sübyandım çocuktum kendimden geçtim doğrultum

Cemaatçi bir binken sonradan bir ciks kölesi olmamı anlatıyorum binler...

olaylar 1996 yılından başlıyor 2012 ye kadaar devam eden bir süreç bu..

bu süreçte şakirt detected dan başlayarak sex kölesi detected olayına değin anlatacam hazırsanız başlıyorum

edit: arkadaşlar hikayenin bütününü okumak isteyenlere gelsim ama aradaki mesajlarda çok güzel özellikle @2 şuku manyağı yaptım sizi..

http://ccc.incisozluk.cc/...dandinidandinibotswana/1/

bu arada sızıntı ve zaman gazetesine üye olmak isteyenler bir pm uzaklığınızda falan değilim. gibtirin gidin ben bu yaşa kadar bulabileceğim kadar adam buldum...

beyler iş güç var gidip gelecem ama sıkmayın tatlı canınızı sizi yüzüstü bırakmayacam bu hikaye bitecek...

edit2: her birinizin pm mesajını tek tek okudum, her birinizin yazdığı yazıları da okudum sayfada... Öncelikle hikayeye inanmayan panpalarıma sözüm. inanıp inanmamakta özgürsünüz.. Hayatı herkes sizin gibi yaşamıyor olabilir, bu o yaşanılan hayatları yaşanmamış kılmaz...

Yaşadıklarımı, korkularımı, hüzünlerimi yalnız ben bilirim...

Kişilik olarak asla kavgacı olmadım, hatta belli noktalarda da korkaktım.. Klavye delikanlılığı yapmam. Bana bulaşmayan yılan bin yaşasıncıyım... Hakikat bu. Kavgadan kaçarım, ama kavga kaçınılmazsa da dayak yiyeceğimi bilsem de kavga ederim...

Bir diğer husus hikayenin sonu çok muallakta kalmışçılara gelsin.. bir ara hatırlarsanız cemaat ile ilgili entry sonlarında bir kaç yazı yazacam dedim. bunu yazmadan da aslında bu hikaye bitmiş sayılmaz...

vol 2 olabilir. zira 2010- 2012 arası çok şey yaşadım ama bunlar çok ayrıntılı olur. çoğu da mutlu şeyler...

mutlu olana nazar değer korkum olmasa anlatırım *

buradan devam ediyorum panpalar

2010-2012 arasındayız..

sene 1996, ilk okul bitmiş orta okula kayıt olacam, liseli binler bilmez o dönem 5. sınıf diplomalarımız var sonrasında hazırlık ve orta 1 okuyoruz nihayetinde. neyse hazırlık sınıfındayım. okul yatılı okul cemaat okulu o dönem tam 28 şubat sürecindeyiz. okulda kitap aramaları, cemaat yayınlarını her müfettiş gelişinde saklıyoruz, annemin " al seni korur " dediği cevşeni bile saklıyoruz o dönemler.

beyler yakın geleceğe dair bir tarih yatıyor burada...

neyse devam...

sabah akşam dayak yiyorum askeri disipline mensup bi yer burası, babam teslim ederken eti sizin kemiği benim demiş hocalara onlar da işi ciddiye almış, her akşam dayak yiyorum yok etüdde konuştun, yok neden saygısızca koştun gerekli gereksiz dayak yiyoruz okulca, bir gün dolabımda elma bulundu neden elma var orası buzdolabı değil diye tekme tokat dayak da yemiştim. Bu arada okulda kız yok, o dönem de 31 diye birşeylerden bahsediyor orta 2 sınıfındaki abiler. ne olduğunu bilmiyoruz. herkesin ağzında abi bi boşaldım bardak doldu falan..

bu dönemleri hızlı geçecem

orta 2 ye kadar hoca efendi kasetleri ve kitapları dinleyerek geçti... sürekli yarışmalar, dini konularla ilgili sohbetler oluyor. herkes öğretmenin not defteri 1-2-3-4-5-6-7 serisini okuyordu..

ardından sene 1998 28 şubat süreci tam manasıyla anamızı gibiyor okulda kimsenin ders ile ilgilendiği yok. hocalar tedirgin, hoca efendinin kasetler çıkmış, şeriat geliyor laikler anamızı gibecek diye bakıyoruz olaya... el pençe divan hocalar ne derse yapıyoruz. bir gün müfettiş geldi aldı beni dedi hadi çıkalım yurda seninle beraber arayacaz yurdu bakalım ne kitaplar var. bir odaya giriyoruz risaleler kol geziyor şaştım kaldım bunlar ne diye soruyor müfettiş " okuduğumuz kitaplar" diyorum hocaya. meğer meb den habersiz gelmişler ebemizi gibtiler o gün müfettişler.

Sabahları yedi karanfiller müziği eşliğinde uyandırılıyoruz, sabah namazına.. abdest alıp namazı kılıyor sonra da etüde gidiyorduk ders çalışmaya malum orta sonda fen liseleri sınavı var hazırlanıyoruz.

orta sondayım. sene 1999 bildiğin artık öğrencilerim bile var namaz kıldırıyorum, sohbetler yapıyor cemaatin bize biçtiği görevleri üstleniyoruz.

maklube yapmayı öğreniyoruz,

hazırlıktan ve orta 1 den kardeşlerimiz var onları dini bütün bireyler yapmaya çalışıyoruz.

o yaz büyük bir deprem oldu istanbulda 1999 depremi. ortaokuldan mezun oldum. fen liseleri ve anadolu liseleri sınavında istanbul anadolu yakasında bir anadolu lisesi kazandım..

bu noktadan sonra işler sarpa sardı...

zira dünyası sadece din eksenli olan ben, cemaatin bir çarkı olmuştum ancak anadolu yakasının en çılgın diye tabir edeceğimiz bir anadolu lisesine girdiğimi bilmiyordum bile. Cemaatten hocalarım burslu cemaat okuluna alacaklarını beni söyledilerse de ailem anadolu lisesinde ısrarlı kaldılar...

o yaz 25 santime yakın boy atmış 1.90 olmuştum kilo 84 falan o dönem.

yüz hatlarım da oturmaya başlamış. aynada kendimi beğenir olmuştum, ama ergen bıyıklarıma ve ergen sakalımsı tüylerime hiç jilet vurmamıştım. lise 1 deki sınıfıma girdiğimde bir anda kendimden geçmiştim çünkü sınıf mevcudu 50 civarı 30'u kızdı.. kalbim deli gibi çarpıyordu.

sınıfta boş erkek yanı arıyordum bulamadım

ve sibelin yanına oturdum. ki o sibel benim en taze 31 malzemelerime, sonradan ise gerçek ciks deneyimlerime ortak olacaktı. ilk aşkım bedenimi teslim ettiğim güzel sibel.

okulda dev gibi bir adam ama hocalara inanılmaz saygılı, daha ilk birkaç haftadan hocaların sevgili öğrencisi olmuştum. ne derlerse yapıyordum, zira biz cemaatten öyle görmüştük. hatamız olduğunda dayak yiyecem diye beklerken şefkatli hocalar vurmak ne kelime olsun bir daha yapmazsın aynı hatayı diyordu.

Sınıf ise apayrı bi dünya.

erkek ortamı zaten oluşamıyor 20 kişi azınlığız kızlar ise tam bir dayanışma örneği gösteriyorlar. ben hazırlığı atlamıştım orta okulda okuduğum için, o yüzden sınıfın yabancısı bendim. ama hızlıca kaynaştım insanlarla. Pgibolojik olarak ise çatışma yaşıyordum.
gündüzleri okula, akşamları ise cemaatten hocamın beni yönlendirdiği sohbetlere gidiyordum.

Bedava Fem dershanesine yazdırılmıştım. Lise 1 de lisem başka olsa da dershanede beni denetliyordu öğretmenlerim. bu bir strateji idi.

ilk bir kaç ay yanımda oturan sibele bile bakamıyordum utancımdan, silgi istemeye kalksam elim eline deyse gibim kalkıyordu sonra utancımdan pısıp kalıyordum. kıpkırmızı kesiliyordum... 31 orucuna başlamıştım. cemaatte çok günah olduğu söylenmişti, sanırım 31 çektikten sonra pişman olma sürecim bu yüzden oluyor halen. Cemaatte ortaokulda iken güreş takımına da alınmıştım bu yüzden şekilli bir vücudum olmuştu. marmara 2.liğim vardı o dönem güreşte. sıklıkla güreş takımında çalışıyordum, sonra güreşten maalesef koptuk öss den dolayı... sınıfa daha fazla kaynaşmaya başlamıştım. artık bir erkek grubuum vardı. Hakan, Ahmet, Ben, Uğur.

Ancak cemaatin beni yönlendirmesi bu grubu edinmeme neden olmuştu. onları sohbetlere falan çağırıyordum. Zaten boş kaldığımız zamanlarda ya Counter oynuyor ya da cemaatin sohbetlerine gidiyorduk. Sorgulamadan çocukken herşeyi kabul eden ben, arkadaşlarımın cemaati sorgulamasına çok sinirlenmiştim.

okul bitince bunları okula yakın bir cemaat evine zütürüp, yemek yiyip muhabbet ediyorduk. sonra evin abisi geliyor akşam namazlarını kılıyorduk. benim getirdiğim ve cemaate bağladığım çok insan oldu böyle ama hakan farklı idi. hakan sürekli cemaati sorguluyor ve bana neden peygamberden bahsedilmiyor sürekli fetullah hocadan bahsediliyor kim lan bu herif diye soruyor beni sorguluyordu. Hangi sorusuna cevap versem, başka başka sorular soruyor benim de aklımı karıştırıyordu.

Günlerden bir gün gittim, cemaatteki bir hocama sordum onun sorduklarını. gak guk dedi, o çocukla görüşme artık dedi. işkillenmeye başlamıştım hocadan ve sistemden yavaş yavaş içimde acaba soruları oluyordu..

Lise de ise daha bir açılır, dışa dönük olmaya başlamıştım. insanlarla özellikle kızlar ile daha fazla muhabbet edebiliyordum

Alanur, Merve ve Sude nin olduğu grup ile iyi anlaşıyordum.

Sibelle de artık muhabbet edebilir kıvama gelmiştim. Sibel sessiz bir kızdı ama çok güzeldi ya da bana öylr geliyordu, yabancı bir kız ile kalben ilk münasebetim onun vasıtasıyla olmuştu..

Günlerden bir gün bu sibel beni yanına çağırdı. sınıf kapısından bana seslenip koridora çıkmamı özel birşey konuşmak istediğini söyledi. heyecandan ölmek üzereydim.

Çıktım koridora hayırdır ne oldu dedim. çok moralim bozuk bugün ders çıkışı seninle caddebostan sahiline inelim mi dedi. Şaşırdım daha önce hiçbir kız ile yanyana yürümeyi bırak konuşmuşluğum yok. Lütfen ama nooolur dedi, kıpkırmızı oldum ama kabul ettim.

Sonra sınıfa döndüm kalbim deli gibi çarpıyor, Alanur ve Mervelerin olduğu grup sordu bana ne oldu hayırdır anlayalım yani aranızda ne var öyle falan demeye başladılar. nasıl utanıyorum. Saçmalamayın lütfen öyle birşey yok tabii ki diyorum, kikir kikir gülüyorlar. kızlara o dönem çok saygılıyım binler.

Sonra bir anda kafama dank etti, hocaefendinin sohbetini dinleyecektik. Prizma 1 kitabını okuyacaktık ve tartışacaktık o akşam, ama kıza söz de vermiştim. Öğle arasında gittim dershaneye dedim hocam bu akşam arkadaşlarla buluşacaz ben gelemeyecem, dedi geleceksin öyle şey yok, hiçbirşey sohbetten değerli olamaz.

dedim hocam işim var olmasa gelirim yapmayın böyle dedim. yok geleceksin dedi. sinirlendim çıktım gittim dershaneden, ilk kopuşları yavaş yavaş yaşamaya başlamıştım. Kişilik çatışması yaşamaya inandığım değerlerden darbeler yemeye başlamıştım.

Okula döndüm yüzüm asık, moralim bozuk bir şekilde içimde duygusal buhranlar yaşıyorum. ergen çıkışları yapıyorum iç dünyamda. okul bitti çıktık sibel ile caddebostan sahiline, tam bir cemaatçi tipim var. ince bıyıklar şekilsiz saçlar. alabros kesim. o döneme kadar hayatımda koku sürmemişim arada hacı yağ falan sürüyorum. Sibel ile oturduk caddebostan sahilde çimlere 2000 yılının mayıs ayları falan.

@30 sorma panpa daha neler neler var...

Neyse oturduk sibelle konuşuyoruz. bu dedi hayat sana göre nedir falan, kız bildiğin hayat sorgulatıyor bana. dedim bilmem hayat aslında yaşanmaya değer falan diyorum ama bildiğin saçmalıyorum. aklıma sadece hocaefendinin lafları geliyor. " Hayat dine adadığın bir hayat ise değerlidir". falan ama kıza diyemiyorum tabi.. hayat görüşüm sadece cemaat eksenli olunca kız ile cümle kuramıyorum. zaten kızın benim söyleyeceğim sözlere ihtiyacı yok belli ki konuşup içini dökmeye gelmiş, başladı konuşmaya saat 4 den 6 ya kadar sürekli konuştu kız. annesinden babasından bahsetti hayatta güvenemediği insanlardan bahsetti. sevgililerinden yediği darbelerden bahsetti, bahsetti de bahsetti. kız anlattıkça ilgiyle dinleyip içimden vay babuuun kemüüüne ne hayatlar var amk diyorum. Benimse hayat odun gibi çantamda risaleler, prizma 1 kitabı falan var. bi yandan da kasetler var dinliyoruz. bu demesin mi senin hayat nasıl
şaşırdım bişi diyemedim. dedim ben monoton yaşıyorum okul ev bi de dershane var. kızlara cemaatten bahsetmiyorum.

ardından bir anda kız " sen çok iyi birisin, yüreğin tertemiz senin". dedi. çat ellerimi eline aldı başını da yasladı omzuma..

Hacılar, panpalar, gibin kalkması olayını gerçek anlamda orada yaşadım. Yani 31 çekerken falan benim ereksiyonlar yalanmış. neredeyse boşalacam kendi kendime.. içimden rabbim boşalmim nolur boşalmim eve cünup gitmiyeyim çok günah falan diyorum. kendimi nasıl kasıyorum. kız da bi yandan utanma ne olur omzuna yaslanmak huzur veriyor falan diyor.

O sırada başımdan aşşa kaynar sular döküldü panpalar. çimenlerde ileri doğru bakarken dershaneden cemaatten 2 çocuğu gördüm. muhtemelen hoca onları beni takip etmesi için görevlendirmişti.

Hemen toparlandım kalkalım mı dedim kıza ve yolda yanyana yürürken ben şurdan otobüse binecem diyip kaçtım, kız hiç bozulmadı tamam git dedi. ama ölüyorum korkudan hocam ne der bana, ben nasıl böyle bir hata yaptım... akşam eve geldi çocuklardan biri dedi yarın yusuf hoca erkenden seni dershanede görmek istiyor 7 de dershanede ol dedi. Kıpkırmızı oldum tamam dedim.

yazarken bile o anları yaşıyorum şu anda ve hakkaten aptalmışım diyorum.

yattım gece uyumadan evvel sibeli düşündüm acayip mutluydum, bi anda hoca geldi aklıma dilim damağım kurudu korkudan "allahu ekber rabbi yessir velatu asir rabbi temmim bil hayr" deyip yattım * neyse sabah namazını kıldım gittim dershaneye saat 6 korkudan ölecem, pişmanlık hat safhada gittim hocanın odasına yemin ediyorum 6 kişi hocanın odada sohbet ediyorlar. tartışıyorlar baya baya

kapıyı tıkladım hocam ben geldim dedim. gel gek buraya mübarek hoşgeldin dediler.

@44 benim kadar içinde bulunanı olmaz herhalde yaşadıklarımın tamamı kitap olur, neyse devam amk..

girdim odaya, dediler sen artık evde kalmayacaksın, dedim nasıl dediler, cemaat evine yerleşiyorsun oradan gideceksin okula. annen babanla konuştuk sorun olmaz dediler anlaşıldı mı dedi. mecbur peki dedim. yarın kıyafetlerini al gel adres burası...

gittim eve 3 üni öğrencisi bir de ben. elimde valiz girdim içeri

selamun aleyküm diye. bunlar beni kucaklayarak hoş geldin abi dediler. dedim hoş bulduk abi.

hakikaten de hoşbulduk.

girdim eve salonda istikbal kanepe 6 tane sayıca fazla olmasının sebebi gelecek yeni tıfıllar kalacaklar o yüzden onlara kalacak yer lazım. yerler halıflex köşede kitaplık tv yok.. bir köşede de akvaryum var balıklar var içinde...

Evde bir radyo var o kadar. sırf o radyo yüzünden azar yemişliğim var kadın sesinden dolayı. harammış kadın sesi dinlemek. neyse devam. bana dediler sen salonda kanepede yatacaksın peki. okulda yanımda sibel akşam abi evine gidiyorum. sibel ile de arama mesafe koyduk mecbur ama okulda sürekli sohbet ediyoruz. hakanlarla ise süper anlaşıyorum. okulda cemaat ile alakalı hiçbirşey yapmıyorum kimseyi davet falan etmiyorum sohbetlere. dana gibi basket oynuyorum boy 1.90 okul takımına da alındık.

bu arada size günümüzden örnek vereyim halen daha peşimdeler en son askerde beni buldular. * onu da bilahare anlatırım.

Bizler altın nesildik arkadaşlar cemaatin yetiştirdiği ilk altın nesiliz sanırım ya da ikinci... Çoğu arkadaşım öğretmen oldu cemaatten ;) hepsi de cemaat okulunda öğretmen oldular.

neyse panpalar devam ediyorum. Haziran ayı geldi okul bitiyor. Lise 2 ye geçecez artık, okul bir gezi düzenledi piknik daha doğrusu, belgrad ormanına... o gün hayatımın dönüm noktası oldu cemaat izin vermedi gitmeme ailem izin verdi. cemaat ile ailemin ilk çatışması bu oldu. gitmeye karar verdim ve gittik.

şimdi cemaatte kılık kıyafet olarak birşey demezler ya da bana demediler ben alışıla gelmiş bir şekilde gördüklerim doğrultusuında kısa kollu bir gömlek ve kumaş pantolon giyerek gittim pikniğe. 190 boyunda deve gibi adam ama tip " ihlas pazarlamadan elif cüzü satan adam" diğer arkadaşlar ise kot tshirt falan gelmişler. resmen ortamda sırıtıyorum amk.

Sibel geldi yanıma, niye böyle komik giydin ki falan dedi. sonra da yaa baksana aslında bıyıkları falan kessen süper olur dedi, sakalları da aynı şekilde kes dedi. hayatımda jilet vurmamışım o dönem. Yani kızın bana ilgi duymasına ihtimal yok, kız sanırım saf ve temiz oluşumu sevdi... Ben de onu çok sevdim. O gün çok güzel geçti mangal falan çok hoştu, sibeli salladım salıncakta falan. herkes mutlu. Birara böyle takılırken neşet abiyi gördüm ormanda neşet abi kim derseniz. Cemaat evindeki üni öğrencisi abi. arkadaşları ile gelmiş o da ya da bana öyle dedi, belki de peşime takmışlardı. bu geldi yanıma dedi selamın aleyküm abi. nasılsın dedim iyiyim abi sen nasılsın ama moral sıfır oldu bende. kızı bir yandan sallıyorken bu adamla konuşuyorum. dedi akşam eve gelirken NT o zaman ki adıyla nil tuna git oradan Kırık testi kitabını al öyle gel eve dedi. bana para verdi.

tamam abi dedim parayı cebime attım. Sibel kimdi o dedi

dedim anlatırım sonra.. Sibel sallasana biraz daha falan dedi ama benim aklım abide idi. dönüp dönüp ona ve arkadaşlarına bakıyırdum içim sıkılmıştı. her zaman peşimdeydiler.

Akşam nil tunadan aldım kitabı eve geldim. Kızlar ile çok haşır neşir olmuşsun mübarek yolun yol değil dediler. Senin ablan ile böyle olsalar hoşuna gider mi falan dediler. Utandım amk. Tamam abi bir daha olmaz falan dedim ama içim acayip sıkılmıştı. EN kötü cemaat dönemim bu dönem arkadaşlar, * sonra herşey düzeldi öyle böyle değil hem de...

2000 yılının yazı arkadaşlar. lise 2 ye geçecem. yazın ailem ile memlekkete gittik o 3 ay bende çok değişiklik oldu.. Kendi kendime düşünmeye başladım. tamamen dikta edilen fikirleri artık sorguluyordum. Memlekette cemaat ile hiç münasebetim olmadı. ilk önce gittim bıyıkları kestim. sonra sakalları, berbere gittim dedim traş et beni bu etti bi güzel traş. mis gibi oldum aynada kendimi tanıyamıyorum. saçlara şekil falan vermeye başladım. yazın da memlekette fındık çuvalı taşımaktan omuzlar pazular hayvanlaştı. Amele gibi çalışmaktan hayvan gibi kas yaptım. özel bir çalışma falan yok yani. Eylül de döndüm ama ev yerinde yok, cemaat evi taşınmış sanırım deşifre olmuşlar farklı bir eve geçildi. ben de döndüm eve. Lise 2 de de burslı feme gidecektim ancak lise 1 de sınava girdim diğer dershanelerin ve burslu başka bir dershane daha aldı beni.

Aksaray Uğur dershanesi. Aileme dedim ben uğura gidecem. cemaat ile de konuştum hocalara dedim oradaki çocukları sohbete çekerim gideyim ben oraya. Cemaatin en kötü kararı o oldu arkadaşlar kabul ettiler dediklerimi. ve artık lise 2 de aksaray uğura gidiyordum..