Aramızdaki diyaloglar bu şekilde sürüp gitti, yol boyunca konuştuk, dedim ya yavaş gidiyorduk, acelemiz yoktu diye, yolda karlıydı zaten, galdaş ne zaman hızlanacak olsa, abi aman dikkat, yollar kaygan diyordum. Geri dönüp Gizem'le konuşuyordum. Her şeyi biliyordum, haberler, olaylar magazin, hiçkimse olmadığı için başka diyarlarda başka insanlar bulmuştum kendime, her şeyi okuyor, her şeyi takip ediyordum.

Tarkan'ın yeni albümünden, meslisteki yeni yasa tasarısına kadar her şeyi konuştuk onunla. Susmuyorduk, farklıydı, diğerleri gibi değildi, aslında diğerleri diyebileceğim insanlar olmamıştı, çok az insan tanımıştım ama bunun bir önemi yoktu, taksi durdu. Geldik mi galdaş bura mı ? dedi taksici.

Devam mı sinçap ?

Evet burasıydı, ama bununda bir önemi yoktu. Param vardı, onunla biraz daha konuşmak istiyordum, bir bahane bulmam gerekiyordu hemen evimi mi tarif ettim ? özür dilerim benim işe yetişmem gerekiyor, önce hanımefendiyi bırakalım o zaman dedim.

Hanımefendi numaramı yememişti, sırıtmıştı ve buna mutlu olmuştu. Mutlu olduğu için sırıttığını düşünmüştüm ama başka bir şeye sırıtıyordu. melih burası benim evim, yoksa aynı evde mi yaşıyoruz ? dedi, sırıtarak. Fena pot kırmıştım, ama taksici galdaş diyince üzerime alınmıştım, nabayım ? Bu durumu toparlayamazdım, tanıştığıma memnun olduğumu ve hiç arkadaşım olmadığını söyledim ona, arkadaşım olur musun Gizem ? dedim.

Biliyorum hiç arkadaşın olmadığını, benimde hiç arkadaşım yok, okula geç kaldığını da biliyorum, sürekli sade leş gibi bir kahve içtiğini de biliyorum Melih, bilmem daha önce gördün mü ama ben seni çok gördüm, öğlenleri hep karşılıklı oturuyoruz seninle, ama sen sürekli yere baktığından beni görmüyorsun, yarın aynı yerde görüşmek üzere, dedi.

Şaşırmak durumumu anlatmak için fazla yetersiz kalırdı. Şaşırmamıştım, adeta beynim zonkluyordu. Aylardır aynı masada oturup, aynı şeyleri yapıyordum, bir kere olsun kafamı kaldırıp yüzüne bakmamış mıydım yani ? Bunu nasıl başarmıştım, gerçekten kendimi tebrik ettim, yalnızlık zor zanaattı, ben takunu çıkarmıştım.

Evin kapısından geri dönüyordu, hemen koltuğa baktım, bir şey mi unutmuştu, unutmuştu, ama maddi bir şey değildi, manevi bir şeydi. Arkadaşımsın dedi ve geri gitti. Arkadaşım olur musun sorusuna cevap vermediğini yeni farkediyordum.

Ben şimdi sigara molası veriyorum beyler. Sigara molalarında ne yapılır ?

1- Ana entry'i şukulamayanlar şukular.
2- Hikaye entryleri şukulanır.
3- Devam bayamlik REyiZZZZ diye entry girilir.

Ben sigara içerim, geldiğimde çok taşaklı partlar atarım.

Hadi beyler kırmızı winston soft hatrına, rezervelerrrr şukularrr sizden, hikaye benden.

Öpcükk öpcükk...

Devam mı rakun ?

Kendimden nefret etmek için bir sebep aramama gerek yoktu, böyle bir insandım işte ben, yerlerde ne vardı acaba ? Yerler hep aynıydı, taşlar, mermerler, betonlar, gerçek şeyler yukardaydı, kafamı kaldırmam gerekiyordu, anlamıyor muydum ? Anlamak mı istemiyordum ? Anlamaya cesaretim mi yoktu ? Bilmiyordum. Ama gerçek şeyler yukardaydı, aşşağıda değil. Mutluydum, ama sahte bir mutluluk gibi geliyordu, bunun sebebi kendime kızıyor olmamdı, aylardır kafamı kaldırıp bir kez olsun yüzüne bakmamıştım, bir kere bakmamıştım, sinirliydim, kendime.

Galdaş senide burada atayım, hanım bekler dedi taksici, evimin önüne gelmişti, tam kapımın önünde duruyordu taksi, şaşırdım, abi eve gelmişsin zaten ? dedim, güldü. Bilirim bilirim dalmıştın, bi gendine gel diye yaptım dedi. Komik adamdı taksici, indim taksiden, numarasını almayı ihmal etmedim ama, değişik adımlar atıyordum, sosyalleşiyordum falan, neler neler, başıma geleceklerden habersiz, olacaklardan bi haber mutlu oluyordum kendi kendime.

Devam mı rakun ? Devam.

Evin kapısına girdiğim halde taksici ayrılmıyordu kapının önünden, telefonla konuşuyor diye düşünüp girdim içeriye, karnım acıkmıştı, yemek yapmak istemiyordum, pizza isteyecektim, evet, o filmlerde pizza isteyip, pizzacının afiyet olsun dileklerine somurtan gerizekalı bendim. Pizza isteyecektim, hemde 2 tane, birini ben yiyecektim, diğerini getiren kurye, bunca yılın özrünü bir şekilde dilemem gerekiyordu ondan, pizzalar gelsin diye bağırıyordum evin içinde, pizzacıyı aramak için telefonumu çıkardım, bildirim çubuğu doluydu, sayısız cevapsız arama, sayısız mesaj ve bir takvim notu.

15:00 - Strength of Materials Vize

Mukavemetten vizem vardı bu gün, hemde yarım saat önce. Evde ne tak yiyordum acaba ? Okula gitmem gerekiyordu, vize vardı bu gün, bir sene daha kalamazdım, sıkılmıştım aynı şeyleri tekrar tekrar görmekten, birden gülümsedim kendi kendime, yıllardır yerleri izliyordum, bundan sıkılmamıştam da, bir sene daha aynı dersleri görmekten mi sıkılacaktım, apar topar üstümü giyip evden çıktım, taksi çağıracaktım, ama çağırmadım.

Galdaş kapıda gülümseyerek bana bakıyordu, seri korna hamleleri yapıyor, la bebe koş la diye bağırıyordu, okula gideceğimi söylemiştim ona, biliyordu, Gizem'le olan konuşmalarımızı dinlemişti, ilk defa bir arkadaşım olduğunu biliyordu, ne istersem yapmıştı o yüzden, şimdide kapıda bekliyordu, sınavın farkına vardığımda beni okula zütürmek için. Kral adamdı taksici, koşarak bindim taksiye.

Defam mı minnoştavşanpandaayısı ?

Hadi ben partı yazarken, okuyan herkes birer entry girsin, hikayeye destek olsun, ha gayret öpcüklü sincap rakunları...

Up up up up !!!

Telefonumda sayısız cevapsız arama ve sayısız mesaj olduğunu söyledim size, ama bu imkansızdı, yalnızdım ben, benim yokluğumu yada varlığımı hiçkimse bilmezdi, ben bile bilmiyordum, inandınız hemen, hayal kurmuştum sadece, telefonumda yalnızca bir takvim notu vardı, keşke cevapsız aramalar ve kardeşim sınav başladı nerede kaldın ? mesajları da olsaydı, ama yoktu. Herşeye inanmayın, arada yalan da söylerim ben, yalan değilse de hayal kurarım, gerçekler canımı yakıyor çünkü. güzel garıydı ha dedi taksici, ona bir evsahibeliğiyle mutlu olabilmesi için la gafaya alma la dedim. Onun gibi konuştuğumu farkedince önce bozuldu, taklit ediyorum sandı, ama sonradan anladı gülümsedi, hızlı süreyim, araba gayarsa ölürük, asıl sınava orada gireriz dedi kahkahalar atarak, bana da komik gelmişti ama o kadar da değildi, gerçekten ölsek kahkahalar atardım ama. Yapardım bunu.

Mindfuck'lar başladıysa mola verelim mi ? Önümüzdeki partlara sağlam kafayla girmesseniz yeminler ediyorum bi gibler anlamanız zor, 10-15 dk sigara molası, takunuzu yiyim ben gelene kadar entry girin biraz gibriğimin hikayesine dıbınakoyim ya, yeter be dıbınakorum hikayesininde gizemininde, gibtirtmeyin bana gizemi.

Şaka şaka biliyonuz zaten...

hadi öpcük öpcük..

Devam mı paçalı sıçan ?

Sınav bitince gorna çalarım ben sana dedi taksici, sınav bittiğinde kapıya gel buralarda olurum, senin görürsem korna çalarım demek istiyordu heralde, koşarak kampüsün içinde ilerliyordum, bu yollarda genelde başımda kapşon takılı şekilde yürürdüm, hiç koştuğumu hatırlamıyorum, hep o kapşonlu ceketler, hoody'ler falan. Kar yağıyordu, yerler kaygandı, kapşonum yoktu ve koşuyordum. Değişiyordum ben, hızla. Bir gün içinde hemde. Hayat tam olarak böyle bir şeydi işte, ne zaman ne olacağını tam olarak kestiremezdiniz, anfiye girdiğimde Gleen bana bakıyordu, yabancı bir öğretim görevlisi, get out dedi, giberim gedatı da belanı da yavşak, feriştahımız yol oldu gelene kadar, ver keğıtları yazıp çıkcam ben diye bağırdım ona, herkes bana bakıyordu, o anfide ilk defa ağzımı açmıştım, konuşmayı geçtim, ilk defa ağzımı açmıştım.

Okuyonuz mu lan tavşan billoları ?

Devam mı keselisıçanrakunupandayışçığı ?

Her şeye inanmayın demiştim, yine diyorum, değişmiştim ama o kadar da değil. sör ayem sori, ayem leyt, ken ay sit? dedim ilkokuldan kalan ingilizce bilgimle, biraz düşünsem bütün if'ler shall i do kalıplarını falan kullanırdım ama an itibariyle sınıfta kalıyordum, derdimi anlatsam yeterdi, anfide kahkaha sesleri yükseliyor, Glenn bana bakıyordu. Çok sert bakıyordu. get out dedi yine. Dışarı çık demek, bunu biliyorsunuz, ama glenn bana la bebe gibtir git la diyordu, Türkçe böyle bir lisandı işte, bazı kelimeler, bazı anlamlara başka dillerde karşılık bulamıyordu. Başımı eğip anfiden çıkmak için kapıya yöneldim, yerleri izliyordum yine, tak vardı yerde, o yüzden izliyordum.