0
şuan dersteyiz...
yanımda dünya güzeli bir kız oturuyor...
...
... yüzüne bakmaya kıyamıyorum...
onu ne kadar çok sevdiğimi bilmiyor...
o benim en yakın arkadaşım...
beni sadece arkadaşı olarak görüyür...
nedenini bilmiyorum ama...
kendimden çok...
utanıyorum...
10.sinif
evdeydim...
beni arayıp,
erkek arkadaşıyla tartıştığını...
ve bana...
i̇htiyacı olduğunu söyledi...
sonra bize geldi...
bana sıkı sıkı sarılıp,
ağladı...
şuan dizimde uyuyor...
saçlarını okşayıp,
o gül yüzünü doya doya,
seyrediyorum...
ben onu okadar çok severken...
o beni sadece,
arkadaşı olarak görüyor...
nedenini bilmiyorum ama...
kendimden çok...
utanıyorum...
11.sinif
mezuniyet balosu...
onunla çocukluktan belli arkadaşız...
8. sınıftayken birbirimize söz vermiştik...
lise sonda,
mezuniyet balosuna gidecektik,
eşimiz olmazsa beraber gidecektik...
beni aradı ve erkek arkadaşının,
hastalanıp gelemiyeceğini söyledi...
ve beraber gide bilirmiyiz diye sordu...
kabul ettim...
ve onu evinden aldım...
balodaki en güzel kız oydu...
bembayaz elbisesiyle...
tıpkı bir melek gibiydi...
gece boyu dans ettik...
kollarımdayken hep aynı şeyi düşündüm...
"onu çok seviyordum"
gece sonunda onu evine bıraktım...
beni yanağımdan öpüp,
en iyi arkadaşı olduğumu söyledi...
onu gerçekten çok seviyorum...
ama o beni arkadaşı olarak görüyor...
ona, onu sevdiğimi nasıl söylerim...
nedenini bilmiyorum ama...
kendimden çok...
utanıyorum...
aradan yıllar geçti...
şimdi o canımdan çok sevdiğim,
meleğimi...
toprağa veriyorum...
özel eşyalarının arasında,
kara kaplı bir defter çıkmış...
bana verdiler...
okuyup okumamakta kararsız kaldım...
açtım...
bir günlüktü...
ve bir sayfasında şöyle yazıyordu...
"şuan dersteyiz...
ve yanımda dünya yakışıklısı bir çocuk oturuyor.
yüzüne bakmaya doyamıyorum...
onu ne kadar çok sevdiğimi bilmiyor...
beni arkadaşı olarak görüyor...
erkek arkadaşım olduğu,
yalanını söyleyerek ve sürekli,
onunla ilgili yalanlar uydurarak,
yanında olabiliyorum...
onu canımdan çok seviyorum...
bana bir kere
"seni̇ sevi̇yorum"
deseydi...
dünyalar benim olurdu... "
ben bu satırları okurken,
meleğimi çoktan gömdüler...
hıçkırıklarımı tutamıyorum...
gözümü mezardan alamıyorum...
merak etme biriciğim...
bende seni çok seviyorum..
