sıçsam mı sıçmasam mı anlatıyorum

tabi bu huur çocukları altta kalır mı bigün sonra bizim soba demirinden ilham alarak sobanın büyük odunlarını almışlar ellerine, muallakler utanmasalar döner pıçaklarıyla gelecekler, girdiler bizim sınıfa, odunlarla kavga etmektense bize fırlatmayı tercih ettiler, hepsi biranda bombardımana tuttu bizi odun yağmurundayız, neyseki ben kendimi korudum sadece bir odun omzuma çarptı, sonrasında allah allah ndialarıyla bunlara daldık, dalarken tabi bu muallakler geri öekilmeye başladı, yine o eleman en arkalarında bunları tükürükle korumaya çalışıyordu, gider ayak bir kaç tane vurduk ama o günün galibi onlar gibiydi, çok muallakydiler erkek gbii dövüşmezlerde vur kaç yaparlardı sürekli, yada tükürürlerdi, bak elim ayağım titredi yine..

Adam eşeysiz ürüyor beyler.

ilk cümlesi çok özür dilerim oldu annemin, beni elimden tuttu ve kıza arkamızı dönüp yürümeye başladık, okul bahçesinden çıkana kadar kız içeri gitmedi, bende hep bi elim annemde, arkama o kıza bakarak yürüdüm, sanki sevdiğimden sonsuza kadar ayrılıyomuşum gibi bir hüzün kapladı içimi, tam o anda kafama bir tane okkalı bir tokat geçirdi annem, gerizekalı dedi, gerizekalı..

30 saniyelik bir sessizliğin ardından ağlama dedi bana halime üzülerek ve acıyarak, gözyaşlarımı sildi, sonra yanağımdan öptü, hayatımda ilk defa aşık olduğum kız beni öpmüştü, o an o yanağımı o kadar değerli hissettimki kesip çerçeveletip eve asabilirdim, çok mutlu olmuştum ama içinde bulunduğum durumdan doalyı gülemiyodum, sonra önümüze döndük ve beklemeye devam ettik, annem gelmişti sonunda..

arkama bakmıyordum bile, kimseye bir şeyde sormuyordum, amaçsız amaçsız yürüyordum sadece etraftakilerin yüzlerine bakıyordum acaba o kız mı diye, o yol boyunca en az yarım saat yürüdüm, arkama baktığımda artık geri dönsem evi bulamayacağım kesinleşmişti, bu işin geri dönüşü yoktu artık, resmen 6 yaşında hayatımın aşkını bulmak için sokaklardaydım ve kaybolmuştum..

tak için bu kadar düşüneni ilk dea gördüm *

dinliyo musunuz olm?

aradan 1 hafta gibi bir zaman dilimi geçtiğinde, ben hasta oldum sıradan bir üşütme gibiydi, evde yattım 1 hafta boyunca okula göndermediler beni ,zaten bende gitmek istemiyordum artık, sonra benim durumum fenalaştı, ateşim çıktı çok fenalardayım, beni hastaneye zütürdüler bilen bilir küçükken bir hastalık geçirilir "sarılık" ondan olmuşum, bana serum taktılar, o gece hastanede kaldık ben uyuyordum annem orda başımda sandalyede bekliyordu, arada nefesimi kontrol ettiğini hissediyordum ama hiç halim olmadığından sadece gözümü açıp tekrar kapatıyordum, annemin o halini görmek beni daha fazla üzüyordu..

içimden hiç yemek gelmiyordu, daha çok bugünkü olanları konuşmak annemin dayaklarının acısını çıkarmak istiyordum, sanki babam annemi beni dövdüğü için dövecektide.. hiç dövmedi tabi, dövmesinde.. ben konu açılmayınca baba bu karın beni dövdü bugün dedim ve sonra annem oğlun bugün okulda altına sıçmış dedi, babam önce güldü, sonra bana baktı öyle mi yaptın oğlum dedi, bende utanarak yüzümde suçluluk ifadesiyle sessiz kaldım ve sonra bilmeyerek oldu, dedim, babam oovv bidaha dövme benim aslan oğlumu dedi ve sarıldı bana, o an yine gözümden bir iki damla yaş aktı, bu şevkatin gözyaşlarıydı galiba, sabahtan beri annemde görmediğim şevkatin..

o hastalıktan bir ayda anca kurtulabilmiştim, bu zaman diliminde o liseli kızında etkisini baya baya atlatmıştım, sonrasında tüm sokaklar benimdi gülüyodum eğleniyodum annemde çok mutlu oluyordu, artık eskisi gibi davranmıyordu bana ne bir kere vurdu, nede beni zorla öğle yemeğine çağırıyordu, dışarda oyun oynamamdan zevk alıyordu artık, hatta bizim sokakta maç yaparken arada balkondan gözleri dolu bir şekilde gülümseyerek beni seyrettiğini görüyordum ve sonunda yaz gelmişti, bizim orda o zamanlar yaylaya çıkma durumu vardı, adana çok sıcak olduğundan maraş tarafında serin bir yere giderdik ve hayatımın en eğlenceli aylarından birini bu senenin yaylasında geçirmiştim..

bizimkisi eski usul yaylaydı bildiğin, elektriksiz, susuz bir yere yaşamaya gidiyorduk 2-3 ay, 3 aile gidiyorduk, biz amcamlar ve amcamların komşusugil, çadır kuracaktık tabi gittiğimiz yere, kamp hayatı gibi yani, kamyon çağrıldı, 3 evinde gerkeli eşyalarını alabilecek kapasitedeydi çadır, 3ünüde yükledik, yolculuk o kadar eğlenceli olmuştu ki anlatamam, 6-7 saat yol gittik, hepimiz kamyonun arkasındaki eşyaların üzerine yatak atmış onların üzerinde uzanarak gidiyoruz, üstü açık kamyon tabi tır gibi değil, amcamın 2 benim yaşıma yakın çocuğu var biri erkek biri kız, komşularının 3 çocuğu var biri benle yaşıt erkek, diğeri benden 3 yaş büyük kız, diğeride en büyük benden 6-7 yaş büyük kız, hepimiz arkadayız anne babalarda var tabi, sıcak çukurova sabahında saat sabah 5 civarında çıkmıştık yola, maraşa doğru yukarılara çıktıkça serinliyoduk, zaten karşımızdan esen rüzgarda bizim serinlememize yetiyodu..

dinliyorum panpa ama sıktın biraz lan ağır gidiyosun

bi sonraki gün hayat devam ediyordu tabi, uyandığımda serumun ve dinlenmenin etkisiyle biraz kendime gelmiştim, odamdan kalktım ayağa, salona gittim annem orda oturuyordu, beni görünce sevindim geldi yine sarıldı, saçımı okşadı, iyi misin düne göre? iyiyim anne dedim gülümsedimd eona umut vermek ister gibi, kendimi hastalığı biraz atlattığımı hissettiğimden iyi hissediyordum ama fazla sürmedi, yine o kız aklıma geldi, çıkmak bilmiyodu aklımdan, bu yaşta ne biçim bir aşktı bu? canıma tak etmişti artık, o günü güzel geçirdim, sonraki günüde evde geçirdikten sonra, bidahaki gün anne ben bugün okula gidim dedim, tamam dedi, beni o gün okula babam bıraktı..

olm dinleyen varsa arada yazsın kendi kendime konuşuyorum burda..

yine serum takıldı yine roda kaldık yine aynı teraneler döndü, sabah oldu bu defa pek iyi hissetmiyordum kendimi, ateşim varmış taburcuda etmiyolardı, neyseki o gün akşamüstüne doğru hastaneden ayrılabildik, beni salodnaki yatağa yatırdılar, o akşam annemle babam arasında şu konuşmalar geçti, acaba okuldan alsak mı seneye birinci sınıftan başlatırız? annem: bilmiyorum, oğlum sen ne dersin diye sordu, olur dedim gitmiim, tamam anasını satim dedi babam, seneye kadar kendini toplar ondan sonra 1.sınıftan başlar benim oğlum dedi, bende sevindim gitmek istemiyordum zaten, 1.sınıfa gitme niyetimde yoktu o zamanın çocuk aklıyla, tamam dedim geçiştirdim, önümde yazdan önce 4 ayım vardı ve yazıda katarsak toplam 7 ay boştum resmen, ondan sonrada 1.sınıfa başlamaya niyetim yoktu tabi, ama şimdilik düşünmüyordum bunları..

gel görki ne zaman mutlu olsam aklıma geliyordu o liseli kız, yine geldi, akşamında hiç moralim kalmadı, akşam bir daha hastalandım uyuyamadım gece, çok kötüydüm bu defa annemin yanına zar zor gittim, ağlıyordum, anne çok hastayım diyip uyandırdım, annem ateşimi kontrol etti, yanıyosun sen dedi, babamı uyandırdı beni tekrar o lanet hastaneye zütürdüler..

o geceyi orda geçirdikten sonra serumumu yenileyip, evime gönderdiler, kolumda serumla annem beni arabaya bindirdi, babam sürdü ben arkada annemin bacağına kafamı koyup yarı uyur vaziyette eve geldim, babam beni arabadan çıkarırken kucağına aldı annemde serumu eline aldı arkadan bizi takip etti, merdivenleri birer bire çıktık, yukarı çıkıp beni yatağıma yatırdılar, annem bir çorba yapıp gelip bana içirdi, sonra 4-5 tane ilaç içirdi ve uyu oğlum sen dedi, çok üzgündü kadın, bende öyleydim, halsizdim ve aşıktım, hayatının son günlerini yatakta geçiren yaşlı adamlar gibiydim, yemeği yedikten sonra o kadar stresten sonra bir uyku çöktü güzel bi uyudum..

okuldaki o 50 yaşındaki öğretmenime anlatmışlardı galiba hastalığımı vs, bana pek bi iyi davranıyordu, okul binasının dış kapısındaki merdivenleri çıkarken o altıma sıçtığımda kızla beraber beklediğimiz gün gözümde canlandı, kız gözümde canlandı, annemin beni zütürürken okul bahçesinden çıkmadan arkamdan baktığı gün aklıma geldi, anneim o anki tokatından sonra yüzünün ekşimesi aklıma geldi, merdivenleri yavaş çıktım bu hayal uzun sürsün diye, sanki canlanacaktı gözümün önünde ve bana yeniden sarılıp öpecekti gibi hissettim..

tabi olmadı bunlar, içeri girdim artık, arkadaşlarım çok iyi davranıyorlardı hatta armağan bile iyi davranıyordu ama yapmacık bir iyilik olduğunu en çok onda anlıyordum, kız sürekli gözümün önündeydi, sınıfın içindeki kulübeye gittim, içine tek başıma oturdum, sırtımı duvara verdim, gözlerimi kapattım ve o kızın masal okurkenki sesini hafızamda canlandırdım, sanki hayal etmiyordumda o gelmiş kulağıma fısıldıyordu, bire bir dinliyor gibiydim, o an hiç bitmesin istedim, ona yaklaştığımı hissediyordum, gözlerim kapalıyken masal bittiğinde gelip yanağımdan öpeceğini hissediyordum, elimi yanağıma attım okşadım yanağımı, o an o hayaller aleminden uyandım, karşımda, hiçbir yerde yoktu, kalktım ve çıktım sınıfın içindeki o kulubeden..

sınıfın içinde gürültü patırtı almış başını gidiyordu herkes bir oyun oynuyor eğleniyordu, bense ruh gibi dolaşıyordum ortalıkta, yavaş adımlarla etrafı süzerek, yaşayan bir ölü gibiydim 6 yaşımda..