-
1.
+265 -23Beyler koy gote gitsin panpamizin birkac sene önce yazdığı ama o zaman tutmayan fakat benim hayranı olduğum bir zombi hikayesi var.
PART 1
Bu sabah uyandigimda ev bombostu. Bütün evi dolaştım. duvarda aynı filmlerdeki gibi kanlı bir el izi vardı. düşüncelerimi izlediğim filmler doldurmaya başlamıştı. 7. katta olduğum için balkondan dışarı baktım. tek bir hareket bile yoktu. korktum. yapabileceğim şeyleri yaptım. ilk bulduğum bıçağı kavradım ve evdeki erzakları dün gece halı sahaya giderken spor malzemesi koyduğum çantaya doldurdum.
yavaşça evden çıkıp güvenli bir yer bulmalıydım. apartmanda korkutucu bir sessizlik vardı, ve bu beni ürkütüyordu. ev arkadaşlarım neredeydi ? kafamdaki deli sorularla merdivenleri yavaşça inmeye başladım...
Okuyan varsa devam edicem beyler dedigim gibi eskiden hak ettigi degeri bulamayan efsane bir hikayedir.
Not : Beyler 50 kişi rez aldı 20 şuku aldık hayrına bi şukulayıverin be
Not 2 : Beyler yarim saatte seri bir sekilde 40 part attim 69. part son parttir hikaye bitti şukuyu ekgib gormeyin (:.
-
2.
+3 -6beyler hikaye 4. nesil bi yazarimizin efsane bi yazisidir. bu orrrospu cocugu sizin gibi okumayan önüncü nesil binlere kopyala yapistir yapiyo
okumayi eksileyin -
-
1.
-2çugu atmayan huur evladıdır.
-
2.
0Okuyorum
-
3.
0Üçüküncü nesil silik panpa yanlış hatırlıyorsun
diğerleri 1 -
1.
-
3.
+1Yaz amk uzatma
-
-
1.
-1cugulata istiyorumm.
-
1.
-
4.
+1Ben bunu okumuştum mk neyse rez
-
5.
+38 -2PART 2
6. kat.. normaldi. tek bir ses bile yoktu.. devam ettim adımlarımdaki sessizliği bozmamak için parmak uçlarımda iniyordum merdivenleri. ve sonunda oldu. 5. kattaki öğretmen hanımın evinden sesler geliyordu. hırıltıyla karışık sesler. ne yapmalıydım ? ya hala hayattaysa ? mantığım doğruca aşağı inmemi söylerken kalbim içeriye girip yardm etmemi söylüyordu. bir karar vermeliydim...
kapı açıktı. yavaşça ittim. kapının gıcırtısı kalp atışlarımı bastıramıyordu. elimdeki bıçağı önde tutarak yürüdüm. ev düzenleri aynı olduğu için dizayna alışıktım. önce oturma odasına baktım sessizce.. boştu.. kafamı mutfağa çevirdim yaklaştıkça sesler artmaya başladı. mutfak kapısından içeri baktığımda yediğim herşeyin bir anda ağzıma hücum ettiğini hissettim.. kendime zor hakim olarak karşımdaki tabloyu idrak etmeye çalışıyordum. aman tanrım... -
6.
+1Rez devam pampa
-
7.
0Devam hadi
-
8.
+1Bu tutmassa varya. Tutar tutar
-
9.
+29 -1PART 3
tek görebildiğim öğretmenin ikiye ayrılmış bedeni ve dışarı çıkmış bağırsaklarını kemiren bir insandı.. artık insan olduğunu pek sanmasam da bu gördüklerimi değiştirmeyecekti. ne yapmalıydım. arkamı dönüp uzaklaşmak istiyordum ancak bu tehdidi ortadan kaldırmalıydım.
o anda sırtımdaki çantadan çıkan seslerle kendisine ziyafet çeken zombi bir anda bana döndü. donup kaldım. yaptığım tek şey hiç bir şey yapmamak oldu. garip sesler çıkararak üzerime yürüyordu. bense sadece geriye gidiyordum.. ta ki duvara deyene kadar. belki ölüm anım bu diye düşündüm.. zombi üzerime geliyordu, ellerini omuzlarıma attı ve korkunç bir güçle beni kendisine çekti ısırmaya çalışıyordu. benimde yaptığım tek şey elimdeki bıcağı göğüs kafesine saplamak oldu.. hiç bir etki etmemişti. -
10.
+11Beyler ilk entry şukulayın çok kişiye anlatalım 3 kişiye anlatırken ayrı 13 kişiye ayrı yine de part part devam ediyorum.
-
11.
+1Hikayeye beni de kat panpa
-
12.
+1Offffff
-
13.
+27 -1PART 4
ısırmak üzere olduğu kolumu çekince bıçağı göğsünden alabildim ve gözlerimi kapayıp var gücümle yüzüne doğru savurdum. bıçak sert bir zamine çarptıktan sonra elimden kaydı. bir yıkılma sesi işittim. gözlerimi açtığımda zombinin alnında bir bıçakla yerde yattığını gördüm. her tarafım kan içindeydi. fakat bu benim kanım değildi. ve o an yediklerimin hepsini çıkardım..
kendime gelmem epey vaktimi almıştı. üstümdeki kanı temizledim, evin her yerini dolaşmak için epey bi cesarete ihtiyaç duydum. güvende olmalıyım. şu an önemli olan da buydu. Balkona çıktım. sol tarafta anayol görünüyordu. alabildiğine bir araç kuyruğu. ama garip birşeyler vardı. tek bir hareket bile yoktu. koca şehirde ne bir siren çalıyor, ne bir kuş uçuyordu.. tanrım.. onca insan.. neler oluyor ? -
14.
+9 -2Okudum bunu sonunda zombi komşumuzu gibiyoruz
-
15.
+29 -1PART 5
kendime gelmem epey vaktimi almıştı. üstümdeki kanı temizledim, evin her yerini dolaşmak için epey bi cesarete ihtiyaç duydum. güvende olmalıyım. şu an önemli olan da buydu. Balkona çıktım. sol tarafta anayol görünüyordu. alabildiğine bir araç kuyruğu. ama garip birşeyler vardı. tek bir hareket bile yoktu. koca şehirde ne bir siren çalıyor, ne bir kuş uçuyordu.. tanrım.. onca insan.. neler oluyor ?
Evden çıkmam biraz zaman alsa da çıktım sonunda. elimde yine bir bıçak vardı. ama ne yapmam gerektiğini biliyordum. apartman yöneticimiz emekli polisti. evinde bir silah olamlıydı. 2. kata indim. evinin kapısının önündeydim. kapı açıktı. içeriyi uzun bir süre dinledim. ses yok. güvenliydi. kapıyı açtım, içeri yavaşça ilerledim. sanki hiçbirşey olmamış gibi düzenliydi her yer. nerede bu insanlar ? ! -
16.
+1seri ol
-
17.
+2Panpa biz burda grup yapiyoz sende gel
- 18.
-
19.
+1Rezimizi alalim
-
20.
+1Guzel guzel zombileri severim onlardan birini yataga atmak iyi bir sey olurdu. Rezervasyon hayal kirikligina ugratma beni birakma hikayeyi