Hatırlamıyorsun, bu taku sırf bu yüzden sentezledin, yaptığın şeyleri vicdanın kaldırmıyordu, yıllardır kendini amfetamin kullandığına inandırdın, yıllardır bu taku sentezleyip, kendine enjekte ettin Melih, vicdanına engel olan amfetamin değil, bu gibtiğimin metaketamin'iydi. Adını da mı unutmak istedin yoksa ? Bana yaptıklarını ? Bu taku bana enjekte etmeye çalıştığını ? Vicdanın yüzünden dünyanın en tehlikeli takunu ürettin ve şimdi bunun ne taka yaradığını öğrenmeye çalışıyorsun ?

Kendini insan gibi hissetmene yarıyordu bu tak Melih, dedi ve sustu.

Beni hala denek olarak bilmek istiyorsun değil mi ? Ben bir denektim sana göre ? Değil mi Melih ? Bu takun neler yapabildiğini anlayabiliyor musun artık ? Yoksa hayatın boyunca bu taku kullanıp olmak istediğin bir adam olduğuna inanarak mı yaşayacaksın ? Kardeşinim Melih ben, beni canlı canlı otopsiye almaya çalıştın, karnımdaki neşter izi hala duruyor, görmek ister misin ? Hatırlayabilecek misin ? Bunu yapabilecek misin ?

Gömleğinin önünü tek hamlede açmıştı, derin bir çizgi göğüs kafesinden göbek deliğine kadar ilerliyordu.

Diğer denek ? diyebildim sadece. Diğer denek benim dedi, hep öldüğüme inanmak istedin, beni hep ölürken hayal ettin, hep bunu yaptın, gerçeklerle yüzleşemeyecek kadar korkak ve kötü birisin, dedi.

Kimdi iyi olan ? Neydi gerçek olan ? Anlattıkları şeyler doğru muydu ? Bilebilir miydi kim olduğunu ? Görebilir miydi sonunu ? Bu muydu ? Son burası mıydı ? Rakı ? Hiç yalan söyler miydi denekler ? Insan yaşayabilir miydi bununla ? Ölebilir miydi insan sadece isteyerek ? Yapabilir miydi bunu ?

Hatırlamaya başlıyordum her şeyi, onu ilk sentezlediğim labaratuvar gecesini, neden yaptığımı, ölenleri, öldürdüklerimi, düşündüklerimi, kim olduğumu, her şeyi.

Arda karşımda duruyordu, ağlamaktan gözleri şişmiş ve bana bakmıyordu, küçük bir adımla ona yaklaştım, kulağına eğildim ve :

'Bu hikayenin kahramanı ve katili benim, sakın kimseye anlatma' * dedim.

Birazdan Arda nabız sayacaktı, sıfır.

Hikaye bitti beyler. Arda gerçek hayatta bi arkadaşım, yine kız. Ona buradan selam olsun. Melih, benim adım zaten.

Telefonum çalıyordu, arayan taksiciydi, derken ne demek istediğimi ölüyordum ve bunu sürekli görüyordum adlı hikayemi okuyan arkadaşlar anlamışlardır ve muhtemelen görünce sırıttılar.

Olaylar buraya nasıl geldi dıbınakoyim diyenler ve diyecekler için ilk entry'den bu yana kritik noktalar ve ipuçları bırakmıştım. Eski entrylere göz gezdirirseniz, içinde bulunduğunuz vay dıbınakoyim hissini daha derinlerde yaşayabilirsiniz.

Ben bayamlik reyis, aklınıza takılan bütün soruları başlıktan yada pm'den sorabilirsiniz.

Hikayeyi okuyan şukulayan çüküleyen beğenen ve beğenmeyen herkese sonsuz saygı ve teşekkürler.

Okuyacak durumu olmayan ve okuduğu halde anlayamayan arkadaşlar için, etken madde yani metaketamin* insanın beynine gönderdiği bütün her şeyi yapabilmesini sağlıyor, uyumak mı istiyorum ? Uyuyorum, kötü şeyler yaşadım ve unutmak mı istiyorum ?Unutuyorum, ölmek mi istiyorum ? Ölüyorum. Bedenimle ilgili ne istersem onu yapıyorum.

Heaa peki şimdi ne oldu dıbınakoyim ? Tamamen sizin hayal gücünüzle yada inanmak istediğiniz tarafla ilgili bir durum o.

Şunuda şuraya bırakayım size biraz yardımı dokunur :

Amfetamin alımını takiben şizofreni benzeri bir tablo gelişebilir. Yoksunluk belirtileri arasında sıkıntı, mutsuzluk ve çöküntü hali bulunur

Buradan sonrası sizin elinizde beyler, topaç dönecek miydi yoksa düşecek miydi ? *

Devam mı şair ? Tamam.