sübyancı piçin biri hayatımı mahvetti

<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<

beyler ben sebahate o sitem dolu mesajı attıktan sonra gitmiş beni sevgilisine şikayet etmiş. o gün akşam okuldan eve gelirken tramvaydan inince bi numara aradı beni. açtım "sen kimsinde sebahate öyle mesajlar atıyon lan velvelvelve" diye kıro herifin biri bana sayıyor öyle. aha dedim bu sübyancı huur çocuğu. ulan hala kızıyorum kendime keşke bildiğim ve o an ürettiğim bütün küfürleri edip yaptığından utandırana kadar itin zütüne soksaydım şu huur çocuğunu diye ama nedense hiç küfür etmedim. aksine çok medeniydim.

"sen beni tehdit edemezsin düzgün konuş. önce kendine gel adam gibi konuş. öncelikle senin bana hesap sormaya hakkın yok. çünkü 4 yıldır o kızın iyi gününde kötü gününde bütün dertlerini sevinçlerini ben paylaştım. bütün herşeyini biliyorum. o benim bir buçuk yıllık sevgilimdi. canımdı. sen daha bugün sevgili olup hangi hakl bana hesap soruyorsun???"
dedim. sonra kendine geldi huur çocuğu. " tamam kardeş konuşalım anlaşalım" falan demeye başlayınca "bana kardeş diye hitap etme ben senin gibi biriyle kardeş olsam kafama sıkar intihar edrdim" dedim. sonra ismimle hitap etmeye başladı işte. anasını gibtiğimin huur çocuğu bana byüklük falan taslıyor böyle eski aşklarını anlatıyor seninle aynı şeyleri yaşadım bende demeye falan getiriyor. bende her defasında cümlelerini zütüne sokup susturuyorum züt oluyor. madem aynı şeyleri yaşadın, madem kötü bişey olduğunu biliyorsun niye aynı şeyleri bana sen yaşattırıyorsun" dedim cevap veremedi. bi süre daha konuşmaya çabaladı benim sinirler tavan yapmaya başladı. ben kendime hakim olamayıp yine felaket senaryoları dönmeye başladı aklımda. bulunuğum yere çağırıp o gelene kadar biyerlerden çakı bıçak ne bulursam o geldiğinde liğme liğme edicektim bini. hep bunlar dönüyor aklımda. o yüzden kestirdim kapattım tlefonu hemen. normalde ben çok sakin biriyim. hiç öyle kavgayla falan işim olmaz. hatta kavga edenlere salak derim. okul önünde her gün yoktan sebeplerle kavga çıkaranlara embesil der geçerim. benim silahım kalemim deyip yazı yazarım şiir yazarım boyuna. bu yüzden kızlar bana ilgi duyardı zaten. çok farklısın derler hep. ama son 3 aydır düşmanlık duygusuyla, öfkeyle, ihanetle tanıştığım için biraz daha değiştim. tabi hala sakinim yine serseri değilim kavga falan etmiyorum ama bu artık benim kendi içimde memleket meselesi gibi bi şey oldu.

<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<