Haftasonu.. Güven geç kalkmıştı. Kalkıp yüzünü yıkamaya gitti. Vücudunun birçok yerinde hissettiği ağrıyı yuttu. Çünkü hastahameye gitmek istemiyordu. Kendini bildiğinden beri hastahane kokusundan nefret ederdi. Ona üvey babasını hatırlatıyordu. Yüzünde de biraz ağrı vardı fakat görünürde birşey yoktu. Kendi kendine "gece yine kiminle tepiştim acaba?" diye sordu. Bu sabah keyifliydi. Günü Aslı ile değerlendirmek istiyordu. Birkaç gündür kendi çapında bunalım yaşayıp askıya set duvarlar çekmişti ve kendini bir şekilde affettirmesi gerekiyordu. Aslı, Güven' in gel gitlerine alışkındı. Ama Güven, bu anlayışlı kıza her daim eziyet çektirdikten sonra suçluluk hissi sarıyordu etrafını ..

Evvela sevgilisiyle kahvaltı faslı için alt trans komşusu Aysel'den yumurta almak için bir kat aşağı indi.

Kapıyı çaldı, bir hışımla kapıyı açan Aysel, "oo paşam gece hayatından mı? " dedi patavatsız ses tonuyla.

Güven " dört tane yumurta Aysel fırla Aslı gelecek"

Sarı transparan sabahlığının her tarafından biryeri gözüken Aysel "sosiste veriyim mi yanında gülüm sabah sabah iyi gider," dedi.

"Allah belanı versin Aysel " diyip yumurtaları teslim aldı.

Kahvaltı sofrası hazırdı. Ve akabinde Aslı geldi. "Ya. Sizin bu giriş lambalarını yapsınlar artık takılıp düşüyordum az kalsın, zaten altında oturan kadın karşımda dikilmiş beni izliyor gerçekten bu sefer tırstım ama" dedi.

Güven kahkahayı bastı ve  " Ne istiyorsun kadıncağızdan" diye söylendi.
Kısa trençkotunu çıkartıp kahvaltı masasına oturan Aslı. " omlet mi?" diye sordu tezgahta uğraşan Güven'e.

"Evet, çalışıyorum " dedi Güven. "Sen yarına geç giriş aldın mı mağazadan?" dedi ve omletleri tabaklara koydu Güven.

Aslı "Aldım aldım. Akşama rahatsız. Annem Güven çok içmesin, dedi"

Güven "O kendisine baksın." dedi. "Babalık arıza çıkarıyor mu hala?"

Derin bir of çeken Aslı "Bana dokunur bir tarafı yok son olaydan sonra. Ama annemle stabil tartışmalara devam." dedi.

"Bir dahakine o kadar sakin durmam" dedi Güven.

Aslı üsteledi "sakin mi?  Güven adam ekmek bıçağı fırlattın daha ne yapabilirsin? " diyerek güldü.

"Tutmasam sen saldıracaktın adama,
Hem ben bilerek ıskaladım kendisine çeki düzen vermesi lazım."

       Bundan bir hafta önce Güven Aslı'nın zoruyla onların Bahçelievlerdeki evine ziyarete gitmişti. Aslı'nın annesi ile araları iyi sayılırdı. ikisi de kafayı çizmiş insanlardı sonuçta. Aslının üvey  babası eve içkili gelip ağzına mukyet olamayınca kıyamet kopmuştu.

Kahvaltı faslı bitince, ikili ortaköy sahiline gitme kararı almıştı. Biraz hava alıp, muhabbet edip akşamı ettiler.

      Akşam olunca arkadaşlarının çağırmasıyla Beşiktaş'taki Elma Pub'a gittiler. Girdiklerinde mekanda Güven'in işyerinden arkadaşları olan Kaan ve Bensu oturmuş, adisyonu açmışlardı bile. ikili oturduklarında Güven ile sıkıcı iş muhabbetleri yaptılar biraz. Daha sonra Konu döndü dolaştı  biten içkiler ve güzel kafalar eşliğinde evliliğe geldi. Bensu; sizin düğün ne zaman peki?" dedi. Kaan da üsteleyip " he ya iki oynarız. düşünmüyor musunuz artık birşeyler? " diye sordu.
Aslı bu sorulara sessiz kalmayı seçerken kalan birasını kafaya diken Güven,  "ben geliyorum" dedi ve masadan kalkıp tuvaletin yolunu tuttu. Kendini kötü hissediyordu. Bu, içkinin vermiş olduğu mide bulantısından farklıydı çünkü Güven'in bünyesi sağlamdır o konularda. Fakat bu baş dönmesi farklıydı.

       Kanının çekildiğini hissediyordu. Loş ışıklı tuvalette, arkadan gelen bayıcı caz müzik sesi kulaklarına adeta vuruyordu. Aynaya baktı. Rtrafo çerçeve gibi etrafını saran karanlık, kalp atışlarını hızlanmıştı. Güven 'in kapalı alan fobisi vardı ve etrafı karardıkça kendisini kapalı bir kutunun içinde gibi hissediyordu. Kalp atışları hızlanmıştı. "Allahım!" diyerek iki eliyle başını tuttu. Ne oluyordu? Kafası karmakarışıktı. Bu kadar sade ve sıkıcı hayat süren birinin kafası ne kadar dolu olabilirdi ki?
        Aşağı inip arkadaşlarının yanına giden Güven tok bir sesle; Aslı, kalk hadi gidiyoruz" dedi. Aslı ne oldu  demesine kalmadan güven masaya iki yüzlük atıp "kalk Aslı kalk! " diyerek çıkıştı.  Kaan ve bensu sadece şaşkınca arkalarından baktılar

Aşağıdaki sahile gidip bir sigara yaktı. Peşinden sürüklenen Aslı şaşkın bir ifade ile " ne oluyor ya?" diye sordu.  Cevap vermeden denizi seyreden Güven'in başı dönüyordu. içtiği sigaranın dumanı, beyninin kıvrımlarında dans ediyordu. Aslı, Güven'i seyrederken sordu, "ne oluyor Güven? Acile falan gidelim mi? Hiç iyi görünmüyorsun, neden çıktık mekandan öylece?"
Güven sigarasından bir fırt daha çekip doğruldu ve Aslı'nın rüzgardan savrulan saçlarına bakıp, "Seni çok seviyorum be Aslı," dedi. "Ben de seni seviyorum birtanem ama halin hiç iyi gözükmüyor acile falan gidelim hadi " dedi.
Güven, "gerek yok " dedi. "Seni bırakırım, eve gidip uyurum içki kıdemi bozmuş olabilir"

Güven, "böyle gerilimli bi gece geçirdim sana da, " dedi.

Aslı , " Saçmalama ya. içmişsin, bğnyene ağır gelmiş, hem de ilk defa.. Ben bunu dilime dolarım daha iyi oldu" diyerek sinsi bir gülümseme attı.

"Kafanı kopartırsam hiç niyetine dolayamazsın," dedi ve sarılıp vedalaştılar.
Güven eve girdi, anahtarı kapı kenarında duran kavanoza fırlattı ve giysilerini değiştirmeden kendini yatağa fırlatıp günü sonlandırdı

26.07.2000 Ankara

Güven, yeni ailesi ile yeni yuvasına, Çankaya' daki Dikmen mahallesine gelmişti. Nevzat Güçlü, 1970 model mavi Cadillac'ını evin önüne park etti. Nebahat ve Nevzat Güçlü çiftinin elinden tutup eve doğru zütürdüğü Güven, en mutlu gününü yaşıyordu. Dublex evleri, güvenin gözünde yurttan daha da büyük görünüyordu. Önce gözlerini koca koca açarak etrafı süzdü. Sonra yeni anne ve babasınına dönerek güldü. Yaşının gerektirdiği nedenler yüzünden önden dört dişi olmayan Güven'in gülüşü, kimsesiz bir çocuğun zafer dolu sevimli gülüşüydü. Artık annesi, babası ve içinde enerjisi bitene ladar koşuşturacağı yeni bir evi vardı.

Biraz evi gezdikten sonra ailesi onu odasına zütürdü. Sekiz yaşında bir çocuk için fazla sade bir odaydı ama bu kimin umrundaydı ki? Bir yatak, bir dolap, duvarda da Salvador Dali'nin "belleğin azmi" tablosu vardı. Güven'in de ilk dikkatini çeken bu tablo olmuştu. Yurdun çatlak eğitmenlerinden biri olan Keriman anneleri onlara hobi saatlerinde müdüriyetin şikayetlerine ramen sürekli sanat tarihi kitapları okurdu. Güven'in de sanata ve sanatçılara ilgisi başlamıştı bunun sayesinde. Dali'yi de bu yaşlarda tanır olmuştu.

"Uzun ve yorucu bir gündü, o yüzden akşam yemeğine kadar burada biraz dinlen." dedi Nevzat Güçlü. Daha sonra Güven'i odasında yalnız bıraktılar.

Arkadaşlar hikayem pek ilgi görmedi buraya daha parti göndermiyorum isterseniz hikayenin devam linkinden takip edebilirsiniz ya da burada 16 yaşındaki veletlerin sirkan fıkralarına gülebilirsiniz. Bu hikaye yakında kitap olacak.

Hikayenin linki ; http://my.w.tt/UiNb/UUDnb9AEMD