Sıkılmadık mı bir şeyleri değiştirememekten? Hep üzülmekten? istediklerimizin olmamasından? Hep aynı kalmaktan, değişememekten? Bazı amaçlar uğruna bizi üzenlerden? Değerimizi bilmeyen, beş paralık insanlardan? Dinimizin üzerine oyunlar oynanmasından? Eğitim sisteminden, kirli politikadan, dağda ölen şanlı askerimizin haberlerinden... Sıkılmadık mı bunlardan ve daha nicelerinden? Yazsam roman olur, yazmasam içimde volkan olur, oldu da, patlayamıyorum beyler. Nedir bunun dermanı bilemem ama, çok kotu bir his be beyler. Anamızdan babamızdan birde birbirimizden başka sevenimiz sayanımız olmuyor kendimizi. Her geçen gün bunu her kardeşim abim anlıyor galiba. Neyse, kimse de okumaz zaten. içimi dökmek istemiştim sadece. Herkese hayırlı geceler, hayırlı sabahlar.