sıçarken sevgilimi aramışım

efenim üstünüze afiyet tuvalette biraz fazla kalan bir insanım. kıza mesaj attıktan sonra takun dübürümü zorlamasına istinaden sıçmaya başlamak suretiyle geri tuşuna basmış ve telefonu tuvalet kağıdı aparatının üstüne koymaya yeltenmiş idim. amma velakin ana ekrana dönmemiş telefon. mesajlar bölümünde kalmış. bilen bilir androidlerde öyle. ve yine bilen bilir ki androidlerin mesaj uygulamasında kişi isminin üzerine gelip parmağınızı sağa çektiğinizde arama yaparsınız. işte ben de o dertten muzdarip oldum. telefonu malum aparata koyarken baş parmağım yanlışlıkla sürtünmüş kızın adının üstüne. koyduktan sonra gözümü kapadım tabi. konsantre oldum işime. sıkmaya başladım kendimi. bütün kaslarımı çalıştırıyor, ağzımla hııah yaparak vücudumu motive ediyordum. bütün gözeneklerimden, vücut ısımın artması sebebiyle oluşan ter damlalarının çıkışını hissedebiliyordum. derken, mutlu son. zaaaaaartttırırırırırırıtılililililifiyuuuv sesinden sonra züt deliğimin altından lop diye bir ses geldi. yüzüme yayılan o mütevazi zafer gülümsemesi eşliğinde savaş kazanmış bir komutan edasıyla telefonuma uzanıp ekran kilidini açtıktan sonra karşıma gelen yeşil ekranın üstünde yazan ismi görmemle beraber gülümsemem dondu. kaşlarımın burnuma yakın olan kısımları alnıma doğru kalkıp yakınlaşmaya ve dudaklarım seğirmeye başladı. telefonu usulca kulağıma zütürdüm. düzensiz soluk alışının sesini duyabiliyordum:
"a-alo, yutkunma sesi, aş-kım?"
...
"beb... bebeğim, o-rda mıs-ınn?
hıçkırık sesi...
ve sonra o sinir bozucu mekanik ses;
dıt dıt dıt dıııııt dıt dıt dıt dıııııt...

özet: sıçarken sevgilimi aramışım