Ben de şöyle park edeyim lazım olucak resmen efsane

Çevreme bakındım, deneği buradan çıkarmanın imkansızlığını kabul etmek istemiyordum, malesef bu böyleydi, beynim normal seyrinden 2 kat daha hızlı çalışıyordu ama yine de aklıma hiçbir tak gelmiyordu. En iyi ihtimalle deneği alt kat kapısına getirebilirdik, çıkmamız gereken 4 kat merdiven ve taşımamız gereken yarı ölü bir insan vardı. Ardaya planını soracaktım, o da bir tak bulamayacak, yarın yeni deneklere aynı etken maddeyi enjekte edecektik. Amfetamin kullanıyorken asla vicdan yapamazdınız.

Ardaya döndüm, yoktu. Bütün her şey yolunda gidiyor olsaydı eğer, bunu pek umursamazdım. Hızla akıp giden 20 dk'mız, çıkmamız gereken 4 kat merdiven ve taşımamız gereken yarı ölü bir denek vardı. Şu anda burada olmaması, olabilecek en taktan şeydi.

Rez yarın devam

yazsana gibik

Rezerve

Rezervatuar

Devam reyiz

Devam reyiz bekliyoruz

Devam et reis

Arda geldiğinde elinde bir neşter takımı vardı, hiç beklemedi, açıklama bile yapmadı, neşteri deneğin kaburga kemikleriyle 90 derecelik açı yapacak şekilde deneğin karnına doğru çekti.

Vücudunun tam ortasında kırmızı çizgisi olan bir deneğimiz vardı artık. Ne tak yediğini anlamaya çalışıyordum. Bağırdı, SEDYE GETiRiNN !! Hagibtir tam burada kullanılmak için oluşturulmuş bir küfürdü. Hizmetliler sedye getirdi, 15 dk sonra yeniden göz göze geldik. Bana baktı, yüzümde kabız bir ifade olduğundan emindim. Ne yani, iki yıldır buradasın ve hala bir asansör olduğunu bilmiyor musun ? dedi. Suratındaki ifade bana amfetaminin dozunu bundan sonra artırmam gerektiğini söylüyordu.

Duvar koselerine bakip bakip titriyorum mutlu musun amk evladı..

Rezzzzzerix

Yerimizi alalim

Dediğim gibi en alt kata bu gün inmemin sebebi çok extrem bir durum olmasıydı, ben deneklerden bilgi alıp rapor tutan birisiydim, şimdiyse elimde canlı canlı kesilmiş bir denek vardı.

Arda en alt kat'ta çok çalışmıştı, otopsi yapmayı biliyordu, açık otopsi taktan bir şeydi, sadece yüzeysel bilgiler sağlıyordu, bazı denekler seçilip, yukarıda ameliyathane ortamında gerçek otopsiye alınıyordu, deneği asansöre bu bahaneyle bindirmiştik, yaşadığından hala haberleri yoktu. Arda nabız saydı, 54. Karnını kestiğimizi biliyordu ve birazdan canlı canlı otopsiye alınacağını düşünüyordu, böyle düşünmesi adrenalin seviyesinde artışa, buda kalp atışlarının hızlanmasına neden olmuştu. Bizi duymuş, yorumlamış ve korkmuştu. Beyin fonksiyonları çalışıyordu. Her şey yolundaydı.

Rezazarrab

Rezerved

devaaam

Ardaya bir sonra ki planının ne olduğunu sordum, hala asansördeydik. Onu sen düşünecektin, dedi. Sırıttım. Elimizde kalan tek canlı denek birazdan gerçekten canlı canlı otopsiye alınacaktı. Arda nabız saydı, 68.

En alt kat gerçekten çok soğuk bir yerdi, bu özel olarak sağlanmıyordu, yerin metrelerce altında, güneş görmeyen bir yerden bahsediyoruz. Asansördeki sıcaklığın nabzın artmasına etkisi es geçilemezdi. Asansör durdu, hala bir planım yoktu.

Çekirdek alıp okicam az kaldı :/

Abi denegin olayim kes beni