sıvacıyla nasıl deliler gibi seviştim

sonraki gün matkap, çekiç ve daha ismini bilmediğim sürüyle aletin gürültüsüyle uyandım. bizimkiler yine işbaşındaydı. üstüme bir şeyler atıp age of'tan af dilemeye yollandım. ona verdiğimi düşündüğüm sıkıntı canımı sıkmıştı.

- selamın aleykum abi.
- oo aleykumselam., dünkü kırgınlıktan pek bi eser yok gibiydi. veya iyi rol yapıyordu.
- dün akşam için kusura bakma eşeklik ettim., kaşlarını çattı sanki dünkü olayları unutmuş da neler olduğunu hatırlamaya çalışıyor gibiydi.
- haaa. ne kusura yahu ben unutmuştum bile.,elini dostça omzuma attı. en azından ben dostça olduğunu sandım.

- gel bi çayımı iç mesaiden sonra.
- olur kardeşim tabi, memnuniyetle.

hikayenin gidişatı açısından biraz bu age of'u anlatmamda fayda var. 1.85 boylarında koyu sarı saçlı, kahverengi gözlü. ortalama yakışıklı anlayışının bir hayli üstünde. iri yapılı. ve ilginç olan nokta konuşmasında köyden bahsetmesine rağmen şivesi yok. herif bildiğin istanbul türkçesiyle konuşuyor. bu konuyu ona çayda soracaktım.

- şu kollarımı bi sıvar mısın sana zahmet., bir eli kalasta öbür eli ise çekiçteydi. ağız kokusunu duyacak kadar yakınına girip sıvadım kollarını. o sırada yüzünü bana dönmüştü, yüzümle dudakları arasında 1 cm'den daha az mesafe vardı. muallaklik içgüdülerim yavaş yavaş açığa çıkıyor gibiydi ve ben bu durumdan tedirgindim. çabuk bir şekilde kolay gelsin deyip olay yerinden uzaklaştım.

noluyordu dıbına koyayım?

tedirginliğin yanında içimi kaplayan bir heyecan duygusu da vardı. age of'un yanından ayrıldıktan sonra eve girmeden pastaneye uğradım. birkaç kuru pasta ıvır zıvır aldım. ve en güzel elbisemi giyip onu beklemeye başladım. daha sonra elbiseyi sadece kızların giydiğini fark edip kotumu giydim. kapı çaldığında kalbim avuçta tutulan bir güvercinin kalbi kadar hızlı atıyordu.

- hoş geldin abicim.
- hoş bulduk. içerde mi çıkarayım dışarda mı?

evet gelmişti işte.

beyler sıradan bi muallaklik hikayesi değil. sadece zütümü gibtirseydim, zütümü gibtirdim yazıp çıkar giderdim. metanetinizi koruyun.

kaderin garip bir tesadüfü arkadaşlarım evde değildi. hoş belki evde olsalar durum çok daha karmaşık bir hal alabilirdi. age of'u içeri buyur ettikten sonra çay suyunu koyup yanına geçtim.

- abi tekrar kusura bakma., diyerekten lafa girdim.
- tamam güzel kardeşim canını sıkma artık. hem bırak artık şu abi lafını.
- ne diyim?
- eycof desen yeter.

şaka mıydı lan bu?

@60 sadece oku birader bir şeyi anlamadıysan demek ki daha anlatmamışımdır.
@61 güldüm amk. eline sağlık.

- ne diyorsun abi sen nasıl isim bu?
- hşş abi yok demedim mi?
- ee nerden geldi bu isim?
- türk değilim ben.

lan dıbına koyayım istersen trinidad tobagolu ol eycof diye isim mi olur? ağzım iki karış açık dinliyorum bu 1.85'lik hayvanı.

- aslen rus'um.
- e ne arıyorsun burada? türkçeyi nasıl böyle konuşuyorsun?

derin bir nefes aldı.

- anlatayım vaktin varsa?

vakit köpeğin olsun, eycof isimli adam bulmuşum onu dinlemeyececeğim de kimi dinleyeceğim. gerisini eycof'un ağzından anlatıyorum, hikayenin sağlığı açısından böylesi daha iyi.

rusya'da doğdum. doğmuşum daha doğrusu. annem bana hamileyken çocuğu olmayan bir kadınla anlaşma yapmış. erkek doğarsa kadın anneme büyük miktarda para karşılığında çocuğu alacağını söylemiş. bunu öğrendiğimde ilk zamanlar annemi suçlasam da şu an en doğrusunu yaptığının farkındayım. eğer beni " satmamış " olsaydı muhtemelen onun kucağında diğer kardeşlerimle beraber donacaktım. bu karlı alışveriş sonrası hem onların cebine para girmiş hem de ben çoğu kimsenin rüyasında göremeyeceği bir refaha kavuştum.

aklım ermeye başladığı süreçten itibaren hatırladığım ilk şey göbekli, uzun saçlı sakallı, siyah takım elbiseli adamlar. evet yaşadığım evde bunlardan fazlasıyla vardı. öyle ki insan ırkını bu siyah giysili adamlardan ibaret sanıyordum. evimizde sürekli bi hareket olurdu. kimi zaman bağırış çağırışlardan silah seslerine kadar geniş perdede sesler duymak mümkün olurdu. böyle zamanlarda uzun süre anne diyeceğim kadın beni üst kattaki odalardan birine zütürüp saklardı. erken çocukluk çağlarımdan hatırladığım şeyler bunlar.

ve baba diyeceğim adam. o da siyah elbiseli ırka mensup sürekli sinirli gözüken birisiydi. onu yaşamımın sonraki kısımlarında gördüğüm baba figürleriyle karşılaştırdığımda evdeki dilsiz köpeğin bana daha çok babalık yaptığının farkına vardım. fakat onu suçlayamam. sanırım siz de suçlayamazsınız. zira ben de yasadışı işler yapan büyük bir adam olsam ve her şeyimi miras bırakacağım bir çocuğum olmasa, karımın buna bir çözüm üretip erkek bir evlatlık aldıktan yaklaşık 1 buçuk sene sonra mucizevi bir şekilde erkek bir evladım doğsa ben de binime gereken sevgiyi gösteremezdim sanırım.

tamam beyler gibtir edin. hevesim kaçtı. sizi de sıkmak istemem.

lan ne bileyim birkaç ters yorum gelince şevkim kırıldı. devam edersem haber ederim size.

@92 esas mevzu orda işte. oğlum siz benim gibilmemi bekliyorsunuz ama ben size bambaşka şeyler anlatacağım. sıkılacaksınız biliyorum o yüzden ittir edin.

@93 eyvallah birader zütümü kaldırdın.

devam ediyorum tamam amk

çocukluk çağlarında ikinci plana atıldığımı fark etmesem de ergenlikte yavaş yavaş tepem atmaya başlamıştı. bunlardan ilki milli olma hikayem. babam her şeyden çok sevdiği öz oğlunu ve binini büyük bir iftiharla milli olmaya zütürüyordu. şehir kerhanesinden içeri girer girmez kerhanenin maması buna bi yavşamaya başladı ki öyle böyle değil. hani pokemon'da muk vardı ya güzel kardeşlerim onun kıvdıbını aldığını canlandırın zihninizde. benim gözümde yavşaklığın tanımı budur. "babam" hemen iki oda açılmasını istedi ve gülerek kulağına bir şeyler fısıldadı mamanın

beyler sakin ya içiniz rahat edecekse muallakyim hadi devam.

bu fısıldama olayını daha sonra fark ettim tabi. o anlarda bütün kan gibimde toplandığı için metabolizmam uyku seviyesindeydi. dişimden tırnağımdan arttırdığım tüm kanı gibime gönderiyordum. tansiyonum ölçülse 2'ye 5 civarı bir şey çıkardı sanırım. hayatımın ilk gibişini birazdan yaşayacaktım daha ne olsun.. babam ben sizi alırım gibisinden bir şeyler dedi ve bizi giblerimizle baş başa bıraktı.

mama ellerini bizim omuzlarımıza dolayarak bizi üst kata çıkardı. artık yatırıp mama'yı gibecektim oracıkta kuduruyordum azgınlıktan. gülümseyerek bizi gideceğimiz odalara yönlendirdi ve iyi şanslar diledi.

evet kapı karşımda duruyordu işte. gibimle am arasında kalan son engel bu kapıydı. kapıyı araladım ve amdan yayılan ışık gözümü kamaştırdı. ellerimle gözümü siper ederek yatağa yaklaştım. arkası bana dönük şekilde balık etli bir kadın uzanmıştı. bir süre onu seyre daldım, beni görüp görmediğinden emin değildim.