sözlüğün ilk interaktif zombi hikayesi

upupupupupupup

up up up

Mugibi panpa sen devam et biz uplariz (ölsem de ) uplarim

Ekle la ekle ama arabaya binince arabam calismasin duz kontak yapiyim son anda olsun ahahahsjsj

ekle panpa

Tekrar reserved eklemeyi unutma beni de

ekle lan beni de 3. nesil daşşaklı herkesin yardımına koşan hikayeleri destekleyen yazarım ulan ben ben olmazsam olmaz bu hikaye.

edit: yazdıklarının hhepsini okudum lan harbi iyi yazıyosun panpa .

up up up up

up up up

arada upppp

arada upppp

updullah panpama ellerine saglik.

aşk teması dışında ilk defa adam akıllı bi hikaye çıktı bu sözlükten efsane de olur bir oturuşta okudum hepsini

diğerleri de işlerini bitirince mugibi'nin kestirme planına uymak için mezarlığı çevreleyen bir adam boyundaki taşların yanına sinerek yürümeye başladılar. yapmaları gereken mezarlığı boylu boyunca geçip ilk sağa dönmekti ve bu mezarlığın diğer bir kenarını da boylu boyunca geçmeleri demekti. ama böyle yaparlarsa yollarının önemli bir miktarda kısalacağını hesap etmişti rakat ve mugibi. mezarlığın yanında henüz yürümeye başlamışlardı ki az önce çeşmenin başında fark ettikleri sesin gittikçe yükseldiğini fark ettiler. en öndeki rakat ve mugibi bir kaç adım daha attıklarında ses artık çok daha netti. göz göze geldiler ve mugibi ellerini birbirine kenetleyip rakat'In mezarlık duvarından içeri bakması için bir basamak oluşturdu. rakat güçlükle mugibi'nin de yardımıyla yüksek taş bloğunun ötesini görebilecek kadar yükselmişti. diğerleri durmuş pür dikkat rakat'a bakıyor, sesin kaynağını söylemesini bekliyorlardı. rakat kafasını taştan yukarı doğru temkinle kaldırdığında bop onun yüzünün iğrenmeyle ve korkuyla gerildiğini gördü. mugibi fısıldadı yukarı bakarak; 'iniyo musun aga hadi.'. bu arada horus bop'a, salavat da daxpha'ya, rakatın yanına tırmanabilmeleri için destek oldular. bop rakat'ın yüzündeki ifadenin sebebini o zaman anladı

bop'un gördüğü şey neredeyse her mezarın başında çömelmiş enfektelerdi. kimisi kazma işini çoktan bitirmiş, morarmış ve çürümüş ölüyü dışarı çıkarmıştı, kimisi ise kazmaya daha yeni başlamıştı. 'ellerine bak' dedi bop sağında duran daxpha'ya. daxpha şok içinde enfektelerin ellerine baktı. 'sadece kemikleri kalmış' dedi bop'a. 'kazmaktan heralde aga' diye cevap verdi bop. mugibi rakat'I aşşağı indirdiğinde diğerleri de bop ve daxpha'yı aşşağı indirdi. 'enfekteler mezarları boşaltıyor' diye açıkladı gördüklerini rakat mugibi, horus ve salavat'a. salavat daxpha'yı taşımaktan uyuşan ellerini sallıyordu. mugibi ise artık inanılmaza inanmalarını gerektiren bir çok olay gördükleri için kimsenin bu duruma pek şaşırmadığını görebiliyordu. evet iğrençti ve olağan dışıydı ama normal olan ne görmüşlerdi ki günlerdir?

'yemek için mi sizce' diye sordu mugibi. bu soru bile aç karnına midesini bulandırmaya yetmişti. 'ben yediklerini görmedim ' dedi daxpha üstünü başını silkelerken. 'yakında çıkar kokusu' dedi bop. rakat ona katılır gibi başını salladı. 'neyse beyler yürümeye devam edelim. mümkün olduğunca sessiz olun da başımıza iş almadan geçelim şu mezarlığı' dedi mugibi ve tek sıra halinde mezarlığın kenarındaki taşlara sinerek tekrar yürümeye başladılar. içeriden gelen sesler ise her adımda daha çekilmez oluyordu. kimi zaman bir köpeğin toprağı kazmasına benzer sesler, kimi zaman da gırtlaktan boğuk bir öğürme gibi gelen hırıldamalar... mezarlık yolunun artık yarısını geçtiklerinde saat öğle vaktini çoktan geçmiş güneş en tepeden yavaş yavaş inmeye başlamıştı. en önde yürüyen rakat durduğunda diğerleri de ona bir bir tosladılar. 'burdaki duvar kırık' dedi rakat, 'böyle geçersek bizi kesin görürler.'. 'tek tek geçelim o zaman ' dedi mugibi, 'o kadar yürüdük, burdan geri dönemeyiz.'. diğerlerine 3 adam genişliğindeki yarığın önünden geçmek tehlikeli gelse de geri dönmeye ne halleri vardı ne de sabırları. böylece kafasını yarıktan içeri soktu rakat, tehlikenin olmadığı bir an koladı ve 2 büyük adımda yarığın diğer tarafına geçti

onu bi arkasındaki mugibi izledi. sonra bop, sonra salavat derken hepsi yarığın diğer tarafına geçmişti. tekrar yürümeye döneceklerdi ki arkalarında boğuk bir hırlama duydular. o tarafa döndüklerinde yarıktan çıkan bir enfektenin onlara doğru geldiğini gördüler. sağ bacağı kırıktı enfektenin, yürürken ölü bir ağaç dalı gibi yerde sürünüyordu. yalpalaya yalpalaya geldi onlara kadar. en arkadaki daxpha soğuk kanlılıkla elindeki kazığı enfektenin sağ gözünden içeri tek hamleden soktu. ayağını hala ayakta olan enfektenin göğsüne koyarak onu ittirdi ve kazığını geri çekti. yarıktan çıkan bi enfekte daha gördüler sonra, patırtıyı duran başka biri. onu da rakat halletti elindeki satırı odun kırar gibi kafasına indirerek. 'hızlanın beyler sonu gelmez bunların' dedi mugibi en önden. gerçekten de sonu gelmemişti. onlar yürüdükçe yarıktan daha fazla enfekte çıkıyordu. kısa zamanda arkalarında yaklaşık 10-15 kadar enfekte olmuştu. gurup artık koşmaya başlamışdı. 'el bombası atıyım mi' diye sordu daxpha koşarken, kemerine takılı 3 el bombasını göstererek, bunlar daha önce kardeşiyle beraber gurubun geri kalanını kurtarmalarını sağlayan el bombalarından geriye kalanlardı.

up up up

devam panpa

updullah. Şükellalarını veriyorum panpik.