Bir meyhaneye girip bir kaç duble bir şeyler yazmak istedim masaya, rakı masaları böyledir, rakı masalarında içki içilmez, tüketilen ana sıvı rakıdır ve rakı içilerek değil yazılarak bitirilir.

Param yoktu, işim yoktu, arkadaşım yoktu, hayallerim yoktu ama umutlarım vardı.

Rakı yoktu.

Ankaranın, ankaralıların bile bilmediği, sokaklarında yapabileceğim pis işler arıyordum. Adam öldürmek yada kubar satmaktan bahsetmiyorum. Tıkanan tuvaletleri elime eldiven bile takmadan açabilirdim, bu tarz pis işler arıyordum kendime. Tesisatçılara uğruyor, temizlik firmalarına bakıyordum. Yoktu, o kadar pistim ki, temizlemeye çalıştığım yeri kirletirim diye korkuyorlardı.

Bir gün bir evin tuvaletini açmaya gittik Selim abiyle. Evlere girerken ayaklarımıza galoş takmamız zorunluydu, garipti, henüz sıçmayı bile bilmeyen insanların taklarını temizleye, evleri ayaklarımızın tozundan kirlenmesin diye galoş takarak gidiyorduk. Ayaklarımızın taktan daha kirli olamayacağını, bu işin gerekli saygı prosedürleri çerçevesinde yapılması gerektiğini anlatıyordum Selim abiye galoşları giyerken.

Bu sırada kapı açıldı, şişman bir bayan açtı kapıyı, Selim abinin yüzündeki ifadeyi görmüştüm, bu ifade "bu garı buraya sıçtıysa sabaha gadar vakumlasan o tak bit-mezzz" ifadesiydi. Yüzü düşmüştü, sırıtıyordum.

Kapıdaki bayan gayet kibar bir şekilde 4 tane galoş uzattı, ev sahibinin isteği bu yönde kusura bakmayın, dedi. Ayaklarımızı gösterdim ve gözlerinin içine bakıp sert bir şekilde "iş prensibi" dedim. Evet, taktan bir işin taktan bir prensibi işte.

Oğlum eski tat falan dediniz gözlerim yaşardı binler, harbiden eski tadı alıyorum lan sizlere yazarken, taşaklarınızı yerim sizin lan.

Gelin öpücem .

Şimdi sizlere çok önemli bir şeyden bahsedeceğim beyler. Ben hikayeleri sakin bir şekilde başlatıp, hikaye trende girdiğinde hızı yavaşca artırırım. Bu hepsinde geçerli.

Başlık trendden düştüğünde ise en özel partları yazarım, böylece finali ve en özel partları hikayeyi gerçekten okuyanlar görmüş olur.

Trendden tıklayıp rezerve almak kolay, zoru seçen arkadaşlarımla yapıyorum finali ben genelde.

Bu yüzden başlığı yer imlerine ekleyin, takip edin bir şeyler yapın, başlık yarın trendden düştüğünde, finalden mahrum kalmayın.

Gözlerini okumuştum. Korkmuyordu. Korkmazdı Selim abim.

Susmamıştı Selim abim, devam etmişti :

Ölüm varsa zarar yok gardaş, korkmam bilirsin, gelirim ben, Buse seni bir kere öldürdü gardaş, ölün ellerimdeydi ellerimde yeniden galktın gardaş, biz taktan bir çugura girdik, çıktık beraber, eğer ki Buseye dakılıp kalırsan, o çugura girmemiz çok yakın, o çugura bir daha sokmam seni gardaş..

Ya dirimiz tepede olur, yada ölümüz mezarda, dedi Selim abim.

Geçen zaman içinde güzel para kazanmış, itibar sahibi olmuştuk. Selim abiyle aklımıza tak temizlediğimiz günler geliyor, artık meyhaneye gittiğimizde garsona bize bir şeyler çöz değil, masayı donat diyorduk.

Masaya kavunpeynir değil, arnavut ciğeri, lakerda, çiroz salatası istiyorduk..

Ben o şarapçı doğru söylüyor.

edit : tutmuş suku veren pampalarima tesekkur ederim iyiki varsınız

Çok çok sağolun beyler. Hepinize ayrı ayrı teşekkür pm'i atacağım. Ama önce hikayeyi yazalım. Dimi ?

Bir gün bu taktan işleri o kadar çok aradım ki, sonunda bulmuştum, "Tecrübeli Eleman Aranıyor" yazıyordu, vidanjör hizmetleri sunan bir ofisin kapısında. Tecrübeli eleman arıyor olmalarına şaşırmıştım, sonuçta taktan bir işti ve ne kadar tecrübeli olunursa olunsun bu tecrübe taktan bir tecrübe olacaktı.

Iş görüşmesi çok uzun sürmemişti, tıkalı çukurları açacağımızdan bahsetti Selim abi.

Taşşağını gargara yapayım nedir amk ?

Sabah karakoldaydık Selim abiyle, resmi ifadeyi vermeye gelmiştim, Selim abide beni yalnız bırakmamak için gelmişti. Gelecekti, sonuna kadar gelecekti.

Şirket ikimizindi ama Selim abinin çevresi benimkinden çok genişti, şirketin avukatları bahçede bizi bekliyor, Emniyet Müdürü bizi odasına davet ediyordu.

Avukatlar hiç çekinmeden ezberlediğim ifadeyi anlatmamı, hiçbir değişiklik yapmamam gerektiğini anlattı. Üstelik bu konuşmayı emniyet müdürünün odasında yaıyorduk.

Selim abiydi işte, gardaş demişti bir kere bana, geri dönmeyecekti.

Banyo kısmıda bulunuyordu bu tuvaletin, dolaplar, raflar, parfümler kozmetik eşyalar, her şey buradaydı doğal olarak. Hizmetçiden bir şeylerin kaybolmaması yada taka bulanmaması adına bir poşet istedim ve gördüğüm her şeyi içine doldurmaya başladım, Selim abi söyleniyordu kendi kendine, bu tuvaleti açmanın ev tuvaleti açma tarifesindeki gibi 200 lira değil, çukur açma tarifesindeki gibi 600 lira olması gerektiğinden bahsediyordu.

Elimdeki poşete gördüğüm her şeyi koyarken, Buseye onu ilk öptüğümde verdiğim kolyeyi gördüm.

Banyoda, rafta duruyordu, duş almadan önce çıkarmış ve takmayı unutmuş olmalıydı, o kadar şey olduktan sonra hala benim aldığım kolyeyi mi takıyordu ? Ölmemi mi bekliyordu ? Yoksa bunu kendisi mi yapacaktı ?

Kızılaya gitmiştik. Yıllar önce, günler süren ağlama seanslarını yaptığım bankta oturuyor, elimde aynı resmi tutuyordum. Selim abi elini omzuma koydu, "bu sefer biz sıçacaz ve vakumu onlar atacak" dedi.

Selim abi yıllarca esnaflık yapmış bir
adamdı, işi gereği hep taktan durumlarla karşılaşmış, şivesi ve jargonu buna göre şekillenmişti. O yüzden kendini hiçbir zaman tam ifade edemezdi, seçtiği kelimelerdeki argo mizah, en ciddi durumda bile günyüzüne çıkabiliyordu.

Sıçacaz ya Selim abi, patır patır sıçacaz hemde dedim, sırıtarak. Bunu severdi Selim abi. *

Gelsin mi yeni part öpücüklediklerim ?

Bir gün yine masaya bir şeyler yazarken, sordu Selim abi. Zamanı gelmedi mi ? dedi. Neyin abi ? dedim. Sadece bakıyordu. Anlamıştım ne demek istediğini.

Sorduysan gelmiştir abi, dedim ve kalktım masadan. Arkamdan geliyordu Selim abi.

Bundan sonra hep arkamda olacaktı, ölüme dahi gidiyor olsam sonuna kadar gelecekti Selim abi.

Bu güne kadar geçen süreçte hepsini yakından takip ediyordum Buse, Nilay, Meriç, Efe..

Nerelerde çalıştıklarını, nerede oturduklarını, nerelerde takıldıklarını her şeyi biliyordum. Geçen yıllar içerisinde bana yaptıkları şeyler yüzünden pişmanlık duyup, çokca kez bana ulaşmaya çalışmışlardı. Özellikle Buse, o notu bıraktığım günden sonra bulduğu her fırsatta Selim abiyi aramış, çok kez eski ofise gelip beni görmeye, özür dilemeye çalışmıştı.

Cebimden telefonumu çıkardım. Toplu mesaj için kişiler ekledim.

"Küs müyüz ? Ben Melih, ayaktayım."

Yazdım. Gönderdim.

Mesajı okurken telefonum çalmaya başladı, Arayan Buseydi. Açtım. Melih çok üzgünüm dedi, Meriçin sesi geliyordu arkadan, kapat o telefonu Buse, iyi olmayacak, bize zarar vermek için geri dönüyor, anlamıyorsun diye bağırıyordu. Buse, seni seviyorum dedi sessizce, sesinden ağladığı anlaşılıyordu. Kapattı telefonu. Meriçe cevap vermek için mesajlara girdim.

Ben : ilk kez düşmüyorum ki Meriç, neden ayağa kalkmayayım ? :D bu kadar korkmana anlam veremiyorum, bir gün öleceksin ve bunu kendi ellerimle yapmak istiyorum. Ne dersin ? (: Bu arada az önce karın bana hala beni sevdiğini söyledi, Buse demiyorum bak, karın diyorum :D seni ve bu günlerini özleyeceğim Meriç, yakında yok olacaksın.

Sessizliği bozan isim Selim abi oldu.

Bak gardaş nereden nereye geldik, gafan dolu bilirim, her zaman yanındayım bunu da bilirsin, ne istersen yaparım, biz o tak çugurlarına beraber girdik, beraber çıktık gardaş, ama gel vazgeç bu işten, dedi.

Selim abinin bunu demiş olmasının sebebi, bir şeylere yeni yeni sahip oluyor olmasıydı, daha düşmemişti Selim abim. Ayaktaydı doğduğu günden beri.

Sıkıntı şuydu en dipteyken zaten düşemezdiniz, Selim abi neler olacağını tahmin ediyor olmalıydı, herşey bittiğinde çukurda olacaktık ikimizde.

Ya yeniden tak çukurlarına inecektik, yada mezarda olacaktık. Fark etmiyordu, ikiside çukurdu.

Ben bunları düşünürken Selim abi bana bakıyordu.

Selim abinin çok derin hisler içinde olduğunun farkına vardım. Selim abi boş konuşmazdı, biliyordu bir şeyler.

Biraz rakı çözmemiz gerekiyordu bir yerlerden. Kalktım ayağa, dur dedi Selim abi.

Arkana bak goca oğlan, benim hiç Selim abim yoktu, ama bir tane gardaşım var, rakıyı tekirdağ olanından al, başımı ağrıtır diğerleri bilirsin, dedi.

Hikaye bu gece bitiyor beyler, ben finali yazana kadar, alabileceğiniz kadar çok rezerve, verebileceğiniz kadar çok şuku verin.

Ayakta tutun buraları. Geldiğimde finalin başladığını anlayın.