Devam mı şair ?

Beyler atölyede 1-2 saatlik işim çıktı benim, hemen döneceğim . Mimarlığın dıbınakoyim.

Öpcük öpcük

Geldim beyler kusura bakmayın okul da işim çıktı aq, burada mıyız ?

Kayıp mı oldunuz lan ?

Beyler bir okuyanları görebilir miyim ?

Kayıplar herhalde bro, ben yinede bir iki part fişekleyeyim de akşama heycanlı yerler kalsın, gece de finali yapar yatarız.

http://www.imgim.com/scre...t_2016-04-01-17-12-22.png

Bu gurur hepimizin beyler. Öpcük öpcük

Gece final var.

Devam edeceğim şimdi beyler. Bir iki soluklanayım hemen akşama hazırlık yapacağıö

Devam mı şair ? Devaam.

Buse kollarımdaydı. Ağlıyordu. Saçlarını okşuyor, acısını biraz olsun dindirmeye çalışıyordum.

Buse ise sarılır gibi yaparak bu güne kadar ki en büyük bıçağını sırtıma saplıyordu, işin garibi bunun farkında bile değildim. Melih, dedi Buse.

Buse ne zaman Melih diyerek söze başlasa her şey ters gider, her şey taka sarardı. En azından bu seferlik böyle olmamasını istedim. Bir kerelik her şeyin normal seyrinde ilerlemesini istedim.

Bunu o kadar çok istiyordum ki, eğer babam bir padişah olsaydı, ben de Fatih Sultan Melih olurdum. Tarih kitaplarında at üstünde Istanbula giren bir padişahın değil, yıllar önce Buseyle çektiğimiz selfieleri görürdünüz.

Hiçbiriniz tarih kitaplarında ben ve busenin selfielerini görmediniz, babam bir padişah değildi ve zaten her şey taka sarmıştı.

Meriç bileklerinde kelepçeler, kollarında polisler eşliğinde adliyeye zütürülüyordu, yargılanacaktı. Müebbet yemeyecekti ama kendi başına yürüyemeyecek hale gelene kadar aynı 4 duvarın içinde yaşayacaktı.

Buse Meriçin çıktığını görünce şaşırmadığım bir şekilde koşarak Meriçe sarılmaya çalıştı. Polisler buna izin vermedi. Meriçle göz göze geldim, ters giden bir şeyler vardı, gözlerini okumuştum, yüzüne mimiği siz koyun.

Selim abiyi aradım, odadan çıkarken müdürle ne konultuğunu sordum, anlatırım melihim akşam, dedi. Kalp atışlarım hızlanıyor, nefesim daralıyordu.

Selim abi kapıyı çalıyordu, tedirgin ve korkmuştu, gardaş toparlan dedi. Ne oldu abi ? dememe kalmadan anlatmaya başladı.

Gardaş Meriç ifadesini değiştirmiş mahkemede, savcıya konuşmuş, ben gittikten sonra bahçede Buseye sarılmışsın sen, resimlerinizi çekmişler sizin,  Meriç senin Buseyi rahatsız ettiğini ve bunun için evine geldiğini söylemiş, Buse de ifade vermiş, bayıltıcı spreyle ona tecavüz ettiğini anlatmış polislere, kan tahlilinde kanında spreydeki maddeden bulunmuş Busenin, resimler, evinde delil aranırken toplanan Busenin iç çamaşırları delil olarak sunulmuş hakime, Meriç serbest, hakkında yakalama kararı çıkmış, taka baktık gardaş toparlan gaçacaksın, dedi Selim abi.

Gaçmam, yolumdan dönmem demek istedim Selim abiye. Şöyle bir gerçek vardı, ben Selim abi değildim, böyle bir cümleyi Selim abi kurabilirdi, ben değil.

Bilirdim gardaş, dedi Selim abi. Meriçin ifadesini değiştireceğini bilirdim gardaş, müdürle onu konuşurdum, sen gafanı daha da doldurma, Selim abin arkanda.

Ola ki bir gün Buseyi özlediğini, aradığını duyarsam yanında olmam, karşına geçerim, o hançeri bir daha yemene izin vermem, gerekirse kafanı ellerimle keserim, ama sana bir daha bunu yapmalarına izin vermem gardaş, dedi.

Selim abi orta yerden yannan kürek meselelere değinmeden edemezdi zaten, şimdi çok mu gibimdeydi dıbınakoydumun Busesi yani. Sinirlenmiştim, kes abi kes kafamı bende kurtulayım sende kurtul abi, dedim.

Ne dersin ? dedi.

dıbınakoyim Buse ne alaka abi şimdi ? Madem Meriçin ifadeyi değişeceğini bilirdin neden söylemedin avukatlara abi, neden gizli gizli müdürle konuştun, ne yapmak istiyorsun Selim abi ? Böyle mi arka çıkılır ? Böyle mi abilik yapılır ? diye bağırıyordum Selim abiye . Bu güne kadar hiç böyle bir tepki görmemişti Selim abi benden, şaşkındı.

Laf yapma gardaş toparlan, yol uzun, anlatacak çok zaman var, dedi.

Bir saat geçmişti tam, oturduğum yerden bir kere olsun kalkmamıştım, neyi toparlayacaktım ? Darmadağın ettikleri hayatımı mı ? Umutlarımı mı ? Hepsini bir tarafa fırlattıkları hayallerimi mi ? Neyi toparlayacaktım ? Neyi toparlayacaktım Selim abi ? Neyim vardı ki neyimi toparlayacaktım ?

Bir saat dolduğu anda ayağa kalktı Selim abi, yüzüme baktı, en kalın montunu giy gideceğimiz yerde insanlar soğuktur, dedi.

Üstümde bir mont, cebimde bir kaç bin lira para, aklımda Buse, arkamda Selim abi, önümde polis arabası, içinde polisler vardı.

Arkamı dönüp Selim abiye baktım, yüzüme bakamamıştı Selim abi, beni polislere teslim etmiş, geri yukarı çıkıyordu, bağırdım, avazım çıktığı kadar, o kadar çok bağırdım ki karşımda duran polis arabasının camları kırıldı, ağlıyordum çırpınıyordum ama nafileydi. Selim abi beni polislere teslim etmişti.

Selimmm abiiii, yapma be Selim abiiii, abiii, Selimmmm abiiii..

Selim abi binaya girdiği anda çok yüksek bir ses geldi, betona düşen metallerin sesiydi bunlar, yere baktığımda milyonlarca bıçak gördüm, hepsi Busenin sapladıkları bıçaklardı, yere düşmüşlerdi, Selim abi öyle büyük bir bıçak saplamıştı ki, diğerleri tutunamayıp düşmüştü.

Polisler üzerimi arayıp bileklerime kelepçeler taktılar. Bu kelepçeler yalnızca bileklerime değil, hayatıma, fikirlerime, düşlerime, umutlarıma ve dostluğuma takılan prangalardı.

Polis arabasında dört polis, bir mahkum vardı. Mahkum bendim, içerdeki polislerden birisi de Meriçti.

Size daha önce Meriçin komser olduğundan bahsetmiş miydim ? Biraz geriye dönelim mi ? Peki.

Meriç buraya gelmek için evden hışımla çıkacak, beylik tabancasını çalışma masasının üçüncü çekmecesinden almayı unutacaktı.

Beylik tabancası nedir ?

Ordu ve emniyet mensuplarına görevleri nedeniyle devletçe verilen demirbaş tabancaya, beylik tabanca denir.

Devam mı şair ?

Meriç ön koltukta oturuyor, dikiz aynasından bana bakarak sırıtıyordu. Kalın bir şeyler giyseydin Melih, nezerathane soğuktur, dedi. Gülüyordu.

Benim için artık hiçbir şeyin önemi yoktu. Selim abi yoktu. Selim abi yoksa hiçbir şeyin önemi yoktu. Öldürebilirlerdi beni, gıkımı çıkarmazdım, rakı isterdim biraz sadece, ölü ölümden korkmazdı.

Rakı getirin dedim polislere. Gülüyorlardı. Biliyordum. En azından denemiştim.

Final partlara gelmiş bulunmaktayız. Son 10 bilemediniz 20 part sonra hikaye bitecek.

Finali yazmak için bana 1 saat müsade. Geldiğimde ard arda partları girip çıkacağım.

1 saat sonra görüşmek üzere.

Bu son öpcük.