sınavı kazanamayanlara ibretlik başarı hikayem

öncelikle üzülmeyin diyorum arkadaşlar ve bu başlığı okuduktan sonra neden üzülmemeniz gerektiğini daha da iyi anlayacaksınız. belki de bu size kamçı etkisi yapacak ve ek kontenjanlarda ya da bir sonraki sınavda önünüze daha güzel bir kapı açacaktır.

liseden mezun olurken girdiğim ilk üniversite sınavını kazanamadım ben. ikinci sene de aynı şekilde girdim ve iki yıllık inşaat meslek yüksekokulu geldi. sırf bir iki yıllık diploması olsun diye öylesine kayıt yaptırıp, öylesine gittim ücra bir ilçedeki meslek yüksekokuluna. okul hayatım başarısızdı bense çok isteksizdim.

tüm arkadaşlarım -üç kişi hariç (ve biri ben)- ikinci sene sonunda mezun olup gittiler. diğer iki arkadaş ta okuldan çıkışını aldı. bir tek ben kalmıştım ve tam okulu bırakmak üzereydim.

memlekette ailemle bir kahvaltıda okulun ve biz okuyanların çok küçümsendiğini, bizlere "diplomalı amele" dendiğini, bu sebeple okulu bırakmaya karar verdiğimi söyledim. annem ağlamaya başladı. babam vazgeçirmek için dil döktü. nihayetinde beni ikna ettiler. sadece onların hatrını kırmamak için diplomayı alacağımı, ancak okuldan mezun olduğumda o diplomayı alıp çerçeveletip tuvaletin duvarına asacağımı söylediğimde gözü yaşlı annemin sadece :

"hiçbir zaman allah'a büyük konuşma oğlum, gün gelir o diplomadan ekmek yersin, utanırsın"

dediğini ömrüm boyunca unutmadım. "hadi canım sen de" demiştim içimden gülerek, ama şimdi anlıyorum ki annem çok haklıymış.

velhasıl iki yıllık okulu dördüncü yılımda ancak bitirdim. ve diplomayı almaya da vekaletle babam rahmetliyi gönderdim okula. aldık diplomayı ve bir yıl boş gezdim. ikinci yıl bölgemizdeki depremden dolayı yeniden yapılanma projesi kapsamında ankara'dan gelen teknik müşavir firma ile toplu konut idaresi'nin yönetiminde kırsal kesim deprem konutlarında ilk kontrol teknikeri görevimi yaptım. bir yıl sürdü bu proje. firma benimle devam etmek istedi başka projelerde ama memleketimden ayrılmak istemediğim için ben devam etmedim.

sonra tekrar sınavlara hazırlanmaya başladım. yine allah'a büyük konuşuyordum. bir dört yıllık fakülte bitirmeden askere gitmeyecektim hesapta. tam atatürk üniversitesi fen ed. fak. fizik bölümünü kazandım derken, askerlik önüme sorun çıktı ve askere gitmek zorunda kaldım. gittim 18 ay yaptım geldim askerliği paşa paşa.

geri döndükten sonra hala inadım inat inşaat ile ilgili hiçbir şey yapmak istemiyorum ya hani, hep farklı işlere bakıyorum. microsoft sistem mühendisliği için özel bir bilişim okuluna dahi gittim o dönemlerde. tüm iş başvurularımda sonuç tam bir hüsran.

iki yıl da böyle geçti hayatımda hiçbir halt olmadan. en son babam rahmetli düştü yine önüme. müteahhitlik yapan liseden sınıf arkadaşı olan biri vardı onun yanına gittik beraber. adamcağız (o da sonradan rahmetli oldu) kendi yapı denetim firmasında beni işe başlattı. 2006 yılı başlarıydı.

işim ofiste masabaşı idi ve sürekli ankara bakanlıkla yazışmalar, işlemler, belediyeler, hakedişler, bilgisayar kayıtları, resmi kurumlarla olan işlemler derken, yapı denetim sektörüyle ilgili her türlü mevzuatı a'dan z'ye yaladım yuttum. işin mutfağında pişip duruyordum. hatta o yıllarda inşaat teknikerleri odası hayalinin bile peşine düştüm ama yasalar, kanunlar doğrultusunda ciddi bir oluşum olduğu için vazgeçmek zorunda kaldım.

ama şu var ki imza yetkimizi tek kullanabildiğimiz yer olan yapı denetim sektöründe sırf odamız olmadığı için şirkette resmi olarak görevlendirilememize gıcık olup ta bunun peşini bırakmayan ve türkiye'de yapı denetim firmasında resmi olarak personel girişi yapılan ilk inşaat teknikeri de ben oldum.

dört yıl boyunca bu yapı denetim firmasında çalıştım beyler. ama öyle beri benzeri bir çalışma değildi benimkisi. hani teknikeriz giblenmiyoruz ya? geceleri bile eve iş zütürdüm. pazarları gidip tek başıma büroda çalıştım. hatta yattığım, sabahladığım zamanlar bile oldu. yeri geldi yerleri sildim, yeri geldi bulaşıkları yıkadım, yeri geldi çay servisi bile yaptım o dört yıl boyunca. ben bu işi yapmam demedim her işe koştum. firmanın bilgisayar ve yazıcıları için bir kez bile teknik servis girmedi o firmadan içeri.

kişileri sevmesem bile işimi çok seviyordum çünkü. kavga dövüş etsek bile benden asla vazgeçmezlerdi. kaprisli mimar, mühendisler arasında gözümü daldan, budaktan ve işten esirgemediğimden dolayı çok sevilen bir elemandım.

asıl başarı patlamasını 2010 yılında yaptım arkadaşlar. yapı denetim kanunu 2011 yılından önce 19 pilot ilde uygulanıyordu. 2010 yılında bakanlar kurulu kararıyla 2011 den itibaren tüm ülkede uygulanması kararlaştırıldı. bu karar resmi gazete'de yayınlanır yayınlanmaz hemen kendime internetten bir blog sitesi açtım ve yapı denetim için danışmanlık ilanı verdim.

türkiye'nin dört bir köşesinden telefonlar yağmaya başladı çünkü yeni uygulamaya geçilecek olan illerde kimse yapı denetim nedir bilmiyorlar. yaklaşık 10-12 ilde 30'a yakın firmaya danışmanlık yapıp kurulmalarını sağladım. amma velakin bu işten pek para kazanamadım. mevcut işime devam edip ayrılamıyorum ve telefondan verdiğim bilgilerle adamlara firmaları kurduruyorum, hesap numarası verecek olduğum zaman bir daha aramıyorlar, arasam da açmıyorlardı. gibildiğimi anladım ama iş işten geçmişti bir defa.

tam bu esnada dayım devreye girdi. annemden duymuş danışmanlık yapıp bir kazanç sağlayamadığımı. bana geldi ve bizim bu işi yapıp yapamayacağımızı sordu. ben de finansal konuyu hallederse teknik kısmını da benim halledeceğimi ve bu işi yapabileceğimizi söyledim. kabul etti ve kolları sıvadık.

firmayı kurduk binbir zorluklar atlatarak. bulunduğumuz ilde bakanlığın lisans vereceği firma sayısı 14 olarak belirlenmişti. 40 firma başvurmuştu. bakanlıkça noter huzurunda çekiliş yapıldı ankara'da ve bizim kurduğumuz firma 9. asil sıradan çıktı kuradan. yani lisans belgesi almaya hak kazandık. allah burada bir nevi yürü ya kulum demiş oldu.

kısacası 2011 yılı itibariyle firmamın başındayım panpalar. çok zorlu, sıkıntılı geçti bu süreç. ama sonunda bu süreci de atlattık sayılır. şu an firmamız bulunduğumuz ilin en yüksek iş kapasitesine sahip. 33 personelimiz resmi olarak mimar, mühendis, teknik öğretmen, tekniker kadrosu ile 4 personelimiz de resmi olmayan şekilde firmamızda görev yapmakta. işin büyüklüğünü anlamanız açısından söylüyorum bunu yanlış anlaşılma olmasın, şu anki alınan işlerin sözleşme bedelleri yaklaşık 3,5 milyon tl civarında. ve işlerimize de son hızla devam etmekteyiz.

anlayacağınız dibe vurmadan yükselmek mümkün değil. ve bakıyorum da ben inşaat teknikeri olarak bu ülkede aşağılanan, küçümsenen bir mesleğe sahip olsam da, yenilmeden, yıkılmadan, vazgeçmeden mesleğimle zirveye yerleştim. arkadaşlar bu sebeple, sınavı kazanamadınız diye üzülmeyin. eğer olmamışsa daha iyisi olacağı içindir buna emin olun. hayatın her defasında sizi yerden yere vurması sizi çelik gibi bir yapıya kavuşturacağındandır inanın bana. ama her darbede daha dik, daha hızlı, daha sert bir şekilde ayağa kalkmalısınız. asla kendinizi küçümsemeyin. asla okuyacağınız bölümü küçümsemeyin değer verin ki belli noktalara gelebilesiniz.

son söz olarak, sınavını kazanamayan panpalarım için her zaman buradayım ve sonuna kadar da manevi destekçileri olurum. çünkü bu hayatta hiçbir şey üzülmeye değmez panpalarım.

koyun zütüne rahvan gitsin amk. rahat olun ve bundan sonraki sınavın planlarını şimdiden yapmaya başlayın ufak ufak. hepinizi çok seviyorum ulan iyi ki varsınız.

özet : giberim özetinizi ulan okuyun işte ;)

edit : imlalar imlalar illa ki imlalar