahh ah aynı şeyleri yaşadım devam et bakam bin yoksa sen o liseli kızmısın

devam panpa

artık huzura ermiş gibi hissediyordum kendimi ve yemeklere baktım pırasa pilav vardı yanında da yeşil soğan, bir çok kişinin aksine ben pırasayı severdim limon sıktım üzerine ve ne kadar acıktığımı farkettim yumuldum yemeklere..

bir daha gözümü açtığımda sabah olmuştu, yatağımda uyandım, babam her zaman yaptığı gibi ben uykuya dalınca beni kucağına alıp yatağıma zütürmüştü belliki, sabah uyandığımda yine başımdan kaynarsular döküldü, annem kahvaltımı hazırlamıştı bir sonrasında da her zamanki gibi kırmızı önlüğümü giydirip beni okula yollayacaktı, dün olanlar aklıma geldi, o okula bir daha gidemezdim ama anneme itiraz edebilme gibi bir ihtimalim yoktu, dünkü olanları hatırlayınca korkuyordum..

sonra evde tekrar altıma yaptım gitmemek için okula ev kokmaya başladı sonra annem sinirlendi beni çöpe attı çöpten yazıyom gelin beni kurtarın