Rez bitince okurum

Rezervasyon

Okumayin beyler öldüm

Rezervation mochalotte double çikolata

Entry 25 rezzz

Rezerve

Rez alalım

Park ediyimde okurum

Okunur la

Rezzervetif

Devam sardı

REZERVED

tak çukurundaydım, hayatın meyveleri bu değildi, kurduğum en mükemmel plan tak çukurunda sonlanmıştı ve yapılabilecek en küçük hata tak çukurunun bir parçası haline gelmemi sağlayacaktı. Ben bu hatayı yapmıştım. Daha en başında, iki kişi çıktığımız bu yolda tek başımaydım, neden yanımda değildi ? Ben o odaya çıkarsam beni bir sürpriz bekliyor olacak mıydı ? Her şeyi anlatmıştım ona, daha adını sormaya bile fırsatım olmamıştı, neydi adı Furkan mı ? Hiç bir tak bilmiyordum, bütün her şeyden vazgeçip geldiğim bu tak çukurunda vazgeçecek bir şeyim yoktu. Sadece bir kaç santim daha tırmanıp odaya çıkacaktım. Eğer planı müridlerden birine anlattıysa 15 santim sonra ölmüş olacaktım. Şimdi soruyorum size, hayatın meyveleri miydi, yoksa hayatın kendisi miydi önemli ve yaşamaya değecek olan ?

Hiç kimse suratına doğrultulmuş ve kulağının yarısını kaybetmesine neden olan bir silahı affedemez. O silahı tetikleyene ise savaş açardı, bu çok netti.

Müridlere herşeyi anlatmıştı. Kad-ri'nin öfkesini damarlarımda hissediyordum. Yukarı odanın kapısı açıldı, içeriye birisi girdi. Giren kad-ri olmalıydı, 'katelehuuu' diye bağırıyordu, arapçada öldürün onu demek, ölümün en taktanını tatmak üzereydim. 2 seçeneğim ve tek bir sonum vardı :

1- Ya o tak çukuruna atlayıp kayıplara karışacaktım.
2- Ya da cesedim o tak çukuruna düşüp kayıplara karışacaktı.

17 milisaniye düşündüm ve ben yaşamayı seçtim. Bence meyvelerin bir önemi yoktu, önemli olan hayatı yaşayabilmekti. Ölüm varsa yarar yok diye tekrarladım kendime.

En son müridlerin "leyse hunaa leyse huna" dediğini duydum. Arapçada burada değil demekti. Sonrasında tak çukuruna atlamıştım. Bütün sarayda beni arıyorlardı ben ise taklar içinde yüzüyordum. Dünyanın en büyük acısını tatmamıştım belki ama neden mutsuz olduğumu ve beni neyin mutlu ettiğini yavaş yavaş anlamaya başlıyordum. Kaçmak veya kovalamak, yenmek veya yenilmek, bunlar benim gündelik mükemmel hayatımda karşılaşamayacağım kadar basit ve küçük şeylerdi. Mükemmel bir hayatı terkedip bu tak çukuruna düşmüş ve aradığım şeyi bulmuştum. Mutluluk, damarlarımdaydı, her kalp atışımda onu yıllar sonra yeniden hissediyordum.

En büyük acıları tatmak için çıktığım bu yolculukta defalarca mutlu olmuştum, çektiğim acıları kaydetmek için tuttuğum not defterinin sadece ilk sayfasında belirli belirsiz şeyler yazıyordu. Kendimi acı çektiğime inandırmak için karaladığım şekillerdi. Doğru düzgün acı bile çekememiştim. Emin olduğum bir şey vardı, acı yoktu, ölüm var ise eğer acı diye bir şey yoktu. Olmayan bir şeyden beni mutlu etmesini istemiştim, başından beri salak bir yolculuk olduğunun farkındaydım ve bu yolculuğun şu anda olduğu gibi geri dönüşü yoktu. Buradan çıkmam gerek diye düşündüm. Evet bu tak çukurundan çıkmam gerekiyordu. Planım başarısız olmuştu ve bir yolunu bulup bu çukurdan çıkmalıydım.

Normal hayatta herkesin bir B planı vardır, Türkiye'den Tokyo'ya, Tokyo'dan Afganistan'a bir ölüm yolculuğuna başlamıştım ve bu normal değildi. O yüzden bir sürü B planım vardı. Alfabedeki harfler yetmeyince X ve Q planlarını bile hazırlamıştım. Q planına göre kanalizasyon Helmand Nehrine dökülüyordu ve kanalizasyondan nehire çıkabilmek 73 dakika sürüyordu. Kad-ri'nin beni sarayda araması 28 dk sürüyor ve müridlerin nehre çıkacağımı yarım kulak+bir serçe parmak pahasına öğrenip pikapla nehre kadar gelmesi 26 dk sürüyordu. Nehire benden önce varabileceklerini bilen kad-ri ve bütün müridleri benden 19 dakika önce nehre varıp beni bekliyor olacaklardı.

Rezimi alayım sonra okurum

Plan - X

Gece kanalizasyona yalnız girersen. Bütün planları unut. Plan-Q da hesapladığın nehre inme süresi 73 değil 37. Nehre giden araç yolu kapalı, bunu köle pazarından beri unutmadın. Şimdide unutma. Nehre vardığında kad-ri saraydan yeni çıkmış olacak, nehire çıktıktan sonra akıntıyla beraber güneydoğu yönüne akacaksın, akıntı seni balıkçılara doğru sürükleyecek ağlarına takılmaya çalış, ve seni tekneye çekmelerini bekle. Tekneye çıkınca kıçına sokmuş olduğun, 2000 dolardan bahset. Seni araçların kalktığı bir noktaya bırakmalarını sağla. indiğin havaalanına ulaşman 2 gün sürecek, Tokyodayken aldığın geri dönüş biletinin kodu GhkK63xcJaheK78 . En yakın uçuş tarihi 22 mart, Almanya uçağı. Bir gün havaalanında uyu. Almanyada görüşmek üzere.

Sonuç olarak X planıda taktan bir şekilde bitiyordu ve herşeyin sorumlusu olan kişi tarafından yazılmıştı. Bu plana güvenmiyordum, bir takluk olmalıydı bir yerinde, ama şu anda bunu düşünecek vaktim yoktu, nehre inmem plan Q daki gibi 73 dakika mı yoksa X planındaki gibi 37 dakika mı sürecekti ? X planında kad-ri'nin ben nehre vardığımda evden yeni çıkacağını belirtmişti. Kendimi tanıyordum, her şeyden vazgeçmiştim, bilincimi kaybetmiştim. Hiç bir şey düşünemiyordum, kendime geldiğimde taklar içinde nehre doğru yüzüyordum. Kaç dakikam kaldığını bilmiyordum, kaç dakikadır yüzüyordum hiç bir fikrim yoktu. Gözlerimi kamaştıran bir ışığa doğru yüzüyordum. Tek bildiğim kurtuluş yolu bu ışıkla ilgili bir şeylerdi. Düşünemiyor ve beynimi kullanamıyordum, çaresizliğin bir yan etkisiydi bu.