ananıza sarılın en çokta

aynen coni vaynen

Aga bazı anlar gelir telafisi, tekrarı olmayan.
işte o zaman vicdan denen unsur sizi son nefesinize kadar süründürür.

Bu görselde ki resim ve günlük 2013 yılında ben askerdeyken kaybettiğim kız arkadaşıma ait.
O vefat etmeden 1 sene önce, yani 2012 de benim için üşenmeden hergün geçirdiğimiz anıları yazdığı günlük.

Belki bir geleceğimiz olmadı, belki herşey yarım kaldı ama en azından anılarına sarılıp uyuyabiliyorum.

Burada asıl anlatmak istediğim şey bu değil..
5 dakika sonra ne olacağını bile hiç birimiz bilemeyiz.
Ölümler, terkedişler ve yok oluşlar her an yanımızdadır.

Sadece şunu yapın, kalp kırdıysanız gönül alın, sevdiğiniz biri varsa konuşun olum birşey kaybetmezsiniz, Aileniz sizden birşey istediyse ikiletmeyin ve ertelemeyin, sevdiğiniz şeyleri yarına bırakmayın..

Hergünü son günmüş gibi değerlendirin.

Hepiniz gencecik, daha yolun başında insanlarsınız, Nefes aldığınız sürece herşey için umut var..

Siz yeter ki değer verdiğiniz insanları sarıp sarmalayın, annenizi babanızı kardeşlerinizi hep sevdiğinizi hissettirin..

Yüzünüzden gülümsemeler, kalbinizden umutlarınız ekgib olmasın (: