sözlüğün ilk interaktif zombi hikayesi

benide ekle panpa

açtılar. susuzdular en kötüsü ise yorgundular. bop mugibi'nin arkasında söylene söylene yürüyordu; 'dıbına koyiyim ya midem sırtıma yapıştı açlıktan' dedi ve önündeki bira kutusuna tekme attı. kutu mugibi'nin sopasına gelmişti. 'dıbına koyucam bop az sessiz ol da biz yem olmayalım' diye uyardı rakat onu. ama rakat'ın da durumu bop'tan farklı değildi. horus ve daxpha ise açlığı hiç önemsemeden en arkada şakalaşarak yürüyorlardı. salavat onlara döndü en sonunda 'aga siz ne ayaksınız ya hiç mi aç değilsiniz amk çaktırmadan bişe mi yiyosunuz' dedi şakayla karışık. daxpha kahkaha attı; 'kardeşim biz alışığız böyle durumlara ya. hem merak etmeyin yakında bişeler buluruz yiyecek' dedi umutla. horus da onu destekledi; 'aynen moruk. aslında o kadar evin yanından geçiyoruz arasak neler buluruz da işte... '. mugibi cevap verdi ona sonra; 'aga 2 parça yemek bulucaz diye zütü tehlikeye atmanın anlamı yok. az daha yürüyelim elbet bişe çıkar karşımıza.'.

bop ona katıldı; 'aynen beyler. hatırlasanıza suları nasıl bulduğumuzu. yine de gözünüzü açık tutun. bakkal falan görürsek gireriz. en azından ev kadar riski yok.'. 'aynen' diyebildi rakat sadece, açlıktan başı ağrıyordu. bulutların arasına bi girip bi çıkan güneş de yürüyüşlerini pek kolaylaştırıyor sayılmazdı hani. 10 dakika kadar daha yürüdüklerinde bop 'keşke başka bişe isteseymişim ya' dedi, sokağın başka bir ara sokakla kesiştiği yeri işaret edip. diğerleri o yöne baktıklarında ufak bi mahalle bakalı gördüler. koşarak gittiler sonra bu ufak bakkala. ama umutları azaldı birden. çünkü belli ki onlardan önce birileri burayı yağmalamıştı, bakkalın camları kırılmış içindeki boş raflar parçalanmış ve yerlere saçılmıştı. 'girelim' dedi mugibi, 'iyice bakın kenara köşeye. ne bulursak kardır.' diye bitirdi sözünü ve yerdeki cam kırıklarından sakınarak seke seke bakkalın içine girdi. diğerleri de onu takip ettiler ve dikkatle etraflarına bakmaya başladılar

horus güçlükle kalın bir rafı kaldırdı ve daxpha yere yatıp altını eliyle yoklamaya başladı. dükkanın içi pek ışık almadığı için loştu , bu yüzden onlar da etraflarını daha dikkatli tarıyor, irili ufaklı her şeyin altını üstüne getiriyorlardı. rakat kasanın kenarına sıkışmış bi sakız bulabildi sadece. horus ise kendi deyimiyle 'asıl vurgunu yapmış' ve duvardan düşen bir rafın altında gizlenen bir paket kraker bulmuştu. diğerlerinin eli boştu ama kraker de hiç yoktan iyiydi. horusun açtığı paketten bi kaç kraker aldılar ve açlıklarını bastırmalarını umarak yavaşça yediler. 'bi süre idare eder bu' dedi bop son karaker parçasını da ağzına atarken. 'yeni bişeler bulmassak etmez' dedi rakat, kendininkini çoktan bitirmişti. bakkalın içinde son kontrollerini de yaptılar böylece ve başka bişey bulmaya dair umutları tükenince dışarı çıktılar

yürüdükleri ana yola tekrar çıktıklarında eskisinden daha az tok ama daha çok susuzdular. mugibi haritayı tekrar çıkartıp rakat'la kafa kafaya vererek incelemeye başlamıştı. 'şu mezarlıktan sağa dönmemiz lazım ' dedi rakat'a, eliyle haritadaki mezarlığı işaret ederek, 'diğer türlü yol çok uzar' diye bitirdi sözünü düşünceli düşünceli. daxpha seslendi biraz arkadan ; 'buraya yakın mezarlık biliyorum ben aga bi kaç kilometre var en az' dedi ve horus girdi söze 'dedemizi oraya gömmüştük .'. daxpha gözlerini devirdi sinirle; 'zengin züt veren bütün parasını hayır kurumlarına bağışlamıştı. bizim açlıktan açzımız koksun adamın yaptığına bak. dede eğer beni duyuyosan umarım çok acı çekiyosundur' dedi gökyüzüne bakarak. horus güldü ve diğerlerine açıklama yapma gereği duydu; 'dedem beni kendisinden daha çok sevdiği için üzgün' dedi ve şen bir kahkaha attı.

öğle vakti olduğunda yürüyüşlerine başlayalı birkaç saat çoktan geçmişti. konuşmayı bırakalı ise 1 saat kadar olmuştu çünkü kimse enerjisini boşa harcamak istemiyordu. yol yokuş yukarı uzadığında artık dayanacak güçleri kalmamıştı ve neredeyse birbirlerini çeke çeke tepeye çıkarmışlardı. daxpha diğerlerine yolun aşşağısını gösterdi, yokuşun tepesindelerken ; 'mezarlık işte orda beyler' dedi. mugibi haritayı çıkarıp çevrede, aradıkları mezarlığın o olduğuna dair işaret aradı ve mezarlığa bağlanmak için yürüdükleri ana yolla birleşen sokakları sayıp doğru mezarlıkta olduklarından emin oldu. gittikleri yöne göre mezarlık yolun sağ tarafında kalıyordu ve mugibi'nin kestirmeden gitme planına göre mezarlığı geçtiklerinde sağa dönmeleri gerekiyordu. yokuş aşşağı inmeye başladılar böylece. artık kelimenin tam anlamıyla tükenmiş ve bütün enerjilerini kaybetmişlerdi. bunun sebebi sıcakta susuz ve aç yürümekten daha öteydi, bunun sebebi umutsuzluktu.

devam panpa okuyorum kimse okumazsa ben okurum kardeşim sen yaz yeterki belki ilerde bi hikayeye çevirirsin bu yazdıklarını bastırıp satar para bile kazanırsın amk. serkan inci bininden neyin ekgib senin fazlan bile var ha co-mod olman bu düşüncemi değiştirmez

@benden önce yazan arkadasa katiliyorum sen yaz biz okur ve sukunu veririz

aaa bu başlığın sahibi sen miymişsin lan. beni de eklesene panda hademe veya sanatçı olarak

Ekle bro dayanışma budur

ekle panpa

salavat bop'Un koluna yapıştı sonra. onu sarsarak mezarlığın onlara doğru olan girişinin yanındaki çeşmeyi gösterdi sevinçle. çeşmeyi diğerleri de fark etmişti. 'su akmıyodur belki beyler boşuna umutlanmayın bence' dedi rakat, içinden çeşmenin akması için dua ediyordu. adımları hızlandı önce sonra koşmaya başladılar. çeşmeye ilk ulaşan yine salavat oldu. diğerlerine baktı gözlerini kapattı ve musluğu çevirdi. umduğu olmuştu işte, su sesiyle açtı gözlerini tekrar. 'idareli kullanın' dedi daxpha huzursuzca; 'depoda kalan son suyu harcıyor olabiliriz.'. ama içebildiği kadar soğuk suyu içen salavat kafasını çoktan musluğun altında sokmuştu bile. diğerleri onu çeşmeden güç bela uzaklaştırabildiler ve sırayla içebildikleri kadar su içip, ellerini ve yüzlerini yıkamaya başladılar. rakat 'çabuk' dedi huzursuzca etrafına bakarak. 'sıran geçti tabi acele ettir. muallak' dedi bop yüzünü yıkarken. 'yok aga içim sıkıldı burda' dedi rakat, daha da huzursuzlaşmıştı. mugibi de yanına gidip onun gibi etrafa bakmaya başladı. sonra ikisi de aynı anda bi ses duydular. 'köpek sesi mi?' dedi rakat mugibi'ye doğru. 'bilmiyorum ama mezarlıktan geliyor sanki' diye cevap verdi mugibi. ikiside pür dikkat, çeşmenin hemen birkaç metre bitişiğinde başlayan mezarlıktan gelen bu sesin kaynağını anlamaya çalışıyorlardı

@830 panpa hikayede ölürse okumaz öyle bi tip var bi muallaklik sezdim zaten karakterinde asdasdasseheühüeh

panpa eğer önce bi taslak oluşturmayıpta doğaçlama yazıyorsan helal olsun taktir ediyorum seni
edit: taslak oluşturup yazıyorsanda taktir etmiyor olacak değilim yani üzülmene gerek yok

ekle beni

upupupupup

--spoiler--

--spoiler--

panpalar yazmıyo diyosunuz ama hakkaten vize haftamdayım. bi de part time bi yerde çalışıyodum amk ordan ayrıldım şimdi. vizeler çok yoğun pazar günü bile 2 sınava girdim ama hala yazıyorum mümkün olduğunca. sizden tek ricam arada sırada uplayın. yani her okuduğunuzda bi iki kere uplasanız çok sevinirim amk zor bişe değil ki. çünkü yazıyorum mesela ertesi gün bi geliyorum benden sonra kimse yazmamış. insan üzülüyo lan .d.d

diğer ricam pm atan panpalarım oluyo mesela ben niye eklenmedim hala diye. moruk ben bu hikayeyi uzun düşünüyorum. daha kaç kişi girdi çıktı bi baksana benim sana bi garezim yok ekliycem çıkarcam öldürcem diriltcem yuvarlana yuvarlana gitcez acele etmeyin. ama bi kere ekle diyip sonra daha görmediğim adamları da eklemyicem amk. kafamda 10 kişi var şimdilik

@836 direk yazıyorum panpa taslak yok

up up up

@841 taslak yoksa taşakta yok adamsın devam et