sıçsam mı sıçmasam mı anlatıyorum

bitti mi amk bu kadar mı

@2ye güldüm lan

tak için bu kadar düşüneni ilk dea gördüm *

ders saati içerisinde olduğumuz için okul bahçesinde bizden başka kimse yoktu, okulun kapısının önünde ikimiz yanyana durmuş annemin gelip taklu oğlunu zütürmesini bekliyorduk, o an biraz ağlamam durmuştu, kızla başbaşa kalmıştık, ikimizde okulun kapısına arkamızı verip beklemeye koyulduk, ayaktaydık ve ortam sessizdi, o an hayal dünyasına daldım, sanki ikimiz sevgiliymiş gibi yanyana duruyorduk ve başbaşaydık..

30 saniyelik bir sessizliğin ardından ağlama dedi bana halime üzülerek ve acıyarak, gözyaşlarımı sildi, sonra yanağımdan öptü, hayatımda ilk defa aşık olduğum kız beni öpmüştü, o an o yanağımı o kadar değerli hissettimki kesip çerçeveletip eve asabilirdim, çok mutlu olmuştum ama içinde bulunduğum durumdan doalyı gülemiyodum, sonra önümüze döndük ve beklemeye devam ettik, annem gelmişti sonunda..

ilk cümlesi çok özür dilerim oldu annemin, beni elimden tuttu ve kıza arkamızı dönüp yürümeye başladık, okul bahçesinden çıkana kadar kız içeri gitmedi, bende hep bi elim annemde, arkama o kıza bakarak yürüdüm, sanki sevdiğimden sonsuza kadar ayrılıyomuşum gibi bir hüzün kapladı içimi, tam o anda kafama bir tane okkalı bir tokat geçirdi annem, gerizekalı dedi, gerizekalı..

Anlat panpa

okuyan var mı yoksa kendi kendime mi konuşuyorum?

devam panpa

çok canım yanmıştı, sanki bir sokak köpeğine vurur gibi vurmuştu sevdiğim kızın gözleri önünde, bu bir terbiye etme yöntemimiydi? yoksa o anki kızgınlıkla yaptığı bir şey miydi? ne olursa olsun yaptığı hiç iyi bir şey değildi, tokatı yer yemez acıyı düşünmeden arkama son bir defa baktım, kızın yüzü ekşimişti annem bana vurduğu için, ben yine gözlerimi kızdan yani arkamdan ayırmadan yürümeye devame ttik ve okul kapısından çıktık, kız görünmez bir hâl alınca önüme döndüm ve annemle olan hesabıma döndüm, ağlamaya başladım, kızı göremeyince acıyı daha fazla hissetmeye başladım ve hüngür hüngür ağlamaya devam ettim..

sonra eve gittim annemle takumu kızarttık yedik

yolda her zaman gördüğümüz çocuğunun kolundan tutup çekiştirerek hızlı bir şekilde yürüyen anne-çocuk tablosu vardı tam olarak, ben ağlamaya başlayınca annem beni susturmak için iki toakt daha atmıştı bana, küçüktüm karşılık veremiyodum zaten ne yapabilirdim ki, annemdi sonuçta, sinirlendiğimle kalırdım, annem beni ne zaman dövse veya ne zaman bana bağırsa acıdan ağlamaktan çok sinirimden ağlardım, normal bir insan vursa veya bağırsa sinirlendiğinizde sende onu döver rahatlarsınız ama söz konusu anneniz olunca eliniz kolunuz bağlanır ve siniri içinize atar daha fazla sinirlenirsiniz, bende de o oluyordu..

eve gelmiştik artık, annemin beni bütün yol boyunca dövdüğü yetmemişti sanırım, geldiğimde banyoya geçtik ve acı dolu dakikalar başlamıştı, önce soydu beni, üçgen beyaz külodumdaki taku görünce bir tane daha vurdu orda bana, sonra beni tamamen soydu, o zamanlar daha tek başıma banyo yapma zamanlarıma gelmemiştim, annem beni banyo yaptırıp temizleyecekti, suyu açtı ve leğenin içine suyun dollmasını bekledik, tasla yıkıyordu genelde beni, daha küçükken ben üşümiim diye odunlu sobanın yanında büyük leğenin içine su doldurup onun içinde yıkardı beni, neyse bekliyorduk ama bir yandan annem bana bağırıyodur gerizekalı, salak! diye, ben ağlamayı kesmiştim susmuştum vurmak için bahanesi kalmamıştı, ama kış ayları olduğuyndan beklerken tir tir titroyordum..

artık zamanı gelmişti, normalden sıcak bir suydu bu defa, benim biraz canımı acıtmak sitiyordu belliki, oturttu beni banyodaki köşke ve ilk tas suyu döktü başımdan aşağı, çok canım acımıştı suyun sıcaklığıyla beraber haykırdım aaaaaaaaahhhh diye, bağırınca sus gerizekalı diyip annem bir tane daha tokat attı, ıslakta olunca tokatı daha çok acıtmıştı, ama o tokatı attığında bir şey fark etmiştim, bir acı hissettiğinde daha büyük bir acı verildiğinde önceki acıyı unutuyorsun, tokat o kadar canımı yakmıştı ki suyun sıcaklığından yanan tenimin acısını unutmuştum, tabi bu 1-2 sn sürdü, tokattan sonra annem kombo yaparcasına hemen ikinci tas suyu döktü ve ben az öncekine göre biraz daha kendimi tutarak yine bağırdım ahhh diye, kendimi tuttuğumdan olması gerek, ağlamaya başlamıştım tekrar..

sonra annem beni domalttı dıbını gotume surterek takumu temizledi

annem benim ağlamama ve bağırmama sinirlenmiş olacak bu defa elindeki tasla vurdu kafama, bir altıma sıçtım diye bu çektiğim eziyet neydi, böyle terbiye şekli mi olur? hayatımı gibildi bu davranışlar yüzünden, karakterimi bunlar şekillendirdi, neyse dayaklar eşliğinde saçımı sabunladı ve suyu döktü, o kadar acı yetmezmiş gibi gözüme sabunda kaçmıştı, gözüm yanmaya başlamıştı, bu çok daha katlanılmaz bir acıydı o yaştaki çocuk için, o acılar içinde banyo safhasını atlatmıştık, çoğu banyomuz böyle oluyordu 3 banyodan 2 sinde kesin dayak yiyordum, neyse kuruluyodu beni annem aynanın karşısında, gözümü zar zor açıyordum, aynaya baktığımda gözümün kıpkırmızı olduğunu gördüm, bir anne evledına nasıl böyle davranabiliyordu ki? perişan haldeydim..

ama sadece benim anneme özgü bir davranış değildi bu, mahalledeki yaşıt arkadaşlarımın neredeyse hepsini annesinden dayak yerken görmüştüm, kim öğretmişti bu dayakla terbiyeyi anneme? onu bigün bulursam gibicem, neyse banyodan çıkmıştık annem temiz bir beyaz üçgen külod, altıma bir eşofman altı, üstede kendi ördüğü boynuma iplikleri batan kazağımı giydirdi, akşamüstü olmuştu artık, ben anneme beni dövdüğü için küsmüştüm, annem yüzü asık bi şekilde oturuyordu salondai babamın gelme saati yaklaşmıştı artık, odunlu sobayı yaktı salonun kapılarını kapattı ve tv karşısında örgü örmeye devam etti, onla aynı ortamda bulunmak istemiyordum, bizim evde iyi poli kötü polis ilişkisi vardı, kötü polis annem iyi polis babamdı, balkona çıktım ve üşüyerek babamı beklemeye başladım, evimiz iki katlı müstakildi, halâda öyle..

okuyan varsa arada yazsın lan?

ahh ah aynı şeyleri yaşadım devam et bakam bin yoksa sen o liseli kızmısın

babam geldiğinde bütünd ayaklar eziyetler son bulacaktı, babama sığınacaktım, o beni koruyacaktı, bazen babam dövdüğünde de anneme sığınırdım annemde döverdi, yani bu taktik sadece babamda işlerdi, babam ne zaman dayak atsa anneme sığındığımda ben bilmem beyim bilir edasıyla o da döverdi beni, neyse yolun sonunda babamın 4 vitesli açık mavi renosunu görmüştüm, geliyordu kurtarıcım, artık bu gece huzurla geçecekti, babam evin önüne arabayı park etti, arabadan iner inmez ben balkonun demirlerinden tutunarak yükseğe zıplayarak, babaaaa annem beni dövdüüüü, diye bağırdım, bunu derken gariptir ağladım, birinden yardım isteme pgibolojisinden olması gerek ağlamıştım..