sübyancı piçin biri hayatımı mahvetti

<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<

bir gün okuldan çıktık eve gidicez. tramvay durağındayız. ben yine her zaman giydiğim hiç üstümden çıkarmadığım mavi çirkin ceketimin cebine ellerimi soktum öyle düşünüyorum. özel bir şeyi değil, herşeyi düşünürdüm ben. kimileri az konuşur çok düşünür ya ben onlardan değildim çok konuşurdum çok düşünürdüm. öyle garip gıcık bi sıpaydım. durakta bklerden. karşı durakta bi çift göz bana bakıyor. noluyo la dedim. sarışın balık etli iri iri gözleri olan bi kız bana bakıyor. kızı tanıyorum. sebahat'in sınıfında hatta sebahatle yakın arkadaşlar. adı merve kızın. neys dedim gibtir ettim yine tramvay geldi bndim gittim. eve gittim oturdum bilgisayarın başına. açtım msni kız eve benden önce gidip eklemiş beni. "selam naber" dedi. bende "iyidir" falan dedim girdik muhabbete. meğer bu kızda benden hoşlanıyormuş. amk yakışıklı bişey olsam hadi neysede bu salak kızlar bana nasıl bakıor hayret ediyordum o dönemler. herkes adidas ceket giyip kızların ilgisini çekmek için kırk takla atardı. ben gibindirik mavi ceketimle dolanırdım. beğenilme gibi bir kaygım hiç olmamıştı. neyse işte merveyle konuşuyoruz öyle ben buna diyorum bu yaptğın çok yanlış sebahat senin yakın arkadaşın ona ihanet ediyorsun falan diyorum. kız dinlemiyor. hatta manyağın tekiydi bu kız. ben konyada kalamam giderim başka şehirlere diyordum o da benide zütür kaçarım seninle diyordu. bende "lan gibtir git manyak" diyordum içimden.

<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<

<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<

bir gün açık yakaladı beni. "selam tanışalım mı" dedi. bende kim bu amk selam tanışalım mı diyor muallak midir nedir diyorum içimden. bende "niye" dedim. tanışalım işte falan filan dedi ısrar ediyo huur çocuğu bende neymiş niyeti bu muallaknin bi öğreneyim diye tamam dedim. tanıştık falan işte çocukla arkadaş olduk konuşuyoruz arada. bir kaç ay falan böyle konuştuk msnden çocukla. ama çocukta bi kırıklık seziyorum korkuyorumda muallak çıkmasından. bir gün bana sevgilin var mı diye sordu. bende içimden "noluyoruz lan!!!" falan dedim ama sonra cevap vardim "yok. hayırdır?" dedim.

<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<

<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<

önce şaşırdı. "onca zamandan sonra sen benimle konuşmazsın sanıyordum" gibi şeyler söyledi bende olur mu öyle şey artık sınıf arkadaşıyız falan dedim öyle yeniden kurduk muhabbeti. benim yokluğumda kuşadasında celil diye bi binle tanışmış. onunla sevgili olmuşlar. oğlan bundan üç dört yaş büyükmüş. tam olarak olmasa bile yinede beni unutmuş ama içinden hep ben varmışım. ben bununla yeniden konuşmaya başladığım sıralar bunlar ayrılığın eşiğine gelmişler artık. celil in ablası sebahati istememiş celil de ayrılmak zorunda kalmış falan filan işte. üzgündü o aralar. ben yine teselli ettim bunu. amk güzin abla gibi hissetmeye başlamıştım artık kendimi. ama kızın yine aklına girdim. içindeki aşk sönmek üzereyken geldim korların üzerine benzim döktüm adeta. o kadar güzelleşmesine, efendi kız olmasına rağmen hala gönlüm yoktu kızda. ilk dönem
öyle geçti gitti. ama hala konşuyoruz biz. kız resmen bende hayat buluyor. ne derdi varsa anlatıyor ben ona tavsiyeler veriyorum onları uyguluyor dertlerinden kurtuluncada kız bana bi ken daha aşık oluyor. hayatın her şeyi hakkında konuşuyoruz sohbet ediyoruz. ben uzun uzun konuşuyorum o beni dinliyor dinledikçe mest oluyor.

<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<

<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<

dıbına kodumun dünyasında beni bu kadar çok seven ilk kız sebahatti. küçücük bedeni artık bu aşka yenik düşmek üzereydi. kaldıramıyordu bu dev cüsseli sevdayı küçük yüreğiyle. ve ben msnden de olsa konuştukça içim titremeye başlamıştı artık. ve her adımını izliyordum hiç bir açığını bulamıyordum. sınıftaki binler yavşamaya çalıştıkça tersleyip uzaklaştırıyordu kendinden bu hareketleri çok hoşuma gidiyordu. artık 2. sınıf bitmek üzereydi son 1 ay falan kalmıştı. ben artık "bu kız olur" dedim ve hayallerini gerçekleştirdim onun adeta. ona açıldım "sevgilim ol bende senin beni sevdiğin gibi sevmek istiyorum başımın tacısın artık" dedim. bunca zamandan sonra, bunca ettiğim eziyetten sonra bunları söylemeye hakkım yoktu ama zararın neresinden dönülürse kardır dedim gözümü karartmıştım. o da bunca zamandan sonra olmaz diye düşünse de, iki haftaya kalmadan kabul etmişti. 8 haziran 2010 günü hayatımızın en mutlu günüydü. yada ben öyle sanıyordum çünkü hayatımın gibiliş günüymüş geç anladım.

<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<

olm dinlemek isteyenlerde çoğaldı la. neyse anlatayım la o zaman. ötekilerde gibtirsin gitsin madem napalım yani. başlıyorum beyler.

<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<

yıl 2008. liseye yeni başlamıştım. o zamanlar girdiğim bütün çevrelerde acayip bir insan olarak karşılanıyordum. yaşıtlarımdan çok farklı şylere ilgi duyuyordum. çok farklı şeylere kafa yoruyordum. mesela 13 yaşımda ilk kitabımı yazmıştım hemde siyasi bir kurgu romandı dıbına koyim. kaşlarım sürekli çatıktı. ama bilerek yapmıyordum doğal bir acayiplik vardı yani bende. kızların falan çok ilgisini çekiyordum. önceleri benden korkuyorlardı falan ama zamanla benimle konuşmaya başlayınca hepsi sıcakkanlı biri olduğumu söylüyordu. okul başladıktan bir kaç ay geçmişti. facebook'a falan yeni takılmaya başlamıştım. bir gün samet er diye biri beni eklemiş. bende onayladım. ordanda msn adresimi bulmuş eklemiş listesine.

<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<

şimdi başlığı okuyanlar benim kız olduğumu, küçük yaşta gibildiğimi falan düşünecek o yüzden düzelteyim.
25 yaşında huur çocuğunun biri lisede deli gibi aşık olduğum kızı benden aldı beyler. acıklı bi hikayem anlat derseniz anlatırım. giblemezsenizde canınız sağolsun dıbına koyim.

edit: beyler gibiş yok ama sürtüşme var. biz telefondan gibişirdik canlı gibiş olmazdı yani ehehehe.

edit 2: beyler capste vericem gerektiği yerlerde.